Μέσα στο γάμο χρειάζεται μεγάλη λεπτότητα, μεγάλη ευγένεια, και παρατηρώ καμιά φορά μεγάλη αγένεια στα ζευγαράκια που δεν το καταλαβαίνουν. Δηλαδή πάει να πει ένα αστείο ο ένας για τον άλλον, και εκείνο το αστείο είναι… μια μαχαιριά ας πούμε. (Περίπου 7.000 λέξεις)
Λεπτομέρειες
Τίτλος: 1078 Λεπτότητα και αρχοντιά μέσα στο γάμο
Σειρά: Ομιλίες Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Λευκωσία)
Ομιλητής: Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
Αρχείο: 1078_LEPTOTHTA_KAI_ARXONTIA_MESA_STO_GAMO.mp3
Ηχογραφήθηκε: Δευτέρα, 21 Φεβρουαρίου 2000
Διάρκεια: 50’25”
Επιλογές λήψης
Απευθείας: Αρχείο
Podcast: iTunes Spotify
Κείμενο
00:00:00
[Προσευχή]
00:00:30
[απευθύνεται στο κοινό]
00:00:57
Την προηγούμενη φορά είχαμε αρχίσει να μελετούμε την… την τελευταία ευχή των αρραβώνων, και είχαμε πει για… ότι κανείς ας πούμε δεν πρέπει να αγχώνεται για το θέμα του γάμου του, αλλά να έχει την εμπιστοσύνη του στον Θεό. Ταυτόχρονα βέβαια να έχει και τα μάτια του δεκατέσσερα, δηλαδή πώς διαλέγει μια κοπέλα ή μια κοπέλα πως διαλέγει έναν άντρα, ότι αυτή η… πως να πούμε, η εκλογή ενός ανθρώπου δεν πρέπει να είναι μια εκλογή έτσι… μισή. Πρέπει ο άνθρωπος να έχει μια εξ ολοκλήρου διάθεση προς τον άλλον, τέτοια, περί γάμου. Δεν αρκεί ας πούμε μόνον ένα καλό παιδί, ένα παιδί της Εκκλησίας, μια κοπέλα της Εκκλησίας, δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να υπάρχουν όλα τα στοιχεία τα οποία να εκλύουν έναν άνθρωπο ώστε να μπορέσει να κάμει ένα… ένα γάμο με τον άλλο άνθρωπο. Χωρίς… χωρίς να υποτιμούμε ακόμα και την… τα στοιχεία τα οποία συνιστούν ας πούμε τον άλλο άνθρωπο σαν σώμα, σαν… σαν άνθρωπο δηλαδή με την έννοια ότι είναι άνθρωπος σαρκικός.
00:02:14
Διότι δεν παντρεύομε δύο πνεύματα, δεν είναι δύο πνεύματα που παν’ να παντρευτούν, αλλά παντρεύομε δυο ανθρώπους. Ένας άνθρωπος είναι ψυχή και σώμα. Άρα ολόκληρος ο άνθρωπος πρέπει να εκλύει τον άλλον. Και αν δεν υπάρχει αυτό τότε δεν πρέπει κανείς να αγχώνεται, να στεναχωριέται, σιγά-σιγά με υπομονή έχει ο Θεός για όλους ας πούμε. Δηλαδή θα βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος. Θέλει πολύ προσοχή. Ούτε εμείς να ‘μαστε παράξενοι, ιδιότροποι, και να ο ένας να μας βρωμά και ο άλλος να μας μυρίζει και στο τέλος να μείνομε έτσι, ούτε από την άλλη βέβαια… εντάξει ας πούμε επειδή ένας άνθρωπος μας είπε δυο καλά λόγια ή ξέρω ‘γω πάει στην Εκκλησία σημαίνει τέλειωσε, μπορούμε να τον πάρομε. Ούτε το ένα ούτε το άλλο παιδιά. Είτε είναι θεολόγος ή οτιδήποτε.
00:02:58
Και εδώ λέει ένα… ένα… ένα παράδειγμα, για τον Αβραάμ ο οποίος έστειλε τον… τον δούλο του να εύρει για το παιδί του, για τον Ισαάκ, γυναίκα. Και ήθελε να πάρει ας πούμε μία γυναίκα από το… από τη χώρα του. Γιατί το ‘καμε αυτό παιδιά; Ήταν τοπικιστής ο Αβραάμ;
00:03:27
Ήταν διότι – ξέρετε είναι πολύ σημαντικό αυτό. Όταν διαλέγετε έναν άνθρωπο, να βλέπετε ας πούμε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι αποκομμένος, δεν τον πιάνεις έτσι ας πούμε και τον παντρεύεσαι. Πίσω από αυτό τον άνθρωπο κρύβονται μια ολόκληρη ιστορία γονιών, παππούδων, του τόπου που μεγάλωσε, τις συνθήκες που μεγάλωσε, ακόμα και τη μόρφωση που έχει και το επίπεδο που έχει. Δηλαδή όλα αυτά τα πράγματα συνιστούν εκείνον τον άνθρωπο. Παίζει μεγάλο ρόλο στον κάθε ένα από μας η κληρονομικότητά μας έτσι; Τι κουβαλούμε μέσα μας;
00:04:03
Παίζει ρόλο ας πούμε και το που μεγαλώσαμε, και το πώς μεγαλώσαμε, και σε ποια πόλη γεννηθήκαμε. Έχει και αυτό σημασία. Το λέμε καμιά φορά και γελούμε αλλά ξέρετε έχει σημασία. Κουβαλούμε μέσα μας όλον τον κόσμο μας. Δηλαδή πρέπει να το ξέρομε. Δηλαδή όταν… όταν πάεις να παντρευτείς ας πούμε ξέρω ‘γω… έναν άνθρωπο ο οποίος κατάγεται από μια άλλη χώρα, πρέπει να ξέρεις εκείνος ο άνθρωπος τις συνήθειές του.
00:04:31
Ξέρω ‘γω αν δεις κανένα Γάλλο ας πούμε και τρώει κανένα βάτραχο καμιάν ημέρα, να μην παραξενευτείς ας πούμε. Διότι άμα βλέπει ένα βάτραχο μπορεί να τρέχουν τα σάλια του, εσύ μπορεί να αηδιάζεις, αλλά εκείνος τρώει βάτραχους.
00:04:41
Στη Γαλλία τρώνε βατράχια. Ή ξέρω ‘γω ένα… έναν άλλο άνθρωπο ας πούμε από μια άλλη χώρα και είναι ψυχρός, ή καμιά κοπέλα από την Αγγλία ας πούμε που πειράζετε άμα της πουν καλημέρα… που επήγες σήμερα; Ενοχλείτε. Τι τον ενδιαφέρει αυτόν που πήγα σήμερα; Τι μαγείρεψες σήμερα; Αυτά ενοχλούν, διότι εμεγάλωσε σε τέτοιον περιβάλλον. Στην Κύπρο το να ρωτήσεις τον άλλον τι φαΐ έκαμες σήμερα, ή τι εφάγετε σήμερα, που επήγες, θεωρείτε φιλοφρονητική ερώτηση. Είναι ευγένεια ας πούμε. Δηλαδή θεωρείτε ότι τέλος πάντων έχεις ένα καλό ενδιαφέρον. Αλλά για άλλους ανθρώπους είναι ενοχλητικό, γίνεσαι ενοχλητικός. Πρέπει να ξέρεις δηλαδή όλα αυτά τα πράγματα.
00:05:25
Και επίσης να ξέρεις ότι ο άλλος άνθρωπος έχει πίσω του γονείς. Είναι… είναι… παιδιά δεν είναι καλό πράγμα ας πούμε να απαιτείτε, να απαιτείτε από τους… από τον σύντροφό σας, να αρνείται τους γονείς του. Να αρνείται την οικογένειά του, του γονείς του ας πούμε προκειμένου να προσκολληθεί πάνω σας. Δεν είναι ωραίο πράγμα αυτό.
