Δεν είναι μόνο συναισθήματα, πρέπει να προσέξεις ώστε να δεις εάν υπάρχουν προϋποθέσεις να ζήσεις με αυτό το πρόσωπο. Διότι δεν είναι για μια μέρα, ούτε για ένα διάστημα χρόνου, για όλη σου τη ζωή. Και που θα μεγαλώσεις και εσύ θα μεγαλώσει και εκείνος και θα φύγουν τα συναισθήματα τα πρώτα και πρέπει όμως αυτός ο γάμος να παραμείνει αδιάλυτος, να προχωρήσει. (Περίπου 8.000 λέξεις)
Λεπτομέρειες
Τίτλος: 1084 Προϋποθέσεις για ένα επιτυχημένο γάμο
Σειρά: Ομιλίες Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Λευκωσία)
Ομιλητής: Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
Αρχείο: 1084_PROYPOTHESEIS_GIA_ENA_EPITYXHMENO_GAMO.mp3
Ηχογραφήθηκε: Δευτέρα, 30 Οκτωβρίου 2000
Διάρκεια: 58’09”
Επιλογές λήψης
Απευθείας: Αρχείο
Podcast: iTunes Spotify
Κείμενο
00:00:00
[Προσευχή]
00:00:37
Λοιπόν έχει μερικές… μερικές απορίες παιδιά, να τις δούμε λίγο, για να μην τις αφήνομε και μετά πληθαίνουν και ύστερα έχετε παράπονο ότι τις περιφρονούμε.
00:00:50
Λοιπόν λέει η πρώτη. «Γέροντα, πώς καταλαβαίνει κανείς ποιο από τα τέσσερα είδη του Θείου θελήματος εκφράζεται στο θέμα του γάμου; Πρώτον κατ’ ευδοκία, δεύτερο κατ’ οικονομία, τρίτο κατά παραχώρηση, τέσσερα κατά εγκατάλειψη. Μήπως φταίει το ξερό μας το κεφάλι;»
[ακροατήριο γελά]
Μπορεί.
00:01:15
Δεύτερη λέει ότι, «Τι έχετε να σχολιάσετε για το λόγο του Ευαγγελίου που λέει ότι, αυτόν ο οποίος ο Θεός συνέζευξεν να μη χωρίζεται και όποιος αφήσει τη γυναίκα του και πάρε άλλην θεωρείται ότι κάμνει μοιχεία. Τα σημερινά διαζύγια στα οποία συγκατατίθεται η Εκκλησία προφανώς είναι για τη σκληροκαρδία μας;» Και τρίτη ερώτησης είναι κάπως άσχετη αλλά δεν πειράζει, «μπορείτε να μας εξηγήσετε αν είναι αμαρτία να μην αποδεχόμαστε τα βαφτίζομε ένα παιδάκι τη στιγμή που έχομε ήδη βαφτίσει ένα ή και δύο;» Ναι, να πούμε εντάξει τα πρώτα και μετά θα συνεχίσομε.
00:02:00
[παύση]
00:02:08
Βέβαια είχαμε πει και άλλες φορές παιδιά, και εδώ παλαιότερα, ότι το θέλημα του Θεού είναι ένα, είναι ένα το θέλημα του Θεού για όλους τους ανθρώπους, για κάθε άνθρωπο. Και αυτό το θέλημα του Θεού δεν είναι τίποτε άλλο παρά να σωθεί ο άνθρωπος, ο Θεός θέλει «[4] … πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν». Θέλει ο Θεός όλοι οι άνθρωποι να σωθούν, και να γνωρίσουν την αλήθεια του Ευαγγελίου, να έρθουν κοντά στον Θεό. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Ο Θεός θέλει ο άνθρωπος να έρθει κοντά του, να σωθεί αιώνια ο άνθρωπος.
00:02:48
Τώρα, το τι θα κάμνει ο άνθρωπος στη ζωή του, και πώς θα εφαρμόσει αυτό το θέλημα του Θεού, πώς θα επιτύχει αυτήν τη θέληση, την επιθυμία του Θεού, είναι θέμα πλέον που ανήκει στην ελευθερία του ανθρώπου.
00:03:03
Οπόταν διαλέγει ο άνθρωπος στη ζωή του, ελεύθερα ο ίδιος, είτε τον ένα τρόπο είναι τον άλλο τρόπο, είτε μέσα στο γάμο, είτε μέσα στο μοναχισμό, είτε μέσα στην αφιέρωση ξέρω ‘γω σ’ ένα καλόν έργο, τέλος πάντων τον δρόμο τον οποίον θέλει ο ίδιος άνθρωπος, τον οποίον θέλει ο άνθρωπος.
00:03:23
Δεν έρχεται ο Θεός να σου πει πάρε αύτη τη γυναίκα ή πάρε εκείνο τον άνδρα. Διότι δεν μπορούμε να φορτώσομε στον Θεό στις δικές μας αποφάσεις. Εμείς έχομε ευθύνη για την απόφαση τη δική μας. Τώρα να μου πεις κανείς ότι, τότε πώς προσευχόμαστε… δηλαδή… δεν ξέρομε εμείς ποιος είναι ο σύντροφός μας. Πώς το… πώς προσευχόμαστε να μας βοηθήσει ο Θεός να βρούμε μια καλή κοπέλα, ή μια κοπέλα έναν καλόν άντρα;
00:03:55
Εντάξει ζητούμε αυτό το πράγμα, και παρακαλούμε τον Θεό να μας βοηθήσει, να μας σκεπάσει, να μην αφήσει τα κάνομε λάθη, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και έτοιμοι με εμπιστοσύνη στον Θεό, ώστε αυτό το πρόσωπο το οποίο θα συγκατατεθούμε εμείς να προχωρήσομε στη ζωή μας μαζί του, να το δεχτούμε αυτό το πρόσωπο και να καταλάβομε ότι ο γάμος μας είναι ένας σταυρός, είναι ένας δρόμος ο οποίος σκοπόν έχει τη βασιλεία του Θεού, όπως το είπαμε πολλές φορές.
00:04:29
Άρα, μπαίνομε μες το γάμο προσγειωμένοι. Ξέρομε ότι αυτός ο γάμος είναι ένα στάδιο αγώνος. Όπως κάποιος που πάει και γίνεται μοναχός, δεν μπαίνει στο μαγαζί και νομίζει ότι θα βγάλει φτερά και θα γίνει άγγελος από την πρώτη μέρα. Και εντάξει, λέμε ότι η μοναχική πολιτεία είναι εις άγγελος πολιτεία και αγγελικό σχήμα και τα λοιπά, αλλά άγγελοι με φτερά δεν υπάρχουν μέσα στο μοναστήρι, είναι άνθρωποι. Και θα συναντήσεις πρώτα από όλα την ανθρώπινη αδυναμία εις τον εαυτός σου τον ίδιο, και μετά στους γύρω σου ανθρώπους. Θα παλέψεις, θα αγωνιστείς, θα… θα δώσεις αίμα για να λάβεις πνεύμα. Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή να περάσεις έτσι αβρόχοις ποσί αυτόν το δρόμο επειδή επήγες εις την έρημο ή στο μοναστήρι οπουδήποτε.