00:05:48
Εντάξει εκεί που συμβαίνουν παρατράγουδα και… δηλαδή… ξέρω ‘γω υπάρχουν κακές επιδράσεις, εντάξει ας προσέχομε. Αλλά όταν υπάρχει μια ισορροπία ας πούμε και μια σοβαρότητα και ο άλλος έχει το μυαλό του, μη φοβάσαι ρε παιδί μου. Εντάξει, επειδή ήρθε η μάνα της σπίτι ας πούμε και είπε ότι αν αγοράζετε μπλε καρέκλες αντί κόκκινες, ε καλά δεν σημαίνει ότι επενέβη τώρα και πρέπει να δημιουργήσεις πρόβλημα, επεμβαίνει η μάνα σου και… ή έκανε ερώτηση εμένα που να πάτε απόψε, ή που επήγατε. Όχι δε μας αφήνει η μάνα σου ήσυχους… δεν είναι καλά πράγματα αυτά ας πούμε. Τούτες όλες οι παραξενιές, δεν είναι ωραίο πράγματα. Δεν είναι η μάνα που φταίει ας πούμε. Εντάξει η μάνα είναι, είπε και αυτή τη γνώμη της. Δηλαδή πρέπει να βάλει φερμουάρ άμα έρθει στο σπίτι της κόρης της ή του παιδιού της; Ερώτησε, εντάξει.
00:06:37
Ή πήρε τηλέφωνο η πεθερά, που είναι ο γιος μου; Ε βέβαια ο γιος της, εμείς είμαστε τίποτε.
[ακροατήριο γελά]
Η μάνα σου, πιάσ’ τη, η μάνα σου και…
[ακροατήριο γελά]
Όχι παιδιά έτσι. Τούτα πράματα δεν είναι ωραία πράματα, είναι κομπλεξικά πράγματα.
00:06:52
Δεν είναι καλά πράγματα. Να έχετε… είσαστε νέα παιδιά, να έχετε μιαν άνεση. Μη φοβάστε ρε παιδιά. Δηλαδή να μη φοβάστε τον άλλο άνθρωπο, έστω και αν λέγεται πεθερά ας πούμε. Μα δεν θα σε φάει γιε μου, δεν θα σε φάει κόρη μου. Τι θα σου κάμει ας πούμε; Τι θα σου κάμει η πεθερά σου; Εντάξει, είπε την παραξενιά της, είπε την ιδιοτροπία της, είπε ξέρω ‘γω ας πούμε ότι… θες τα με μια μεγαλοψυχία. Είναι… είναι μητέρα και αυτή. Δεν είναι δυνατόν να αποκοπεί από το παιδί της.
00:07:23
Είναι φυσικό τούτο πράγμα. Χρειάζεται μια αρχοντιά παιδιά. Να μάθομε να έχομε μια πνευματική αρχοντιά, να μην είμαστε τόσο πολύ έτσι… δηλαδή σαν κάποιον που κάθετε σε μια καρέκλα και τρίζει η καρέκλα του. Τι φοβάσαι ρε παιδί μου ας πούμε, τι φοβάσαι; Τι θα γίνει δηλαδή; Τούτη η φοβία παιδιά, τούτη η ανασφάλεια του μας πιάνει, τούτα πράγματα είναι πράγματα δηλαδή ανισόρροπα, είναι πράματα άρρωστα. Για τίποτα δεν πρέπει να φοβόμαστε. Δεν πρέπει μην ανησυχούμε. Δηλαδή πρέπει να έχομε μια άνεση μέσα μας, να κινούμαστε παντού ελεύθερα. Διότι ξέρετε, άμα αρχίζομε να βάζομε κακούς λογισμούς μέσα μας, τότε δημιουργούμε κακές προϋποθέσεις, και μετά τα φέρνει και ο πειρασμός έτσι γίνονται κακά πράγματα.
00:08:07
Ενώ ο άνθρωπος που έχει αρχοντιά και έχει μια… έτσι ας πούμε όμορφη σχέση, έστω κι αν ο άλλος είναι ιδιότροπος, παράξενος, εκκεντρικός ας πούμε, ή πράγματι θέλει να σου κάνει… να σε… ζορίσει ας πούμε, δεν χρειάζεται εμείς να κάνομε… να επιτείνομε τα πράγματα και να φέρνομε στον άλλον άνθρωπο τη δυσκολία αυτή να θέλομε ξέρω ‘γω να αρνηθεί τους γονείς του, να αρνηθεί τους… την οικογένειά του, γιατί πήγες πάλι στη μάνα σου, και πόσες φορές να πηγαίνεις στη μάνα σου…
00:08:38
Ε πως θα το κάνομε; Γίνεται παιδιά; Κόβονται αυτά τα πράγματα; Κόβεται η μητέρα του άλλου ανθρώπου; Κόβεται η μητέρα του ενός, η μητέρα της γυναίκας του, του ανδρός; Δεν κόβεται. Δεν πρέπει να ζητάς από τον άλλον αυτά τα πράγματα. Είναι… είναι… είναι απάνθρωπο ας πούμε. Είναι απάνθρωπο, δεν είναι ωραίο πράγμα. Εντάξει, αν συμβεί ένα πρόβλημα να του πεις, ξέρεις, κοίταξε αυτό έχει πρόβλημα ας πούμε, πρόσεξε και εσύ, από το άλλο… εντάξει σου ‘πε η μάνα σου μια κουβέντα. Και θα πας να το πεις ας πούμε της γυναίκας σου; Είπε η μάνα μου έτσι για σένα;
00:09:10
Θυμάμαι είχαμε μια περίφημη γιαγιά. Μια περίφημη γιαγιά που λεγόταν Στασιά, μια Στασιά, η οποία ήταν πολύ κλασική, ωραιότατη ας πούμε γυναίκα, ωραιότατη.
00:09:23
Δυστυχώς πέθανε. Αυτή ήταν θεία κάποιου μοναχού δικού μας ας πούμε που… τέλος πάντων ήταν αδερφή της μητέρας του. Όταν ήρθε η μητέρα του να το δει, η μάνα η καημένη ήταν μια έτσι πολύ συγκρατημένη γυναίκα, καλή, πολύ καλή μητέρα. Η θεία καλή απλοϊκή.
00:09:54
Μόλις ήρθε η μητέρα λέει ο γέροντας πήγαινε μαζί να τον συνοδεύσεις να δει τη μητέρα του. Πηγαίναμε… από μακριά που μας είδε η γιαγιά – είμαστε στην Κύπρο τότε – άρχισε να κλαίει η θεία, να [ασαφής], να κλαίει, η μάνα μου το γιο μου ξέρω ‘γω αυτά, η μητέρα συγκρατημένη. Ήταν πιο συγκρατημένη. Μόλις την είδε η μάνα, η θεία την αδερφή της να μην κλαίει, της δίνει μια σπρωξιά, κλάψε βρε και ‘συ λέει της, κλάψε.
[ακροατήριο γελά]
Δηλαδή έπρεπε να δώσει σύνθημα. Τέλος πάντων. Επήγαμε εκεί, άρχισε η γιαγιά, η θεία, να καταριέται τον γέροντα, [ασαφής] εκείνος πως σας έκανε… – είμαστε νέοι. Εγώ ήμουν 22 χρονών ο άλλος και εκείνος ήταν 22. Ο γέροντας ο τε που σας είπε… πολλά. Επιστρέφοντας πίσω εμείς τα διηγηθήκαμε βέβαια και γελούσαμε μετά λεπτομερείας. Ύστερα, συνάντησε τον γέροντα, η θεία, κάποια μέρα πήγαμε στο σπίτι τους, και η θεία συναντά τον γέροντα. Ο γέροντας αστειευόμενος λέει, α έμαθα ότι είπες για μένα ας πούμε έτσι έτσι έτσι. Δηλαδή ήρθε και μπούκωσε σου το μάνι μάνι;
[ακροατήριο γελά]
Είπαμε μια κουβέντα…
00:11:07
Λοιπόν, θέλω να πω παιδιά και εσείς όταν… πέσε βρεθήκατε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον. Είπε κάποιος κάτι για τη σύζυγο σου ας πούμε για το… αντίστροφα για το σύζυγό σου. Δεν είναι ανάγκη να πας να το πεις παιδί μου ας πούμε, δεν είναι θέμα ειλικρίνειας αυτό. Δηλαδή πάεις να του πεις ξέρεις έτσι είπε ο αδερφός μου η μάνα μου για σένα. Γιατί πρέπει να τα λέεις όλα; Ε καλά, [ασαφής] ο άλλος δεν το βαστάζει τούτο πράμα, άντε πληγώνεται, α έτσι είπε η μάνα σου; Άντε, δώσ’ του άλλα πράματα, και γίνεται κακό. Δεν είναι ωραία πράματα αυτά. Και αυτή η ειλικρίνεια παιδιά που λένε μες στο γάμο, δεν είναι εκείνη η ειλικρίνεια ας πούμε που πιάνεις ένα ξύλο και του δίνεις μια στο κεφάλι του άλλου γιατί έτσι πρέπει να είναι η ειλικρίνεια. Έχει πράματα που δεν λέγονται.
00:11:54
Μέσα στο γάμο έχει πράματα που δεν πρέπει να τα πεις του άλλου. Συνέβηκε ένα πρόβλημα. Ο άλλος δεν το βαστάζει, δεν έχει τη δύναμη να αντέξει θα του πεις ξέρεις, έχω ένα πρόβλημα ας πούμε ή τέλος πάντων μου συνέβηκε ένα γεγονός μ’ έναν άλλον άνθρωπο. Διότι αν του το πεις του άλλου θα τραυματιστεί, ή θα… θα καταρρεύσει, δεν θα αντέξει να το βαστάξει. Μα δεν είναι ειλικρίνεια να του το πεις. Έχεις ένα πρόβλημα, ή σου συνέβηκε κάτι, πες το ας πούμε στην εξομολόγηση, πες το στον πνευματικό, τακτοποίησε το με τον Θεό το πρόβλημα εκείνο, και μη δημιουργείς προβλήματα σε άλλους ανθρώπους. Γιατί τους πιάνει καμιά φορά και μες το γάμο, ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς ο ένας με τον άλλο, να τα ξέρει όλα ας πούμε, ε να τα ξέρει όλα… πάει του… ξεφουρνίζεις εκεί όλα τα πράγματα τα οποία έγιναν, ο άλλος δεν τα αντέχει, πάει τέλειωσε. Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά. Δηλαδή θέλει μια διάκριση παιδιά, θέλει μια διάκριση.
00:12:48
Λοιπόν, όταν έστελνε ο Αβραάμ το παιδί του, τον δούλον του, αυτός όταν πήγε στη Μεσοποταμία τα ‘χασε. Είπε, τι θα κάμω τώρα, που θα βγω εγώ γυναίκα για το παιδί, για τον κύριον. Και έκανε προσευχή και παρακάλεσε τον Θεό. Λέει, Θεέ μου θα κάτσω εδώ στην πηγή, και αυτή η κοπέλα που να ‘ρθει και θα μου μιλήσει, και θα με βοηθήσει να ποτίσω τα ζώα μου, αυτή θα δω εάν κάμει για σύζυγό μου. Και πράγματι, πήγαιναν πολλοί, πότιζαν τα ζώα, έφευγαν, δεν του λέγαν’ τίποτα. Πήγε η Ρεβέκκα, η οποία του είπε, μα εσύ φαίνεσαι ξένος, να σε βοηθήσω να ποτίσεις τα ζώα και μετά να ‘ρθεις στο σπίτι μας να φιλοξενηθείς. Και θεώρησε ότι αυτό ήταν σημείο και ήταν όντως σημείο από τον Θεό και επήγε σπίτιν της και μετά επαντρεύτηκε ο Ισαάκ τη Ρεβέκκα.
00:13:38
Θέλω να πω παιδιά, ξέρετε ότι, είναι μια λεπτομέρεια αυτή, είναι δύο πράγματα που βγαίνουν. Πρώτο, να δείτε την πρόνοια του Θεού. Γι’ αυτό σας είπα την άλλη φορά ότι, όταν θα κάμετε κάτι, σε τέτοια πράγματα, να προηγείται η προσευχή παιδιά, να προσεύχεστε. Είναι το πιο σημαντικό, ή ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα της επίγειας ζωής σας αυτό το οποίο έχει βέβαια επίδραση και στη βασιλεία του Θεού.
00:14:06
Δεν είναι εύκολο πράγμα να έχεις ένα δύσκολο γάμο. Είναι βαρύ. Γι’ αυτό να προσεύχεστε, και να παρακαλείται τον Θεό να μη σας αφήσει να κάμετε λάθος.
00:14:17
Μετά, το δεύτερο πράμα είναι το εξής. Όταν ας πούμε προσεύχεστε, και έχετε την ελπίδα σας στον Θεό, προχωράτε κανονικά, ήρεμα, χωρίς να αγχώνεστε, χωρίς να κάμετε λάθη, μην πιέζετε τον άλλον άνθρωπο, μην τον καταπιέζετε τον άλλον, και αν δείτε ότι έχει έναν εμπόδιο, και έσπρωξες αυτό και δεν πάει άλλο – όπως σας είπα. Μια πόρτα παιδιά που δοκίμασες όλα τα κλειδιά σου και δεν την ανοίγεις, μην τις σπάζετε την πόρτα εκείνη, μετά θα σπάσετε το κεφάλι σας. Μετά θα δείτε ότι δεν ήταν καλό αυτό που κάματε.
00:14:50
Είδες ότι δεν ανοίγει παιδί μου, κάνε υπομονή. Κάνε προσευχή, δοκίμασε. Με μέτρον. Αν δεις ότι δεν πάει άλλο η υπόθεση, εκείνα τα βία και εκείνα τα… πως να πούμε, να στραγγαλίζεις τον άλλον άνθρωπο για να… μέχρι να τον υποτάξεις ας πούμε, αυτό δεν είναι καλό παιδιά. Συνήθως δεν βγαίνει σε καλό. Γι’ αυτό σταματήστε ας πούμε. Αφήστε τα πράγματα, έχει ο Θεός τη μέριμνά του. Ο Θεός ξέρει και το μέλλον μας.
00:15:14
Το άλλον όμως που αφορά εμάς, είναι το εξής. Να προσέχετε παιδιά στις σχέσεις σας, τις λεπτομέρειες. Βλέπετε εδώ, ήταν μια λεπτομέρεια αυτή. Επήγαινε η Ρεβέκκα, του είπε του άλλου, ξένος ας πούμε, να σε βοηθήσω, να ‘ρθεις σπίτι μας να φας ένα κομμάτι ψωμί. Εντάξει, κάτι καλό. Αλλά έχει σημασία το ότι αυτό φανέρωνε έναν άνθρωπο λεπτό, έναν άνθρωπο με ευγενικά αισθήματα.
00:15:44
Μέσα στο γάμο χρειάζεται μεγάλη λεπτότητα, μεγάλη ευγένεια, και παρατηρώ καμιά φορά ας πούμε και εγώ έτσι που βλέπω διάφορα παιδιά και… πως τα πούμε – ζευγαράκια πως τα λέτε εσείς ας πούμε, πριν αρραβωνιαστούν, στη διάρκεια και τα λοιπά – παρατηρώ αγένεια. Συγνώμη που το λέω αυτό το πράγμα, αλλά παρατηρώ καμιά φορά μεγάλη αγένεια, μεταξύ αυτών των δυο ανθρώπων που δεν το καταλαβαίνουν. Δηλαδή πάει να πει ένα αστείο ο ένας για τον άλλον, και εκείνο το αστείο είναι… μια μαχαιριά ας πούμε.
00:16:15
Και το είπε για αστείο. Γιατί δυστυχώς έτσι μαθαίνομε, τα αστεία των Μίκυ-Μάους. Που πάει ας πούμε, του δίνει μια κλωτσιά του άλλου ας πούμε, τον τινάζει στον αέρα, είναι χειραψία αυτή. Άμα δεις ένα Μίκυ-Μάους, έτσι κάνει. Ξέρω ‘γω του δίνει ένα δυναμίτη, κάνει ένα μπαμ ας πούμε και έμεινε εκείνος μόνο με τα… Θυμάστε κάτι… κάτι… πάπιες που είναι εκεί στα… που ξεπουπουλιάζονταν και μείναν έτσι μετά χωρίς φτερά.
[ακροατήριο γελά]
Ο Ντόναλντ Ντάκ και αυτοί ε;
[ακροατήριο γελά]
00:16:47
Ξέρετε έχω διαβάσει χιλιάδες Μίκυ-Μάους, και τα θυμάμαι όλα. Αυτό είναι. Λέω, εάν θυμόμουν τα Πατερικά έργα που διάβασα όπως θυμάμαι τα… τα Μίκυ-Μάους, όλα… όλους όλους τους θυμάμαι. Και… να μη σας πω τώρα και θα γελάτε.