00:05:18
Το ίδιο συμβαίνει και μέσα στο γάμο. Θα αγωνιστείς μέσα στο γάμο. Θα περάσεις αυτήν την οδύνην όλη ας πούμε της δικής σου σωτηρίας. Πρέπει να το ξέρεις αυτό το πράγμα, πρέπει να το καταλάβεις. Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή να κινηθείς μέσα σε μια απόλυτη ευδαιμονία επειδή μπήκες μέσα στο γάμο ή επειδή μπήκες σε έναν άλλο δρόμο.
00:05:41
Οπόταν εμείς κάμνομε αυτό το οποίο θέλομε εμείς οι ίδιοι. Όταν πας να ρωτήσεις έναν άνθρωπο, να πάρω αυτή την κοπέλα για γυναίκα μου; Δεν θα σου πει, ξέρεις, το θέλημα του Θεού είναι να την πάρεις, εκτός και αν είναι ένας μεγάλος προφήτης, αλλά που να τους βρούμε αυτούς και γιατί να ψάχνομε προφήτες να μας πουν πια είναι η γυναίκα μας. Άνοιξε τα μάτια σου εσύ να βρεις μια γυναίκα να παντρευτείς. Τι… θέλεις προφήτη να πας να σου το πει τούτο πράμα ας πούμε;
00:06:09
Βρες μια γυναίκα εσύ ο ίδιος. Και το ερώτημα και των… και των προφητών ακόμα είναι, εσύ παιδί μου θέλεις αυτή τη γυναίκα; Λες… είναι θέλημα Θεού να πάρω αυτή την κοπέλα; Το πρώτο ερώτημα, εσύ τη θέλεις; Εσύ νομίζεις ότι αυτή η κοπέλα σε αναπαύει, σε βοηθά, μπορεί να ‘ναι η σύζυγός σου; Αισθάνεσαι ότι αυτή η γυναίκα είναι η γυναίκα σου; Κατά πάντα; Από πάσης απόψεως; Και ψυχικά και σωματικά και οτιδήποτε; Διότι δεν μπορείς να κάμεις ένα γάμο ας πούμε απλώς μόνο επειδή είναι καλή κοπέλα. Μπορεί να ‘ναι πολύ καλή κοπέλα, να ‘ναι αγία, να ‘ναι χρυσή, αλλά εσύ να μην τη θέλεις. Να σου φαίνεται ας πούμε ότι δεν είναι… δεν σ’ αρέσει ας πούμε. Και εξωτερικά ακόμα, βέβαια είναι και αυτά τα πράγματα, πώς θα το κάνομε. Δεν είμαστε τυφλοί, έτσι να παντρευτείς ας πούμε ένα πρόσωπο το οποίο δεν το βλέπεις. Πρέπει να… ένα πρόσωπο το οποίο από πάσης απόψεως, και η γυναίκα και ο άντρας, να υπάρχει αυτή η έλξης, η ψυχοσωματική έλξης αυτών των ανθρώπων.
00:07:15
Άρα, πρέπει εμείς να κοιτάζομε τι θέλομε εμείς. Βέβαια, εννοείται ότι, θα έχεις και το νου σου να υπάρχουν και τα… όσο δυνατόν τα… τα δεδομένα. Δηλαδή εσύ παραδείγματος χάρη είσαι άνθρωπος… που σου αρέσει η οικογενειακή ζωή. Αφού είσαι τέτοιος άνθρωπος, μην πας να πάρεις μια κοπέλα που της αρέσει συνέχεια να γυρίσει έξω ας πούμε. Διότι μετά να έχεις πρόβλημα, δεν θα μπορείς να την ακολουθήσεις.
00:07:46
Ή είσαι ένα πρόσωπο το οποίο έχεις μεγάλες ταχύτητες. Είσαι σαν ένα άλογο που τρέχει ξέρω ‘γω 50 χμ. Εάν πάεις και παντρευτείς έναν που πάει σαν τη χελώνα, δύο πράγματα, ή θα τον εξαφανίσεις, ή θα τον διαλύσεις. Δηλαδή, τρέχοντας εσύ ας πούμε τόσο πολύ, ο άλλος θα διαλυθεί. Και το ‘χω δει αυτό το πράγμα πολλές φορές. Κυρίως συμβαίνει στις κοπέλες αυτό. Δηλαδή έχει δυναμικές κοπέλες, που είναι δυναμικές πολύ, έχουν ταχύτητα ας πούμε, και παν’ και παντρεύονται κάτι αρνάκια, τα καημένα,
[ακροατήριο γελά]
Λοιπόν, της λες, κόρη μου, που το βρήκες τούτο το αρνάκι; Που το βρήκες τούτο το αρνάκι; Εσύ είσαι σαν ένα άλογο ας πούμε εκείνο της κούρσας, αυτός δεν [ασαφής]…
[ακροατήριο γελά]
δεν μπορεί να σε προλάβει παιδί μου, δεν μπορεί να σε προλάβει ο άνθρωπος. Που να σε προλάβει αυτός ο άνθρωπος εσένα;
00:08:43
Έλεγε και μια παροιμία… κάποια γυναίκα που είχε να κάνει ένα σωρό δουλειές, λέει για τον άντρα της, λέει έχω ένα σωρό δουλειές να κάμω και το χωριό αγύριστο ακόμα.
[ακροατήριο γελά]
Δηλαδή έπρεπε να κάνει εκείνες τις δουλειές και να γυρίσει και το χωριό. Ήταν μέσα στις δουλειές και τούτο το πράμα.
00:09:03
Ε μετά… μετά, λέει ας πούμε, παραπονιούνται οι κοπέλες ότι ο άντρας μου δεν με καταλαβαίνει. Δεν στέκει σαν άντρας δίπλα μου ας πούμε. Δεν με – μα που να σε καταλάβει, που να σε προλάβει πρώτα από όλα; Που να σε… αφού γίνεσαι άνεμος και καπνός. Ώσπου να συνειδητοποιήσει αυτός που είσαι εσύ, εσύ χάθηκες.
00:09:21
[ασαφής] αφού βλέπεις ας πούμε. Μια επίσκεψη, ξέρω ‘γω… ο άνδρας και η… η γυναίκα του. Η γυναίκα… ναι, η γυναίκα του. Λοιπόν, ως που να πει μια λέξη εκείνος, αυτή λέει χίλιες.
[ακροατήριο γελά]
Χίλιες λέξεις ας πούμε. Πάει να ξαναπεί κάτι, εσύ μη μιλάς δεν ηξέρεις [ασαφής].