[ακροατήριο γελά]
Όλα, όλα τα πρόσωπα εκείνα θυμάμαι μετά πάσης ακριβείας. Και έχει τώρα τόσα χρόνια. Πόσα χρόνια; Έχει 30 χρόνια μου φαίνεται που τα διάβαζα. Είχα στοίβες ολόκληρες παιδί μου.
00:17:17
Τέλος πάντων, θέλω να πω παιδιά ότι αυτή η ευγένεια των Μίκυ-Μάους, και εκείνα ήταν ωραία τέλος πάντων, εκείνα κάπως τρώγονταν ας πούμε, ήταν ο Σκρούτζ που κολυμπούσε μες τα… μες τα λεφτά του, ήταν παλιά πράγματα, ήταν κάπως ανθρώπινα. Σήμερα φοβερό.
00:17:35
Σήμερα είναι τρομακτικά. Είναι τρομακτικά. Μα μεγαλώνει έτσι. Μαθαίνει να συμπεριφέρεται έτσι. Το βλέπεις, πάει να μιλήσει στον άντρα της, στο παιδάκι ας πούμε που είναι ο σύντροφός της, και μιλάει η κοπέλα με μια αγένεια ας πούμε. Μια αγένεια. Λες, πως του μιλάει έτσι; Εκείνος πάει να πει ένα καλό λόγο, της δίνει μια κεραμίδα στο κεφάλι ας πούμε… και λες καλά, με αυτές τις προϋποθέσεις πώς θα προχωρήσουν;
00:18:02
Και καταλαβαίνει κανείς παιδιά ας πούμε έτσι την… μα λείπει λεπτότητα, λείπει λεπτότητα σήμερα. Είναι φοβερό πράμα ότι ενώ έπρεπε δηλαδή επειδή συνεχώς σπουδάζομε και μορφωνόμαστε, έπρεπε κανονικά να είχαμε ας πούμε μια λεπτότητα. Είναι φοβερό το ότι ας πούμε δεν έχομε καθόλου λεπτότητα και παρά ταύτα όταν προχωρούμε και είμαστε σπουδασμένοι μορφωμένοι, μας διακατέχει μια αγριάδα η οποία στο τέλος πληγώνει τον άλλον άνθρωπο και δεν μας βοηθά ούτε μας ούτε τίποτα. Ε όταν μεγαλώνει κανείς με αυτό τον τρόπο καταλαβαίνετε ότι τα αποτελέσματα θα είναι δυστυχώς δύσκολα.
00:18:39
[απευθύνεται στους επισκέπτες]
00:19:24
Οι άγιοι παιδιά χαρακτηρίζονταν, σας το είπα πολλές φορές, για τη μεγάλη λεπτότητα που είχαν, και την ευγένεια που είχαν οι άγιοι άνθρωποι. Μπορεί να μην είχαν την κοσμική ευγένεια, αλλά έβλεπε κανείς με πόση λεπτότητα είχαν ακόμα ας πούμε… σας είπα ότι ο γερο Παΐσιος τον διάβολο δεν τον έλεγε διάβολο για να μην τον προσβάλει. Τον έλεγε ταγκαλάκι. Δηλαδή το ταγκαλάκι έλεγε, που άμα άκουγες [ασαφής] ταγκαλάκι νόμιζες κανένα… κανένα [ασαφής] ας πούμε εκείνα που παίζουν.
[ακροατήριο γελά]
00:19:55
Δηλαδή έφευγε την έννοια του κακού ας πούμε. Δεν έλεγε ο διάβολος ας πούμε… εκείνα τα αυτά… έτσι.
[ακροατήριο γελά]
Ή ο σατανάς. Έλεγε το… και έλεγε πάντοτε, «το καημένο το ταγκαλάκι», «το καημένο το ταγκαλάκι». Γιατί πράγματι έβλεπε τους αγίους ας πούμε να μην προσβάλλουν το διάβολο ακόμα. Να μην πει… να μην τον πει διάβολον ας πούμε και προσβληθεί.
00:20:15
Δεν είναι ότι προσβάλλεται ο διάβολος, αλλά η ψυχή των αγίων είχαν τέτοια λεπτότητα, είχε τέτοια ευαισθησία η ψυχή των αγίων, ώστε ακόμα και απέναντι στο σατανά ήταν ευγενείς. Δεν έλεγαν τίποτα το οποίο πλήγωνε τον άλλο άνθρωπο. Γιατί είχαν αισθήματα, ευγενικά, λεπτά, είχαν άγιαν αγάπη για τους άλλους ανθρώπους, και ακριβώς με το πνεύμα αυτό της αγίας αγάπης μπορούσαν κοντά τους οι πάντες να αισθανθούν ότι έχουν θέση.
00:20:45
Και πήγαινε κανείς σ’ αυτούς τους αγίους ανθρώπους και έβλεπε ότι… ενώ ήταν ένας μεγάλος άγιος, και ένας μεγάλος ασκητής, και εσύ μπορεί να ‘σουν ο πιο μεγάλος αμαρτωλός και… ο πιο άσωτος και πιο διεστραμμένος και ο πιο… οτιδήποτε που μπορεί να τον χαρακτηρίσει κανείς με αυτόν τον τρόπο, ποτέ δεν αισθανόσουν ότι αυτός ο άνθρωπος σε απέρριπτε. Κανέναν απολύτως δεν απέρριπταν. Κανέναν δεν απέρριπταν, οι άνθρωποι του Θεού. Αλλά για όλους είχαν θέση. Και οι πάντες είχαν θέση μες την καρδιά τους. Είχαν μια φοβερή άνεση.
00:21:18
Και πράγματι, το βλέπει κανείς αυτό το πράγμα άμα διαβάσει τα ασκητικά κείμενα. Ξέρετε παιδιά, νομίζω ότι αυτός που διαβάζει το Γεροντικό και τις ιστορίες των Πατέρων, γίνεται ένας τέλειος ασκητής αλλά γίνεται και ένας τέλειος οικογενειάρχης. Μπορεί να γίνει ένας τέλειος παντρεμένος δηλαδή, όπως μπορεί να γίνει και ένας τέλειος μοναχός. Γιατί μέσα από αυτά τα πράματα, δεν είναι να δει κανείς το εξωτερικό, αλλά βλέπει κανείς μέσα από αυτά τα πράγματα την αρχοντιά και την πνευματική καλλιέργεια των αγίων, που είχαν ας πούμε αυτή την ευαισθησία αυτή τη λεπτότητα που δίδει στον άνθρωπο η Χάρις του Θεού.
00:21:56
Για αυτό βλέπετε εδώ εμέτρησε και αυτό ακόμα, και έχει σημασία όταν προχωράτε στις σχέσεις αυτές, του γάμου, να μάθετε να βλέπετε τον άλλον άνθρωπο όμορφα, σοβαρά, σαν ένα πρόσωπο, σαν ένα ιερό πρόσωπο, το οποίο σήμερα καταλύθηκε, και ακόμα και μέσα στο γάμο βλέπει κανείς να μη βλέπει τη σύζυγό του κατά αυτόν τον τρόπο, και γι’ αυτό γίνονται όλα εκείνα τα πράγματα που γίνονται και για αυτό κυκλοφορούν εκείνες οι παλιοκασέτες, και γι’ αυτό… δηλαδή έγινε πλέον η ουσία του γάμου αυτή η σχέσης και τίποτα άλλο. Και όταν αυτή δεν υπάρχει, δεν έχει νόημα σου λέει. Γιατί είμαστε παντρεμένοι; Τότε σημαίνει να πάω με άλλον ας πούμε, να πάω με άλλη. Απειλεί ας πούμε τον άλλον άνθρωπο, δεν σέβεται ότι αυτό εμένα με υποβιβάζει, δεν μπορώ ας πούμε να κάμω αυτό το πράγμα. Δεν τον σέβεται ας πούμε. Και λέει, αν δεν κάμεις αυτό, εγώ θα πάω με άλλη γυναίκα. Δηλαδή… σαν να έχει τη γυναίκα του μόνο για να κάμει αυτά πράματα, τίποτε άλλο.
00:22:59
Είναι δηλαδή φοβερό το… το που έπεσε, και αυτά παιδιά δεν τα λέει το Ευαγγέλιο, δεν πρέπει να είμαστε άνθρωποι της Εκκλησίας. Τα της Εκκλησίας είναι ακόμα ανώτερα. Αυτά είναι ανθρώπινα. Είναι δηλαδή τα απλά ανθρώπινα πράγματα ας πούμε. Να μάθεις να βλέπεις το άλλο άνθρωπο σαν άνθρωπο, και ύστερα να τον δεις σαν άνθρωπο του Θεού και με άλλη προοπτική. Δηλαδή και τα απλά ανθρώπινα ακόμα δυστυχώς ξεφτιλίστηκαν.
00:23:23
Διότι αυτή η… η φόρα που πήραν τα πράγματα και αυτά ιδίως, ιδίως παιδιά αυτά τα… τα θεάματα, τα οποία εξευτέλισαν τελείως ας πούμε τη σχέση των δύο ανθρώπων, αυτά έχουν φέρει τεράστια καταστροφή και ίσως και ανεπανόρθωτη δηλαδή. Δεν ξέρω… πως ας πούμε ένας άνθρωπος που διεβρώθη μέσα από αυτή την ιστορία, μπορεί ας πούμε να καθαρίσει ο νους του, και να βλέπει τον άλλο άνθρωπο σαν εικόνα Θεού.
00:23:54
Εμείς δυστυχώς ή ευτυχώς ακούμε κάθε μέρα πράγματα στην εξομολόγηση και βλέπει κανείς παιδιά πόσην… πόσην… έτσι επίδραση κακή έχει αυτό το κακό θέμα στην ψυχή του ανθρώπου. Είναι σαν να σου βάλει γυαλιά ας πούμε, όπως εγώ άμα βγάλω τα γυαλιά μου δεν βλέπω τίποτα, και αν τα φορώ βλέπω καλά, είναι σαν να φοράς ένα ζευγάρι γυαλιά που τα οποία σου δείχνουν τον άλλον άνθρωπο όχι ως άνθρωπο αλλά ως σάρκα. Και πως… με πόση σάρκα. Σαν αυτό που έβλεπες, σαν αυτό που έμαθες να βλέπεις και θα διανοείσαι.
00:24:36
Θυμάμαι μου λεγε ένας, ένας άνθρωπος μια φορά, λέει όταν κλείσω τα μάτια μου – έγινε μια κουβέντα τέλος πάντων και έλεγε κάποιος, ένα παιδί έλεγε ότι – εγώ όταν κλείσω τα μάτια μου χωρίς να το θέλω, έρχεται μες το νου μου η προσευχή. Λέω Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Και λέει μετά και κάποιος άλλος, εγώ δυστυχώς όταν κλείσω τα μάτια μου το μόνο που βλέπω είναι αισχρά πράγματα. Διότι γέμισες τον νου σου με αισχρά πράγματα, και μετά αναδύονται αυτά και τα βλέπει κανείς παντού. Δηλαδή δυο λεπτά να μείνεις μόνος σου, σε ησυχία, αναδύεται όλη αυτή η ιστορία.
00:25:13
Βέβαια παιδιά να ξέρετε ότι και αυτά ακόμα, η Χάρις του Θεού τα καθαρίζει. Όταν ο άνθρωπος μπει στην πνευματική ζωή και δουλέψει πνευματικά, και μάθει να προσεύχεται και μπει στο χώρο της μετανοίας, μάθει να ξομολογείται, να μετέχει στα μυστήρια, να καθαρίσει τον νουν του με την ανάγνωση των πνευματικών βιβλίων, με την… τέλος πάντων με τον αγώνα τον πνευματικό, καθαρίζει ο άνθρωπος. Αλίμονο, δεν υπάρχει για τον Θεό κάτι το οποίο είναι αδύνατο. Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά, μπορεί να γίνουν όλα. Και για τη μετάνοια δεν υπάρχει τίποτα το οποίον μπορεί να αντισταθεί. Αλλά θέλει δουλειά, πράγματι θέλει δουλειά. Είναι ένας κόπος που χρειάζεται να καταβληθεί προκειμένου ο άνθρωπος να ξανακαθαρίσει τον εαυτόν του, την καρδιάν του τον νουν του.
00:25:55
Προχωρώντας λοιπόν η ευχή λέει,
«σὺ γὰρ ἀπ’ ἀρχῆς ἐδηµιούργησας ἄρσεν καὶ θῆλυ, καὶ παρὰ σοῦ ἁρµόζεται ἀνδρὶ γυνὴ εἰς βοήθειαν καὶ διαδοχὴν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων»
00:26:08
Αφού λοιπόν προσεύχεται προηγουμένως στον Θεό να στηρίξει τους ανθρώπους αυτούς με την ενότητα την Αγία, και τον λόγο που δώσαν στον αρραβώνα τους, προχωρά ακόμα και λέει στο Θεό ότι, διότι εσύ λέει, εσύ εξαρχής εδημιούργησες τον άνθρωπο άνδρα και γυναίκα, «ἄρσεν καὶ θῆλυ», άνδρα και γυναίκα, και από σένα και πάρα σου «ἁρµόζεται ἀνδρὶ γυνὴ». Από σένα αρμόζεται – στην Κύπρο το λέμε έτσι; Να αρμαστεί λέμε. Να αρμοστεί είναι το σωστό, ε… αρμόζεται. Παιδιά αυτό σημαίνει και από την αρμονία και το ποσό το ένα είναι τόσο κοντά στον άλλο σε μια ωραία αρμονία χωρίς παραφωνίες χωρίς τίποτα αλλά ταυτόχρονα χωρίς να διαλυθεί ένας από τον άλλο. Αρμόζεται ο άντρας με τη γυναίκα για βοήθεια και διαδοχή του γένους των ανθρώπων.
00:27:12
Εδώ να πούμε δυο πράματα, δυο-τρία πράματα που πρέπει να ξέρετε παιδιά για το θέμα αυτό της δημιουργίας. Μιλάει για τη δημιουργία του ανθρώπου ως «ἄρσεν καὶ θῆλυ». Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο έτσι. Βέβαια παιδιά να ξέρετε ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι ο Θεός όταν εδημιούργησε τον άνθρωπο, δεν τον εδημιούργησε με τις υπάρχουσες σήμερα… προϋποθέσεις. Δηλαδή αυτή η διαφορά των δύο φύλων, δεν ήταν για να έχουν οι άνθρωποι αυτόν τον τρόπον αναπαραγωγής όπως σήμερα. Δεν γνωρίζομε βέβαια ακριβώς εάν δεν γινόταν η πτώσης του ανθρώπου πως ο άνθρωπος θα πολλαπλασιάζετο. Δεν ξέρομε, όμως είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας, η διδασκαλία όλων των Πατέρων της Εκκλησίας, όλων των αιώνων, ότι αυτός ο τρόπος αναπαραγωγής του ανθρώπου, ο σημερινός, δεν είναι ο πρωταρχικός τρόπος όπως τον έπλασε ο Θεός.
00:28:23
Για αυτό βλέπετε και ο Χριστός δεν γεννήθηκε με τον τρόπο τον… ας το πούμε εντός εισαγωγικών φυσιολογικό το σημερινό, αλλά ήταν εκ Πνεύματος Αγίου και η Παναγία παρέμεινε Παρθένος και μετά τη γέννηση του Χριστού. Και ο ίδιος ο Χριστός δεν παντρεύτηκε. Δεν μπήκε μέσα σε αυτή τη διαδικασία του γάμου, που εάν αυτό το πράγμα ήταν απαραίτητο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, έπρεπε ο Χριστός σαν τέλειος άνθρωπος να το υποστεί, να το κάνει. Εφόσον ο Χριστός δεν το έκαμε, τέλειος άνθρωπος ων, σημαίνει ότι δεν ήταν μέσα στη δημιουργία μας παιδιά.