[ακροατήριο γελά]
Άλλο ας πούμε. Πάει να πει κάτι, όχι δεν είναι έτσι που λες εσύ είναι έτσι που… ε διαλύθηκε εκείνος. Μαζεύεται σε μια γωνία ο άνθρωπος και δύο τινά. Εάν επαναστατήσει κάποτε, μπορεί κάποια στιγμή να επαναστατήσει. Εάν δεν επαναστατήσει θα συγκαταλεχθεί μετά των οσιομαρτύρων και των…
[ακροατήριο γελά]
και του Μεγάλου Αντωνίου του Μεγάλου Παϊσίου και τα λοιπά. Και έτσι θα… εισέρθει εις τη Βασιλεία των Ουρανών χωρίς μεγάλο κόπο.
00:10:16
Αυτό συμβαίνει – εγώ το ‘χω δει τουλάχιστον… ναι, στις κοπέλες, δηλαδή που έχουν τούτη την ταχύτητα. Στους άνδρες συμβαίνει άλλο. Μπορεί να ‘ναι σκληρός άνθρωπος, αδιάφορος ξέρω ‘γω και παίρνει μια ευαίσθητη κοπέλα ας πούμε, δεν μπορεί να την καταλάβει, δεν μπορεί να την κατ’ αισθανθεί. Είναι καλά – για αυτό παιδιά χρειάζεται να γνωρίσει κανείς προηγουμένως, να γνωρίσει τον άνθρωπο. Να τον γνωρίσετε να τον δείτε, πώς… πώς είναι εκείνος ο άνθρωπος, πώς συμπεριφέρεται, τι θέλει στη ζωή του. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να κάνουν ας πούμε έναν τρόπο ζωής. Εσύ που δεν είσαι αυτός ο τύπος του ανθρώπου, δεν σ’ αρέσουν αυτά τα πράγματα, γιατί πάεις από τώρα και παίρνεις ένα πρόσωπο το οποίο είναι ανόμοιο με σένα. Αφού λες ότι δεν μπορείς, δεν μπορείς να το ακολουθήσεις εκείνο το πρόσωπο.
00:11:05
Παντρεύεσαι έναν επιχειρηματία. Αυτός όλη μέρα θα κάνει συνεδριάσεις και να… αυτά, και εσύ θέλεις έναν άνθρωπο σπίτι να μεγαλώνει τα μωρά σου. Ε δε γίνεται τούτο πράμα. Εκείνος θα λείπει όλη μέρα σε μίτινγκ πώς τα λένε εδώ τώρα, σε συνεδριάσεις, σε… να βγαίνει έξω ας πούμε με τα μεγάλα πρόσωπα της κοινωνίας… Παραπονιέσαι γιατί δεν έρχεται σπίτι, γιατί δεν κάθεται στα παιδιά, γιατί το ένα το άλλο, δεν γίνεται. Είναι… έτσι είναι ο χαρακτήρας του, έτσι ήθελε, έτσι ξεκίνησε. Ή,
00:11:36
είσαι ένα παιδί το οποίο σ’ αρέσει η πνευματική ζωή της Εκκλησίας. Μην πάρεις έναν άνθρωπο που μυρίζει λιβάνι και νευριάζει ας πούμε. Διότι είναι φυσικό ότι όταν δεν δέχεται την Εκκλησία, την απορρίπτει, δηλαδή δε… εντάξει, θα σου πει ότι μπορείς να πηγαίνεις, αλλά εάν δεν τη δέχεται την Εκκλησία, και δεν θέλει να ζει με αυτόν τον τρόπο, είναι πολύ παρακινδυνευμένο να πας να συνάψεις μαζί μου ας πούμε ένα γάμο, ένα δεσμό, διότι δεν έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα. Εκτός και αν σε σέβεται. Μη θελήσεις εσύ σώνει και καλά να τον πάρεις στην Εκκλησία να τον βάλεις να κάμει μετάνοιες, αλλά τουλάχιστον θα σε αφήνει εσένα να πάεις. Άμα δεις ότι δεν το δέχεται αυτό το πράγμα και το αποδειχτεί, ε τότε πρόσεξε μην προχωράς διότι πιθανόν αύριο στο γάμο σου να ‘χεις προβλήματα.
00:12:24
Άρα δηλαδή παιδιά, εκείνο το οποίο πρέπει να κάνομε πρώτα από όλα είναι εμείς να διαλέξομε τον σύντροφό μας, και ταυτόχρονα, και με τη λογική που έχομε, πέρα από τα συναισθήματα – διότι δεν είναι μόνο συναισθήματα. Εντάξει βλέπεις ένα πρόσωπο και αισθάνεσαι ότι ας πούμε έχεις ένα αίσθημα μαζί με αυτό και λόγω ότι εσύ αισθάνεσαι ενθουσιασμένος, αλλά πρέπει και λίγο να προσέξεις ώστε να δεις ας πούμε αυτό το πρόσωπο εάν υπάρχουν προϋποθέσεις να ζήσεις μαζί του.
00:12:59
Διότι δεν είναι για μια μέρα, ούτε για ένα διάστημα χρόνου, για όλη σου τη ζωή. Και που θα μεγαλώσεις και εσύ θα μεγαλώσει και εκείνος και θα φύγουν τα συναισθήματα τα πρώτα και πρέπει όμως αυτός ο γάμος να παραμείνει αδιάλυτος, να προχωρήσει. Εκτός και αν είσαι αποφασισμένος, ό,τι και αν συμβεί, να βαστάσεις αυτόν τον δικό σου δρόμο. Έχεις δικαίωμα να το κάμεις αυτό το πράγμα. Αλλά πρέπει να τα ρυθμίσεις εκ των προτέρων, να το ξέρεις.
00:13:30
Βλέπετε λέμε παραδείγματος χάρην, στην Εκκλησία, λέει ότι ένας ας πούμε άνθρωπος… 60 χρόνων, θέλει να παντρευτεί μια κοπέλα 20 χρόνων, 25. Συμβαίνουν και αυτά παιδιά, συμβαίνουν. Εγώ τα βλέπω κάθε λίγο τώρα εκεί στη Μητρόπολη. Και λέει η Εκκλησία, εντάξει, μπορείτε να παντρευτείτε, πλην όμως, θα υπογράψετε μία… μία βεβαίωση ότι ο λόγος… η διαφορά ηλικίας, δεν θα αποτελέσει λόγο διαζυγίου. Που σημαίνει ξέρεις κυρία μου εσύ, κοπέλα μου, ότι παίρνεις ένα γερό 60 χρόνων, και αύριο θα είναι παππούς σου αυτός ο άνθρωπος, και εσύ ξέρεις κύριέ μου ότι παίρνεις μια κοπέλα 20 χρόνων που αύριο θα είναι η εγγονή σου αυτή η κοπέλα ας πούμε. Δεν μπορείς να πεις μα τώρα μετάνιωσα. Δεν γίνεται. Ή αν το ξέρεις, εάν το αποδέχεσαι, εάν είσαι έτοιμος ή έτοιμη να βαστάξεις αυτόν τον δρόμο, εντάξει, μπορείτε να προχωρήσετε.