00:28:57
Για αυτό και στην Εκκλησία υπάρχει αυτό το… ο θεσμός, το χάρισμα, η… πως να πούμε, ο χώρος, αυτοί… οι άνθρωποι οι οποίοι παραμένουν παρθένοι για την αγάπη του Θεού και δεν μετέχουσαν του γάμου. Χωρίς να σημαίνει αυτό παιδιά ότι μειώνομε τον γάμο ή ξευτελίζομε τον γάμο ή θεωρούμε τον γάμο σαν κάτι κακό. Δεν είναι κακό πράγμα ο γάμος, δεν θεωρείται κάτι βδελυκτό, είναι αίρεση να πει κανείς ότι ο γάμος είναι βδέλυγμα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ξέρομε ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα εξ υπαρχής.
00:29:31
Θεωρείται μια συνέπεια της πτώσεως. Είναι μια συνέπεια της πτώσεως. Για αυτό είπαμε από την αρχή ότι ο πρώτος σκοπός του γάμου είναι η υπέρβασης του γάμου. Δηλαδή η υπέρβασης του γάμου και ο γάμος των ανθρώπων με τον Χριστό. Αυτός είναι ο σκοπός, ο πρώτος σκοπός του γάμου. Δεν είναι να παραμένουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί προσκολλημένοι σε αυτά τα πράγματα, αλλά διακονούν τη σχέση αυτή, αλλά υπερβαίνουν τη σχέση όπως υπερβαίνομε όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου, για να έχομε μια αιώνια σχέση με τον Θεό.
00:30:07
Έπλασε λοιπόν ο Θεός τον άνδρα και τη γυναίκα, «εἰς βοήθειαν καὶ διαδοχὴν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων». Για να υπάρχει η διαδοχή του γένους των ανθρώπων, η διαδοχή των ανθρώπων, αυτό είναι κατανοητό, και η βοήθεια. Αυτή η βοήθεια παιδιά βέβαια δεν είναι μόνο η βοήθεια που κυμαίνει σ’ ένα κοινωνικόν ας πούμε έτσι πλησίον αλλά κυρίως η βοήθεια του ενός προς τον άλλον για τον πρώτο σκοπό της υπάρξεώς μας.
00:30:39
Δεν μπορούμε παιδιά να έχομε σχέση με τον Θεόν χωρίς να έχομε σχέση με τον αδερφό μας. Αυτός που λέει ότι αγαπά τον Θεό λέει ο Απόστολος Ιωάννης, και δεν αγαπά τον αδερφό του είναι ψεύτης. Δεν μπορείς να… να έχεις πραγματική κοινωνία με τον Θεό αν δεν έχει πραγματική κοινωνία με τους αδερφούς σου.
00:30:57
Αυτό είναι το οποίον είναι η βοήθεια ή που υπάρχει και ο βοηθός που μας έδωσε ο Θεός εις το… που λέει στη Γένεση ότι εδόθη η γυνή ως βοηθός του ανδρός. Είπαμε ότι δεν του έδωσε βοηθό για να του πλένει τα πιάτα, αλλά του έδωσε σαν βοηθόν ακριβώς για να μπορέσει μέσα από αυτή την κοινωνία με τον άλλον άνθρωπο, να έχει μια πραγματική κοινωνία με τον Θεό. Και κατά τη λογική συνέπεια, αυτός που δυσκολεύεται να έχει πραγματική κοινωνία με τους ανθρώπους, πρέπει να διερωτηθεί εάν έχει πραγματική κοινωνία με τον Θεό.
00:31:33
Δηλαδή αυτά τα απλά που λέγαμε προηγουμένως και τα ανθρώπινα, τα οποία θα πει κάνει ότι είναι ανθρώπινα πράματα, δεν χρειαζόμαστε να πούμε εμείς εδώ, το πώς επικοινωνούμε με τον άνθρωπό, πως μαθαίνομε να δούμε τους γονείς του… του ανδρός μας, τους συγγενείς του, όλον τον άνθρωπον, τη χώρα που κατάγεται, την κουλτούρα του, τον πολιτισμό του, τις προϋποθέσεις του, την κληρονομικότητά του. Και πρέπει να τα μάθομε, να τα αποδεχτούμε, να τα χωνέψομε, να τα αγκαλιάσομε με μια αγάπη αρχοντική. Όλον αυτόν τον άνθρωπο, δηλαδή δεν μπορούμε να τον απομονώσομε, δεν γίνεται, δεν μπορεί, θα στραγγαλίσεις τον άλλον άνθρωπο αν τον απομονώσεις. Αυτά είναι ανθρώπινα, και ακριβώς δείχνουν τη δυνατότητα της κοινωνίας με τον άλλον άνθρωπο. Γι’ αυτό πρέπει να σπάσομε αυτή την ατομικότητά μας, τον εγκλεισμό μας μες την ατομικότητα να το σπάσομε, για να μπορέσομε να κοινωνήσομε πραγματικά.
00:32:30
Εάν κοινωνούμε με τους άλλους ανθρώπους όμορφα και ωραία, τότε μπορούμε να πούμε ότι έχομε αληθή κοινωνία και με τον Θεό. Όμως, πρέπει να ξέρετε παιδιά ότι όπως… όταν αυτός που έχει κοινωνία με τον Θεό δεν μπορεί να μην έχει κοινωνία με τους ανθρώπους, δεν γίνεται, το ίδιο πράγμα και με αυτούς που νομίζουν ότι έχουν κοινωνία με τους ανθρώπους και δεν έχουν κοινωνία με τον Θεό, πάλι δεν γίνεται. Κάπου το πράγμα είναι… είναι άρρωστο. Δεν μπορείς να πεις ότι εγώ δεν θέλω να ‘χω σχέση με τον Θεό, δεν έχω κοινωνία με τον Θεό, αλλά όμως με όλους τους ανθρώπους είμαι καλά. Δεν γίνεται παιδιά. Είναι λείψει αυτή η αγάπη, κάτι δεν πάει καλά. Ο άνθρωπος δεν έχει αρμονία.
00:33:16
Για να μπορείς να κοινωνείς σωστά με τον άλλον άνθρωπο, ή να κοινωνήσεις σωστά με την υπόλοιπη δημιουργία, πρέπει να περάσεις δια του Θεού. Εάν δεν περάσει αυτή η αγάπη σου δια του Θεού, τότε ειδωλοποιείς τον άλλον άνθρωπο. Τότε εάν εξετάσεις αυτήν την αγάπη θα δεις ότι έκανες τον άλλον είδωλο. Είτε το παιδί σου, είτε τη γυναίκα σου, είτε τον άντρα σου, είτε τις σπουδές σου ή οτιδήποτε, είτε ακόμα τη ζωή σου τον ίδια την έκαμες είδωλο. Απολυτοποίησες τον άλλον άνθρωπο, επένδυσες πάνω του όλη σου την ύπαρξη, και αυτό κάποια στιγμή θα σου βγει σε κακό, δεν θα βγει σε καλό. Θα… θα σε απογοητεύσει, θα σε κουράσει, δεν θα έχεις τη δυνατότητα να έχεις μια υγιή σχέση με τον άλλον άνθρωπο, ή θα το πνίξεις με την πολύ σου αγάπη, ή εσύ θα κουραστείς κάποια στιγμή.
00:34:08
Εν συνέχεια λοιπόν λέει ότι,
«Αὐτὸς, Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν, ὁ ἐξαποστείλας τὴν ἀλήθειαν σου ἐπὶ τὴν κληρονοµίαν σου, καὶ τὴν ἐπαγγελίαν σου ἐπὶ τοὺς δούλους σου, τοὺς πατέρας ἡµῶν, τοὺς εἰς καθ’ ἑκάστην γενεὰν καὶ γενεὰν τοὺς ἐκλεκτούς σου…»
Αυτός λοιπόν εσύ Κύριε ο Θεός μας, ο οποίος έστειλες την αλήθειά σου, τον Θεό, τον Χριστό, αυτός είναι η αλήθεια, ο Χριστός είναι αλήθεια, εις την κληρονομιά σου, στον κόσμο σου, στην Εκκλησία σου, στους χριστιανούς, και την υπόσχεσή σου στους δούλους σου, τους Πατέρες μας, όλη αυτήν την ιστορία μας, που έχομε μια ιστορία…
00:34:45
[διακοπή ηχογράφησης]
00:34:51
… Γιατί παιδιά; Γιατί ακριβώς είναι… θέλω να πω… αυτή η κληρονομιά των πατέρων μας, όλη αυτή η ιστορία μας, πέρα από την… από τη γήινη έτσι την ανθρώπινη, τους γονείς μας, την πατρίδα μας και τα λοιπά, έχομε και μιαν άλλην… μιαν άλλην κληρονομία, μια άλλη παράδοση ας πούμε. Οι Πατέρες μας, που είναι αυτή η Εκκλησία μας, η οποία υπερβαίνει τα ανθρώπινα, υπερβαίνει τα… τα τοπικά, τα τοπικιστικά, τα εθνικά – όπως και να το κάναμε υπερβαίνει και τα εθνικά ακόμα, ευτυχώς. Ευτυχώς που έχομε τέτοια Εκκλησία παιδιά. Μην κοιτάτε τους εκπροσώπους. Εννοώ την Εκκλησία μας, την Ορθοδοξία, η οποία αγκαλιάζει τον κόσμο όλο, και έχομε τη δυνατότητα και εξωγήινους ακόμα να βρούμε αν τους αγκαλιάσομε και αυτούς να τους κάνομε Ορθοδόξους χριστιανούς και να μην αισθανόμαστε κόμπλεξ απέναντί τους ας πούμε.