00:14:28
Ή έχομε περιπτώσεις που κάποια κοπέλα, ή τέλος πάντων ένας άντρας, παίρνει ένα πρόσωπο το οποίον έχει ένα πρόβλημα με την υγεία του, ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Και λέει ότι κοίταξε, παρόλο που γνωρίζω ότι έχει ένα πρόβλημα υγείας, εν τούτοις θα παντρευτώ αυτό το πρόσωπο. Έχεις δικαίωμα, το κάμεις, και είναι και δυνατή πράξης ας πούμε, δυνατή πράξης. Αλλά ζύγισέ τα πρώτα όμως. Όχι μετά να μπεις στο γάμο και να λυγίσεις κάτω από το βάρος της ασθένειας του ανθρώπου εκείνου, ή του θανάτου του ή της αναπηρίας του οποιουδήποτε και να γίνει χειρότερα από τα προηγούμενα, να τον αφήσεις έτσι. Πρέπει να το ζυγίσεις καλά, πρέπει να σκεφτείς τις δυνάμεις σου. Μπορείς να το βαστάξεις; Εάν μπορείς, προχώρα. Εάν δεν μπορείς να πεις καλύτερα συγνώμη δεν μπορώ παρά να δεσμευτείς και να δώσεις υποσχέσεις και να επενδύσει ο άλλος άνθρωπος την αγάπη του, την εμπιστοσύνη του σε σένα και ύστερα όλα αυτά τα πράματα να καταρρεύσουν.
00:15:30
Οπόταν όταν έχομε να παντρευτούμε τότε νομίζω ότι εκείνο το οποίον είναι σε μας είναι να προσευχόμαστε στον Θεό να μας οδηγήσει, να μας βοηθήσει, να βρούμε το πρόσωπο αυτό το οποίο θα είναι ο σύζυγός μας. Που σημαίνει θα είναι το πρόσωπο το οποίο κατά πάντα θα μας βοηθά εις το δρόμο της ζωής μας. Κατά πάντα παιδιά. Ούτε να κάμετε το λάθος να πείτε ότι ξέρεις, αυτή η κοπέλα ας πούμε δεν μου αρέσει εξωτερικά, αλλά επειδή είναι καλή κοπέλα να την παντρευτώ. Δεν γίνεται. Μετά θα αισθάνεσαι αηδία, θα αισθάνεσαι ας πούμε αποτροπιασμό.
00:16:10
Δεν παντρεύεσαι έναν άγγελο, ένα πνεύμα. Ούτε εσύ είσαι πνεύμα. Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, ψυχοσωματικό ον. Πρέπει και εξωτερικά να αισθανθείς ότι μπορείς μ’ αυτόν τον άνθρωπο να ζήσεις. Από πάσης απόψεως τη συζυγική ζωή. Δεν παίρνεις ένα συνεργάτη, ούτε ένα συνάδελφο, ούτε ένα συνέταιρο. Παίρνεις ένα σύζυγο, με όλη τη σχέση αυτή της συζυγίας. Άρα, πρέπει να υπάρχει όλη αυτή η έλξης ψυχοσωματικά για να μπορέσει να προχωρήσει κανείς.
00:16:43
Δεν είναι καλό πράγμα ο άνθρωπος να βλέπει μόνο τις αρετές. Δεν έχομε αυτή τη δύναμη. Δεν υπάρχει αυτή η δύναμη ας πούμε νομίζω στη νεαρά ηλικία της πνευματικής ωριμότητας εκείνης που να πεις ότι δεν με ενδιαφέρει ξέρω ‘γω εξωτερικά, φτάνει που είναι ας πούμε καλό πρόσωπο.
00:17:07
Οπόταν να κρατήσει κανείς αυτήν την πορεία. Να κρατήσει την πορεία ότι ζητώ το θέλημα του Θεού, προσδοκώ ας πούμε τη σκέπη του Θεού, θέτω τον εαυτό μου κάτω από την πρόνοια του Θεού και προχωρώ.
00:17:21
[απευθύνεται στο κοινό]
00:17:55
Λοιπόν, οπόταν παιδιά το θέλημα του Θεού είναι… θα εκφραστεί εις την απόφασή μας εμάς ότι διαμέσου αυτού του προσώπου συνάπτω το γάμο μου, ο οποίος σκοπόν έχει ας πούμε τη σωτηρία μου. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Τώρα όσο για το ξερό μας το κεφάλι αυτό θα το φέρει η συνέχεια. Δηλαδή αν στη συνέχεια δούμε ότι… δυστυχώς ας πούμε παντρευτήκαμε κάποιο δύσκολο πρόσωπο, τότε θα κάνομε υπομονή, όσο μπορούμε.
00:18:31
Και για να πάμε και στο θέμα των διαζυγίων. Είναι μεγάλο πρόβλημα. Παιδιά σήμερα στην… στην Κύπρο έχομε αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Το μεγάλο πρόβλημα των διαζυγίων. Είναι ένα φοβερό θέμα αυτό το οποίον έχει επιπτώσεις σε όλη την κοινωνική ζωή. Και από πνευματικής πλευράς και από κοινωνικής πλευράς.
00:18:57
Το θέμα… τι μπορεί να γίνει. Τώρα δεν είναι όλα τα διαζύγια που εξαρτώνται από τον έναν ή από τον άλλον άνθρωπο. Κάποια φορά, τις πιο πολλές φορές συνήθως, το ένα μέλος ας πούμε της συζυγίας δεν θέλει να χωρίσει. Αλλά είτε εγκαταλείπεται, είτε προδίδεται ή τέλος πάντων του επιβάλλεται αυτό το γεγονός με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο. Και το πρόβλημα όλο μετατίθεται βέβαια και στο ευρύτερο περιβάλλον και στα παιδιά… Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, ένα τεράστιο πρόβλημα, είναι πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα αυτό το θέμα.
00:19:38
Και μένα με απασχολεί πάρα πολύ ας πούμε και δεν ξέρω δηλαδή τι μπορεί να κάμει κανένας, τι μπορεί να κάμει κανένας. Όμως, να πούμε και την άλλη πλευρά του πράγματος. Είναι μερικές φορές που διερωτάσαι. Λες, το διαζύγιο δεν είναι καλό. Ναι, σίγουρα, δεν το δεχόμαστε. Όμως, μεταξύ δύο κακών διαλέξεις το μικρότερο κακό. Είναι προτιμότερο να ζει κανείς μέσα σε ένα γάμο ο όποιος είναι κόλαση; Δηλαδή είναι καλύτερα να μεγαλώσει ένα παιδί βλέποντας κάθε μέρα ας πούμε το σπίτι τους να γίνεται ξέρω ‘γω… αρένα ταυρομαχίας, και σκοτωμοί μες στο σπίτι; Ή είναι καλύτερο, εντός εισαγωγικών, το μικρότερο κακό να απουσιάζει ένας εκ των δύο γονέων και ας μεγαλώσει με αυτόν τον τρόπο; Είναι μεταξύ των δύο κακών δηλαδή προτιμά κανείς το μικρότερο χωρίς να σημαίνει ότι επειδή είναι μικρότερο κακό δεν είναι κακό. Είναι κακό, είναι κακό.
00:20:43
Εγώ προσωπικά νομίζω ότι αυτό το θέμα των διαζυγίων είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχομε σήμερα στον τόπο μας, και ίσως και παγκόσμια αλλά λέω εγώ για τα δικά μας τα δεδομένα. Σας είπα πέρσι – δεν θυμάμαι πότε σας το είπα, τέλος πάντων – όταν είχα πάει στη Λεμεσό, πριν δύο χρόνια, την επόμενη μέρα της χειροτονίας, της εκθρονίσεως, λοιπόν είχαμε κάνει λειτουργία το πρωί και μετά ετοιμάστηκα να πάω για πρώτη φορά στα γραφεία της μητροπόλεως να δω ας πούμε τα γραφεία.
00:21:26
Παρακάλεσα και ‘γω τον Θεό, λέω, Θεέ μου τι θέλεις από μένα ας πούμε, σαν επίσκοπος, σαν ένας άνθρωπος τέλος πάντων που έχω μια ευθύνη για αυτόν τον τρόπο, για την Εκκλησία, για τον λαό εδώ της Εκκλησίας, πώς μπορεί κανείς άραγε να ευαρεστήσει τον Θεό; Και τι θέλει ο Θεός από μας, από μένα, από έναν άνθρωπο;
00:21:46
Και είχα αυτούς τους λογισμούς και έβγαινα από το δωμάτιό μου να πάω στο γραφείο. Βρίσκω έξω από την πόρτα μου έναν ιερέα, κάποιον ιερέα εκεί της μητροπόλεως. Μου λέει, συγνώμη λέει πρέπει να υπογράψετε κάτι χαρτιά. Λέω, τι χαρτιά πάτερ; Τι είναι αυτά τα χαρτιά; Ούτε τα ήξερα κιόλας γιατί δεν ήμουν και εκ των προτέρων μες τις μητροπόλεις. Πιάνω κοιτάζω, ήταν ένα μπλοκ που ήταν όλο διαζύγια, κάμποσα διαζύγια. Μου λέει, δυστυχώς επειδή δεν είχαμε επίσκοπο έμειναν όλα αυτά τα διαζύγια, πρέπει να υπογράψετε γιατί ο επίσκοπος διαλύει τους γάμους. Του λέω, πάτερ μου, πρώτη μέρα, πρώτη υπογραφή που θα υπογράψω και εγώ διαζύγια να υπογράψω ρε παιδί μου;
[ακροατήριο γελά]
Να διαλύσω τον γάμο πενήντα ανθρώπων; Φέρε μου τίποτα κανένα άλλο παλιοχάρτι να υπογράψω. Τουλάχιστον να πω ότι η πρώτη μου υπογραφή σαν μητροπολίτης ήταν ένα χαρτί που το πέταξαν στο καλάθι προτιμότερο παρά να υπογράψω ένα διαζύγιο.
00:22:37
Το πήρα βέβαια, ήταν ένα μπλοκ έτσι γεμάτο. Λέω, καλή αρχή.
[ακροατήριο γελά]
Λοιπόν, η πρώτη μου υπογραφή ήταν σε ένα διαζύγιο. Η δεύτερη που ήταν;
Ακροατήριο: Σ’ ένα διαζύγιο.
Μ. Αθανάσιος: Σε μια επιταγή.
[ακροατήριο γελά]
Και λέω, φαίνεται ότι η ζωή μου θα περάσει μεταξύ διαζυγίων και επιταγών.
[ακροατήριο γελά]
και έτσι υπέγραψα… υπέγραψα και διαζύγια και επιταγές.
00:23:04
Και πράγματι παιδιά είναι τα δύο μεγάλα προβλήματα στα οποία η Εκκλησία καλείται να λάβει θέση ας πούμε σωστή, και μπορώ να πω ότι βασανίζουν ας πούμε και διοικητικά έτσι τους επισκόπους, την Εκκλησία, διότι είναι ένα μεγάλο πρόβλημα αυτό όπως και να το κάμομε. Πέρσι ερώτησα, λέω πόσους γάμους είχαμε φέτος, εκεί που βγάζουν τις άδειες γάμου. Λέει, είχαμε περίπου… ξέρω ‘γω 870 γάμους, δεν θυμάμαι ακριβώς αριθμό τώρα, σας λέω έναν αριθμό έτσι… περίπου.
00:23:37
Πόσα διαζύγια είχαμε στο Εκκλησιαστικό δικαστήριο; Είχαμε σχεδόν 300 διαζύγια. Δηλαδή το ένα τρίτον των γάμων, εδιαλύθηκε. Και σκεφτείτε παιδιά ότι έχομε διαζύγια τα οποία δεν έρχονται σε μας, πάνε στα πολιτικά δικαστήρια, και έχει αρκετά διαζύγια τα οποία βγάζουν μόνο πολιτικό διαζύγιο, και έχει και πολλούς γάμους που ακόμα δεν ήρθαν να διαλυθούν. Δηλαδή υφίστανται κρίση, αλλά δεν ήρθαν ακόμα να προχωρήσουν στα διαζύγια. Άρα λοιπόν έχομε τεράστιο πρόβλημα.
00:24:12
Και διάβασα τελευταίως κάπου, σε μια έρευνα, για τον περασμένο χρόνο, ότι είχαμε περίπου 15.000 παιδιά, στην Κύπρο, τα οποία είναι παιδιά από… με ένα γονέα. Δηλαδή από διαλυμένους γάμους. Αυτό το πράγμα, αυτό το πράγμα, σημαίνει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, τεράστιο πρόβλημα. Και κοινωνικό και πνευματικό. Πρόβλημα σε όλους μας.
00:24:45
Και… είπαμε για αυτό μιλούμε και περί γάμου, γιατί πίσω από το φαινόμενο είναι άλλα τα αίτια. Δεν είναι απλώς ότι κάποιο πρόσωπο ξέρω ‘γω κάποια στιγμή τσακώθηκε με το… ο ένας με τον άλλο, ή απάντησε ο ένας του άλλου και χώρισαν. Είναι μια ολόκληρη δηλαδή ασθένεια, πνευματική ασθένεια η οποία υπάρχει στον άνθρωπο σαν μικρόβιο, που μετά εξελίσσετε στο να καταστρέψουν τον οργανισμό του ανθρώπου. Και το ίδιο συμβαίνει και στο θέμα του γάμου. Είναι ένα μικρόβιο το οποίο αρχίζει από την πρώτη στιγμή ίσως της γνωριμίας των ανθρώπων ή ακόμα και πριν τη γνωριμία. Δηλαδή οι προϋποθέσεις που υπάρχουν στους νέους ανθρώπους πλέον περί γάμου και περί του άλλου ανθρώπου, περί του άλλου φύλου, είναι τέτοιες, που είναι προϋποθέσεις καταστροφής. Είναι καταστροφικές οι προϋποθέσεις.