00:35:42
Και έχομε αυτή την ελευθερία να κινούμεθα και να αγκαλιάζομε όλον τον κόσμο και να σεβόμαστε τον άλλον άνθρωπο, με τις ιδιαιτερότητές του. Έχομε λοιπόν μια κληρονομιά, και Πατέρες που δεν είναι… ούτε Κύπριοι ούτε Έλληνες ούτε τίποτε, έχουν μιαν άλλη ευρύτητα, και αυτή είναι ακριβώς η κληρονομιά της Εκκλησίας, των Πατέρων μας, που και Πατέρες μας είναι και ο Αβραάμ, που ήταν Εβραίος, και ο Ισαάκ, και ο Ιακώβ, και ο Μωυσής, και ο Ησαΐας, και ο Ιερεμίας, και όλοι αυτοί οι προφήτες και οι πατριάρχες και οι απόστολοι, οι οποίοι ακριβώς έχουν μια άλλην χάρη και μιαν άλλη… έναν άλλο σύνδεσμο, και είμαστε ο νέος Ισραήλ. Είμαστε αυτοί οι οποίοι είμαστε ο εκλεκτός λαός του Θεού, που δεν έχομε… δεν συνδεόμαστε πλέον με έναν τόπο ή με μιαν πόλη, αλλά είμαστε οι πολίτες της Εκκλησίας, η οποία μας συνδέει και μας δίνει και μια άλλη παράδοση. Χωρίς να καταργεί. Δεν καταργεί παιδιά η Εκκλησία τις ιδιαιτερότητες τις δικές μας, αλλά δεν καταργεί και τις ιδιαιτερότητες του άλλου ανθρώπου.
00:36:49
Και όπως εμείς κουβαλούμε την εθνική μας παράδοση, την ιστορία μας, τη σεβόμαστε, την αγαπούμε, την αμυνόμεθα, θυσιαζόμαστε ας πούμε, ναι αυτά όλα είναι καλά είναι άγια, είναι πρέπον να γίνουν, ταυτόχρονα όμως έχομε και μιαν άλλην ιστορία. Και αυτοί οι Πατέρες που μιλεί εδώ η ευχή και η αποκάλυψη του Θεού στους Πατέρες μας, αφορά τους Πατέρες μας, τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, του γενεαλογικού δέντρου της Εκκλησιαστικής μας ταυτότητας, της Εκκλησίας μας, της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
00:37:25
Και ακριβώς βλέπετε… ή ξεκινά αυτή η παρουσία του Θεού από την πρώτη στιγμή της υπάρξεως του ανθρώπου. Η παρουσία του Θεού από τη στιγμή της υπάρξεως του ανθρώπου, από τη δημιουργία του πρώτου όντως, του παραμικρού μορίου, από εκεί και ο Θεός έχει τη σφραγίδα του, την παρουσία του, στην ιστορία του όλου του κόσμου, όλης της δημιουργίας, και εμείς επικαλούμεθα αυτόν τον Θεό, και από αυτόν τον Θεό περιμένομε αυτή τη βοήθεια αυτή την παρουσία, με αυτόν τον Θεό έχομε αυτή τη ζωντανή σχέση.
00:38:03
Και άρα παιδιά έχοντας σχέση με αυτόν τον Θεό, που υπερβαίνει τα πάντα, και είναι Κύριος των πραγμάτων, υπερβαίνει τον χώρο, τον χρόνο, την ιστορία, υπερβαίνει όλη αυτή την κατάσταση, σκεφτείτε λοιπόν σε ποια σφαίρα ελευθερίας αναγόμεθα, και πόσον άνετα μπορούμε να αισθανόμαστε έχοντας αυτή τη βεβαιότητα ότι αυτός ο Θεός ο οποίος έχει αυτή τη δυνατότητα την παντοδυναμία, την αγάπη, την… πώς να πούμε, την παρουσία όλη αυτή της… της ιστορίας του ανθρώπου και της δημιουργίας, αυτός ο Θεός είναι ο οποίος είναι παρών στη ζωή μας και σε αυτόν τον Θεό χτίζομε επάνω την ύπαρξή μας.
00:38:49
Άρα παιδιά αυτό που έλεγε ο Απόστολος ότι, εάν ο Θεός είναι μαζί μας ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας; Και όταν εμείς χτίζομε πάνω στον Θεό, ποιος μπορεί να χαλάσει αυτό που χτίζει κανείς πάνω στον Θεό; Τίποτα απολύτως. Και έτσι δεν έχομε φοβίες παιδιά μετά. Δεν μας κυκλώνουν οι ανασφάλειες, οι φοβίες, το άγχος, αυτά τα πράματα τα όποια διαλύουν τις σχέσεις μας. Η ζωή μας κινείται μέσα σε μια ωραιότητα, μέσα σε μια άνεση, είμαστε άνετοι άνθρωποι, δεν φοβόμαστε τίποτα. Δεν έχομε καμία αίσθηση φόβου μες την ψυχή μας απέναντι στον άλλον άνθρωπο.
00:39:26
Εδώ απλώς νομίζω ότι πρέπει να σταματήσομε παιδιά και να σας πω έχει μια μικρή ερώτηση εδώ που ήθελα να απαντήσω κάτι.
00:39:35
[παύση]
00:39:44
Είναι σωστό να ρωτάμε λέει γέροντες διορατικούς για πράγματα που αφορούν τη ζωή μας; Δηλαδή τι θα ακολουθήσομε, τι θα γίνει στη ζωή μας.
00:39:56
Κοιτάξτε παιδιά. Το να ρωτάει κανείς… να ρωτάει κανείς τους πατέρες, είναι καλό και ωφέλιμο, και είναι άγιο, και αυτό είναι η παράδοσης της Εκκλησία, να ρωτούμε τους Πατέρες μας. Αλλά να ρωτούμε όπως ρωτούμε τις καφετζούδες, αυτό είναι άρρωστο.
00:40:22
Και μάλιστα ας πούμε… όταν ρωτούμε κάτι παιδιά, το πρώτο που ρωτούμε, όπως και το πρώτο που ζητάμε από τον Θεό, είναι η βασιλεία του Θεού. Ζητάμε πρώτα τη βασιλεία του Θεού. Και όταν πλησιάζομε έναν άγιο άνθρωπο, δεν τον πλησιάζομε να μας πει το μέλλον μας, δεν είμαι μέντιουμ ας πούμε έτσι; Ούτε ξέρω ‘γω να μας πει ξέρω ‘γω την τύχη μας. Τον… τον πλησιάζομε για να μας πείτε τα… για την ψυχή μας, για τη βασιλεία του Θεού. Αυτό είναι το πρώτο.
00:40:56
Μετά τα υπόλοιπα έρχονται εάν θέλει ο Θεός και όπως τα θέλει ο Θεός και αν πραγματικά μας ωφελούν. Καμιά φορά και οι άγιοι βέβαια συγκαταβαίνονται στην ασθένεια μας, μας βοηθούν με αυτό τον τρόπο, αλλά όμως αν εμείς πηγαίνομε γυρεύοντας, τότε υπάρχει και μια πιθανότητα να πέσομε και σε παγίδες, σε πλάνες, και να μην έχομε καλά αποτελέσματα. Για αυτό να προσέχετε. Πρώτα από όλα, μη ρωτάτε οποίον βρίσκεται μπροστά σας.