00:25:37
Όταν δηλαδή μάθεις να βλέπεις το άλλο άνθρωπο όχι σωστά, όχι με ιερότητα, όταν δεν βλέπεις τον άνθρωπο με ιερότητα, αλλά τον βλέπεις φιλήδονα, τον βλέπεις ξέρω ‘γω σαρκικά, τον βλέπεις ας πούμε ότι ο άλλος άνθρωπος είναι για να σε κάνει εσένα ευτυχισμένο, και ότι όχι εσύ είσαι για να κάμεις τον άλλο ευτυχισμένο, αλλά ο άλλος είναι για να σε κάμει εσένα ευτυχισμένο, οπόταν μπορείς να τον χρησιμοποιείς όπως θέλεις. Από πάσης απόψεως.
00:26:08
Έτσι από την πιο μικρή λεπτομέρεια της συζυγικής ζωής μέχρι την πιο μεγάλη. Όλη αυτή η αντιμετώπισης και όλη αυτή η θεωρία, ήδη… ήδη δηλαδή υπόσχεται την καταστροφή του γάμου. Μετά… πάμε… προχωρούμε ας πούμε στο πώς γνωρίζονται οι άνθρωποι, στο πώς προχωρούν με έναν τρόπον επιπόλαιον, φιλήδονο, σε σχέσεις του γάμου, προ του γάμου, που καταργούν και εκεί πάλι ας πούμε αυτή την… αυτή την αίσθηση του σεβασμού του άλλου ανθρώπου, λοιπόν, προχωρά κανείς μετά αργότερα στο ίδιο το μυστήριο του γάμου που έχει γίνει πλέον κωμωδία, ή τραγωδία όπως και αν την πάρει κανείς. Δηλαδή έχομε ας πούμε εξευτελίσει και το μυστήριο του γάμου το ίδιο το μυστήριο, διότι δεν προσέχομε, δεν… έχομε ουδεμία αίσθηση περί του τελουμένου μυστηρίου.
00:27:04
Δηλαδή είναι μια… μια οικοδομή η οποία είναι σαθρή από τα θεμέλια της. Και χτίζομε συνέχεια πάνω σε σαθρά θεμέλια σαθρές πέτρες, σαθρά υλικά και το ένα φέρνει το άλλο, μετά μπαίνομε στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, πριν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μπαίνομε από την ώρα της σύλληψης των παιδιών. Που οι Πατέρες της Εκκλησίας, και οι σύγχρονοι ακόμα, και ο αείμνηστος γέροντας Πορφύριος εμιλούσε εκεί χωρίς να ντρέπεται παρόλο που ήταν μοναχός, την ψυχική διάθεση που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι ακόμα και την ώρα που συλλαμβάνεται ένα παιδί μέσα στη μητέρα του. Και προ και μετά και κατά τη διάρκεια.
00:27:45
Όλα αυτά τα πράγματα, τα οποία κατά έναν πολύ έτσι… σπουδαίον τρόπον τα είπαν και οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Μου έκανε εντύπωση και ίσως σας φέρω κάποια στιγμή αποσπάσματα από αρχαίους συγγραφείς Έλληνες να δείτε πώς μιλούν οι αρχαίοι Έλληνες, οι πρόγονοί μας, περί της ψυχολογίας του εμβρύου. Που… που δίνουν σημασία στο πώς διαμορφώνεται ο άνθρωπος από τη στιγμή που είναι έμβρυο ακόμα. Και το οποίο μίλησαν οι Πατέρες, μιλάει η δογματική της Εκκλησίας για αυτό το πράγμα, μιλά δηλαδή όλη η πρακτική και ποιμαντική της Εκκλησίας, και έρχεται και σήμερα και η επιστήμη η ιδέα πλέον να μιλήσει και να αποδείξει επιστημονικά ότι ο άνθρωπος από την πρώτη στιγμή που είναι ένα γονιμοποιημένο ωάριο είναι άνθρωπος. Έχει τα στοιχεία μέσα του.
00:28:38
Και πως πρέπει να προσέξει ο άνθρωπος της διαπαιδαγώγηση αυτού του προσώπου από εκείνη την ώρα. Και μετά όταν γεννά το παιδί και όταν μεγαλώνει και ξέρω ‘γω.
00:28:51
Εάν πιάσομε και αναλύσομε αυτά τα πράγματα παιδιά θα δούμε πράγματι θλιβερές, αρρωστημένες καταστάσεις, οι οποίες έχουν άρρωστα αποτελέσματα. Και ζούμε κάποια στιγμή όλοι τους καρπούς αυτής της αρρωστημένης πορείας.
00:29:10
[διακοπή ηχογράφησης]
00:29:14
Όποτε εκείνο που χρειάζεται είναι νομίζω από την αρχή να πιάσει κανείς τα πράγματα σωστά, από την αρχή. Είναι μεγάλη υπόθεσης ο άνθρωπος να καταλάβει από την αρχή πώς πρέπει να βλέπει τον άλλον άνθρωπο, πώς πρέπει να τον πλησιάζει, πώς πρέπει να τον σέβεται, πώς πρέπει να προχωρεί στο γάμο, πώς πρέπει να συμπεριφέρεται μέσα στον γάμο, πώς να συμπεριφέρεται όταν έχει παιδάκια μικρά, πώς όταν γίνουν μετά μεγάλα, και ούτω καθεξής.
00:29:44
Κάποτε θυμάμαι ένα διάλογο, κάποια κοπέλα τέλος πάντων, κάποια στιγμή, έτσι ελεύθερη κοπέλα τέλος πάντων με… σύγχρονη, σύγχρονος άνθρωπος, με τις σύγχρονες «αντιλήψεις», έμεινε έγκυος πριν παντρευτεί. Και η καλή η μαμά βέβαια είχε τη φαεινή ιδέα ότι, κόρη μου δεν υπάρχει άλλη περίπτωση, πρέπει να το ρίξεις το μωρό. Η κοπέλα… καλή κοπέλα ας πούμε, συνετή, μορφωμένος άνθρωπος, είπε κοίταξε, εντάξει, έμεινα έγκυος αλλά δεν θέλω να κάμω τούτο το πράγμα. Δεν μπορώ να κάμω τούτο πράμα. Δεν θέλω να ρίξω το μωρό. Έστω κι αν δεν είμαι ας πούμε παντρεμένη, ή δεν δέχεται το πρόσωπον αυτό, ο άντρας εκείνος, δεν δέχεται να με παντρευτεί.
00:30:32
Ζήτησε τη βοήθεια μου. Λέει, να φέρω τη μάνα μου εδώ; Φέρ’ την ας πούμε να της πούμε. Μάλιστα δεν το είχε πει της μάμας της και επερίμενε να της το πω εγώ ο ίδιος. Έρχεται η κυρία μαμά εκεί, κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει.
– Χαίρεται.
– Χαίρεται κυρία.
– Τι συμβαίνει;
– Λέω, κάτσε ντε ας πούμε να γνωριστούμε, τι δουλειά κάμνετε… Πώς είστε, από πού είστε ξέρω ‘γω αυτά.
Αλλά καταλάβατε, είχε την αγωνία. Για να με φέρει εδώ η κόρη μου κάτι συμβαίνει.
00:31:03
– Τι θα λέγατε… τι λέει νομίζετε η κόρη σας έχει ας πούμε ένα δεσμό.
– Ναι λέει ξέρω ότι έχει ένα δεσμό.
– Το ξέρετε, έχει καιρό;
– Έχει καιρό, ναι το ξέρω έχει ένα χρόνο.
– Ε καλά είναι φυσικό αφού έχει ένα δεσμό, ας πούμε μια κοπέλα σύγχρονη μπορεί και να ‘χαν και προχωρημένες σχέσεις.
– Ναι ναι ναι, μήπως είναι έγκυος;
– Μπορεί να ‘ναι και έγκυος.
[ακροατήριο γελά]
Τι να της πεις τώρα. Μπορεί να ‘ναι και έγκυος.
– Α! Αν είναι έγκυος πρέπει να πάει να το ρίξει. Ή να την παντρευτεί ή να το ρίξει.
– Μα πώς θα την παντρευτεί αφού ας πούμε έχουν προβλήματα, έχουν… δεν τη θέλει, δεν τη δέχεται ο ίδιος.
– Όχι να τον πιάσομε οπωσδήποτε να την παντρευτεί και χωρίζουν αργότερα.
[ακροατήριο γελά]
– Καλά, είναι μια λύση και τούτο αλλά αν δεν γίνεται;
– Αν δεν γίνεται πρέπει να ρίξει το μωρό.
– Καλά δεν υπάρχει άλλη λύση ας πούμε, πρέπει ντε και καλά πρέπει το μωρό να πεθάνει ή…
00:31:48
Μετά ήρθε η κοπέλα, ήρθε… λέω εντάξει, ας φωνάξω την κόρη να της το πούμε αφού δεν λιποθύμησε η μάμα ας πούμε, ή δεν πέθανε όπως φοβόταν η κόρη, λέω της έλα μέσα δεν επέθανε η μαμά σου είναι καλά. Έλα…
[ακροατήριο γελά]
ούτε λιποθύμησε ακόμα.
00:32:02
Και μου έκανε εντύπωση παιδιά – εγώ δεν έχω γερή μνήμη, μακάρι να είχα γερή μνήμη, να σας μεταφέρω το διάλογο μεταξύ μάνας και κόρης. Της έλεγε η μάνα,
– Δεν σου είπα να προσέχεις;
– Ναι, είπες μου τα λέει μαμά αλλά μου τα είπες πολύ αργά.
– Έχω πόσο καιρό που σου τα λέω.
– Αυτά τα πράματα έπρεπε να μου τα πεις από πολλά χρόνια πριν. Με το να μου λέεις απλώς πρόσεχε ή να με μεγαλώσεις με αυτή τη νοοτροπία όλη ας πούμε, δεν είναι λύση τούτο το πράμα. Ούτε… ούτε γίνεται. Μου εμίλησες αλλά ήταν αργά.
– Και τώρα τι θα κάνομε; Λέει, δεν γίνεται, θα το πω του πατέρα σου.
– Μα θα το πεις του πατέρα μου ας πούμε… γιατί; Για να πάει να δείρει τον άλλο ή να σκοτωθούμε; Κάτσε να βρούμε μια λύση.
– Όχι δεν μπορώ, δεν μπορώ να το βαστάξω μόνη μου.
– Καλά, εγώ το βάσταξα μόνη μου τόσο καιρό, εσύ δεν μπορείς να το βαστάξεις μόνη σου; Κάτσε να βρούμε… τόσο καιρό το ‘ξερα μόνη μου. Κάτσε και εσύ μαζί μου τώρα να βρούμε άκρα.
– Θα το πω του αδερφού σου, να πάει να τον βρει να τον…
[ακροατήριο γελά]
– Λέω, κοίταξε, να το πεις εσύ του αδερφού της, να το πει αυτός του αδερφού του, στο τέλος να γίνει Τρωικός πόλεμος.
[ακροατήριο γελά]
Τούτα πράγματα δεν ωφελούν. Τούτα πράματα θέλουν μια ψυχραιμία, θέλουν μια ειρήνη, και προπάντων δεν λύνονται τούτα πράγματα ούτε με τη μια λύση ούτε με την άλλη λύση.
00:33:19
Και βλέπει κανείς ότι… εκείνο το οποίο ήθελα να πω ότι, μιλούμε στα παιδιά μας, πολλές φορές οι γονείς τα μιλούν, αλλά τους μιλούν όταν είναι αργά πλέον. Διότι το παιδάκι είναι αυτό το οποίο μεγαλώνει με μια νοοτροπία, δεν μπορείς να του μιλήσεις τα 20 του, στα 22. Αυτό διαμορφώθηκε πλέον. Η παιδαγωγία του παιδιού σου αρχίζει από την ώρα που είναι έμβρυο μέσα σου, από τότε αρχίζει η παιδαγωγία. Από τότε αρχίζει το μωρό αυτό να προσλαμβάνει μέσα του όλες τις προϋποθέσεις για το τι θα γίνει. Και ακόμα πολύ πριν από ότι λένε και οι Πατέρες αλλά και η επιστήμη.
00:33:58
Άρα δηλαδή πρέπει να μάθομε, να καταλάβομε, να συνειδητοποιήσομε παιδιά ότι το θέμα του γάμου είναι ένα πάρα πάρα πολύ σοβαρό γεγονός. Πάρα πολύ σοβαρό γεγονός το οποίο θα επιτύχει αν μπει σε σωστές βάσεις. Οπόταν, ούτε το ένα θέμα πρέπει να πιάνομε να ψάχνομε προφήτες και να μας πουν αν αυτό το πρόσωπο είναι ο σύζυγος μας, αλλά ούτε από την άλλη πλευρά να είμαστε ας πούμε απόλυτοι ότι το διαζύγιο λύει το πρόβλημα ή δεν μπορούμε να δώσομε καθόλου διαζύγιο. Η Εκκλησία ποιμαντικά φερομένη, έτσι από μια ποιμαντική μέριμνα, επέτρεψε για διάφορους λόγους να δίνεται λύσης του γάμου, να γίνεται το διαζύγιο διότι εάν επιμένει στη μη λύση του γάμου το κακό είναι πολύ μεγαλύτερο.