00:41:28
Μη ρωτάτε όποιον βρίσκετε μπροστά σας παιδιά. Διότι κυκλοφορούν και κάτι τηλέφωνα και εδώ στην Κύπρο κάτι… γέροντες δήθεν, ο ένας εξ αυτών είναι μάγος. Ένας από αυτούς που κυκλοφορά είναι δυστυχώς στην Πάφο. Κυκλοφορά ένα τηλέφωνο κάποιου… τέλος πάντων να μην πω το όνομα του και έχομε και ιστορίες, κάποιου δήθεν ιερέα, στην περιοχή του Πειραιά κάτω εκεί, ο οποίος είναι μάγος αυτός. Είναι φοβερός, είναι… είναι ασχολείται με δαίμονες αυτός ο άνθρωπος, έχει δαιμονικές ενέργειες. Και τους λέει με δαιμονικές ενεργείας τι γίνεται, είναι εξακριβωμένο αυτό που σας λέω από πολλές… έχω πολλές αποδείξεις. Και αυτός εμφανίζεται σαν άνθρωπος του Θεού, παριστάνει και τον ιερέα μάλιστα, αμφιβάλλω αν είναι ιερέας, έτσι τους λέει από το τηλέφωνο βέβαια.
00:42:14
Λοιπόν και είναι φοβερό το τι λέει αυτός ο άνθρωπος και το τι κάμνει. Και υπάρχουν αφελείς που παίρνουν τηλέφωνο, και δίνει ο ένας το τηλέφωνο του άλλου για να πάρουν τηλέφωνο να τους πει την τύχη τους. Δηλαδή ρωτούν, να κάνομε αυτό, να κάνομε το άλλο; Και εκείνος αρχίζει. Είναι… είναι… αυτός έχει δαιμονικές ενέργειες. Αλλά και άλλα πράγματα ας πούμε, δεν είναι σωστό παιδιά, δεν παίρνομε την τύχη μας από το τηλέφωνο.
00:42:38
Μα είναι τραγικό. Δηλαδή να σας πω κάτι που συνέβηκε εμένα. Αφού συνέβηκε εμένα, φανταστείτε τι συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους που είναι και πιο σοβαροί από μένα. Λοιπόν,
[ακροατήριο γελά]
παίρνει τηλέφωνο μια μέρα κάποια κοπέλα στο μοναστήρι. Η ώρα ήταν μια. Χτύπα το τηλέφωνο – τέτοια ώρα δεν απαντούμε στο μοναστήρι αλλά λέω άντε, να το σηκώσω, βρέθηκα και το σηκώνω.
– Τι είναι;
– Είστε ο πάτερ Αθανάσιος;
– Μάλιστα.
– Μπορώ να σας κάνω πάτερ μου μια ερώτηση;
Σοβαρή κοπέλα δηλαδή, δεν ήταν ας πούμε… νέα φαινόταν.
– Να σας κάνω μια ερώτηση;
– Ευχαρίστως.
– Μήπως είστε προορατικός;
– Λέω, Κύριε ελέησον. Λέω όχι, δεν έχω τέτοια χαρίσματα.
– Λέει, μα σίγουρα;
– Σίγουρα.
– Λέει, μα εμένα μου είπαν ότι έχετε χάρισμα, προορατικό χάρισμα, και έχω ένα πρόβλημα και ήθελα να σας ρωτήσω κάτι.
– Λέω, κόρη μου εγώ δεν έχω τέτοιο χάρισμα.
– Λέει, μήπως το λέτε από ταπείνωση;
[ακροατήριο γελά]
Ε λέω, δεν είμαστε καλά. Λέω,
– Άκουσε να σου πω κάτι. Αν είχα προορατικό χάρισμα, θα ήξερα ότι θα μου έλεγες αυτήν την ερώτηση, και δεν θα σήκωνα το τηλέφωνο. Το ότι σήκωσα το τηλέφωνο, και μου ξεφούρνισες αυτήν την ερώτηση, απόδειξης ότι δεν έχω.
– Α λέει, καλά λέει, μήπως μπορείτε να μου συστήσετε κανέναν που έχει προορατικό χάρισμα;
[ακροατήριο γελά]
– Λέω ναι, κοίταξε να σου πω κάτι. Παρ’ το χρυσόν οδηγό, εκεί στο Π έχει προορατικά χαρίσματα, θα βρεις κάμποσους.
00:44:06
Μα τι είναι τούτα τα γελοία πράματα! Και δυστυχώς πάσχομε παιδιά. Όπως τραβώ εγώ σήμερα εκεί στη Λεμεσό εκεί στο Τραχώνι. Εκεί στο Τραχώνι που τους πλανά ο διάβολος αισθητά αυτούς τους ανθρώπους. Και δεν το καταλαβαίνουν, δεν το καταλαβαίνουν. Και τους το λέω, τους το εξηγώ. Βρε παιδιά δεν υπάρχει ούτε ένας σοβαρός πνευματικός που σας υποστηρίζει. Καλά, αν δεν ακούτε εμένα που έχω 20 χρόνια ας πούμε στο Άγιον Όρος και τα λοιπά, ακούστε τους άλλους, ακούστε τους γέροντες. Ρωτήσαμε χίλιους ανθρώπους. Αυτά τα πράματα είναι δαιμονικά, μην τα ακούτε. Τίποτε.
00:44:37
Τίποτε. Όχι μόνο δεν με ακούουν, με κατηγορούν και από πάνω. Δεν πειράζει που με κατηγορούν αλλά θέλω να πω ότι πλανώνται οι άνθρωποι. Ακούς πιάνουν τηλέφωνο ας πούμε στην Αθήνα από δω από κει ακόμα και στο Άγιο Όρος να ρωτούν γελοία πράγματα. Παιδιά δεν είναι σωστά αυτά τα πράματα. Να είμαστε σοβαροί. Η Εκκλησία δεν είναι μαντείο Δελφών. Η Εκκλησία μιλά για τη σωτηρία του ανθρώπου. Να μάθετε να ασχολείστε με τη σωτηρία σας, με τη σχέση σας με τον Θεό, με τη σχέση σας με τον Χριστό, με το πως πορευόμαστε.
00:45:08
Και αν παιδιά χρειάζεται να συναντήσομε προορατικούς ανθρώπους, θα βρούμε… έχει… η Εκκλησία δεν στερείται τέτοιων χαρισμάτων. Έχομε Πατέρες πράγματι, και θα έχομε πάντα στην Εκκλησία μας εναρέτους Πατέρες που έχουν χαρίσματα, κοσμούνται με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, αλλά αυτοί έχουν άλλες διαστάσεις, και είναι άλλο… δηλαδή τέλος πάντων λειτουργούν διαφορετικά τα πράγματα.
00:45:32
Δεν είναι… η Εκκλησία δεν στερείται χαρισμάτων, αλλά και από την άλλη δεν είμαστε όλοι χαρισματούχοι, ούτε υπάρχει ας πούμε τέτοια πληθώρα μέσω και του ίντερνετ ακόμα λίγο θα λένε και πληροφορίες και προφητείες.
00:45:45
Προσέχετε, κυκλοφορούν πολλοί απατεώνες παιδιά. Πολύ πλάνη. Ενδεδυμένη… πώς να πούμε, σαν πρόβατα αλλά έσωθεν είναι λύκοι άρπαγες. Μην ακούτε, μην πιστεύετε εύκολα. Και κυρίως αυτοί όλοι οι άνθρωποι να έχουν τη σφραγίδα της Εκκλησίας. Να είναι άνθρωποι οι οποίοι κινούνται μες το χώρο της Εκκλησίας. Δοκιμασμένοι άνθρωποι, ταπεινοί άνθρωποι, οι οποίοι είναι αποδεκτά… αποδεκτοί από την Εκκλησία. Γι’ αυτό προσέχετε πάρα πολύ παιδιά.
00:46:14
Εδώ… εγώ ξέχασα, αλλά τώρα το θυμήθηκα και υπάρχει μια… ένα συνέδριο…
[ανακοινώσεις, προσευχή και απόλυσης]
Sofia Orthi 