00:34:49
Βέβαια θέλει σύνεση, περίσκεψη, και προπάντων θέλει απόλυτη αποδοχή της ευθύνης της αποφάσεως. Ποτέ σας, ποτέ σας, μην παίρνετε εσείς αυτήν την… το βάρος της αποφάσεως του άλλου ανθρώπου. Εάν θέλει να χωρίσει ο άλλος άνθρωπος, να χωρίσει μόνος του. Να το σκεφτεί, και να πει, εγώ έκαμα τον γάμο αυτό, αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη να διαλύσω τον γάμο μου. Δεν είναι καθόλου ακίνδυνο και καθόλου εύκολο και καθόλου σωστό να σπρώχνουν ανθρώπους θα προχωρήσουν στη διάλυση του γάμου τους.
00:35:28
Διότι υπάρχουν αποθέματα πολύς υπομονής μέσα στον άνθρωπο και μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν αύριο. Δεν ξέρεις, σήμερα είναι στραβά, αύριο μπορεί να ισορροπήσουν τα πράγματα, για το άλφα ή τον βήτα λόγο. Και μετά να αισθανθείς εσύ οιαδήποτε ας πούμε ένοχη ότι επενέβηκες και δεν άφησες τα πράγματα να εξελιχθούν όπως έπρεπε ή όπως μετά διαμορφώθηκαν.
00:35:51
Για αυτό, αυτές τις αποφάσεις, όπως η απόφαση ποιον θα πάρει κάποιος, αφορά τον ίδιο και μόνο. Ούτε πνευματικός επιτρέπεται να υπερβαίνει εκεί. Απλώς μια γνώμη μπορεί και ο πνευματικός να πει, αλλά δεν δικαιούται ο πνευματικός θα σου επιβάλει ποιο πρόσωπο θα παντρευτείς εσύ. Αυτό πρώτα δεν στέκει, δεν γίνεται. Να σε βοηθήσει, ναι. Να σε συμβουλέψει, ναι. Όχι να σου δώσει εντολή ότι θα παντρευτείς αυτό το πρόσωπο, δεν στέκει. Κατά τον ίδιο τρόπο κανείς δεν μπορεί να σου επιβάλλει να χωρίσεις, ούτε να αναλάβει αυτή την ευθύνη της δικής σου διαλύσεως του γάμου σου. Πρέπει αυτός ο όποιος ελευθέρα βουλήσει συνήψε γάμο, ελευθέρα βουλήσει αφού σταθμίσει τα πάντα, αφού συμβουλευτεί, αφού δοκιμάσει, αφού αγωνιστεί, να δει εάν πρέπει κι αν μπορεί και αν εδείχνεται τέλος πάντων να προχωρήσει στο μικρότερο κακό, που είναι μεν κακό αλλά είναι μικρότερο από το να έχει ένα ας πούμε δύσκολο και κακό γάμο.
00:36:49
Και να πούμε και την άλλη ερώτηση ας είναι και κάπως… για το θέμα της βαπτίσεως. Παιδιά κοιτάξετε. Είναι άλλο τραύμα μέσα στην Εκκλησία έτσι; Όπως… όπως ο γάμος έχει καταντήσει να γίνει αυτό που έγινε, το ίδιο κατήντησε και η βάπτισης. Δηλαδή σημαίνει σήμερα να βαφτίσεις ένα μωρό σημαίνει 500 λίρες ξέρω ‘γω… τουλάχιστον έξοδα ας πούμε. Τι κάνουν… κάτι λαμπάδες, κάτι πράγματα, κάτι… κέντρα, κάτι προσκλήσεις, κάτι μωρά μέσα σε… αυτές, το ένα το άλλο το άλλο το άλλο μαζεύουν ένα σωρό χρήματα, και πλέον βέβαια είναι και μια οικονομική επιβάρυνση.
00:37:37
Τουλάχιστον να ξέρετε ότι είναι ένα… εσείς ας πούμε, ο κάθε ένας από μας, να καταλαβαίνει ότι όταν πάει να γίνει ανάδοχος σ’ ένα μυστήριο της βαπτίσεως, ότι αυτό σημαίνει μια ευθύνη ενώπιον του Θεού πρώτα, και μετά και ενώπιον αυτού του ανθρώπου του οποίου αναλαμβάνει και αναδέχεται από την κολυμβήθρα.
00:37:58
Σημαίνει ότι αποκτά μια πνευματική σχέση με αυτό το πρόσωπο, και μία πνευματική ευθύνη, απέναντί του, εκείνου του μικρού παιδιού. Μια πνευματική ευθύνη, όσο μπορεί και όσο του είναι δυνατόν, να το βοηθήσει να το διδάξει να το κατηχήσει να το οδηγήσει στην Εκκλησία. Για αυτό και εκπροσωπεί το παιδί εκείνο και απαγγέλλει το σύμβολο της Πίστεως, απαγγέλλει τις υποσχέσεις, την απόταξη του σατανά και όλα αυτά τα πράγματα.
00:38:25
Δηλαδή πρέπει πρώτα το μυστήριο του βαπτίσματος να το δούμε στα σωστά του δεδομένα. Και μετά εντάξει. Να μου πεις ότι… είναι και τα έξοδα. Δεν θα του κάμεις του μωρού ένα… φουστάνι ξέρω ‘γω, ένα σταυρό… το τραπέζι, τι κάνουν ξέρω ‘γω τι τι γίνεται. Θα τα κάμεις και εκείνα. Εάν μπορείς κάμε τα. Εάν δεν μπορείς παιδί μου πες συγνώμη, δεν έχω αυτή τη δυνατότητα να τα κάμω. Δεν είναι θέμα αμαρτίας ή μην αμαρτίας. Είναι θέμα μπορώ ή δεν μπορώ, ή ακόμη και θέμα θέλω ή δεν θέλω. Δηλαδή βλέπω ότι ας πούμε κάποιο πρόσωπο θέλει να μου δώσει το παιδί θα το βαφτίσω, και δεν το κάμνει… δηλαδή δεν θα μπορέσω αύριο εγώ να ξεπληρώσουν τα καθήκοντα μου απέναντι σε εκείνο το παιδί.
00:39:11
Μπορεί οι γονείς του για τον άλφα ή το βήτα λόγο να είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν με αποδέχονται, δεν αποδέχονται τη σχέση μου με την Εκκλησία. Δεν θα με αφήνουν αύριο να πάρω το παιδάκι να τον κοινωνήσω. Δεν θα με αφήσουν αύριο να μιλήσω του μωρού για τον Θεό. Δεν θα με αφήσουν αύριο ξέρω ‘γω να… να κάνω αυτό που μου λέει η συνείδησής μου απέναντι σε εκείνο το παιδάκι. Αφού το βλέπεις εκ των προτέρων, τι πάεις και παίρνεις να το αναλάβεις τώρα; Εκτός και αν πιστεύεις ότι θα βρεις τρόπο να βοηθήσεις. Αν το κάμεις… κάμε το ας πούμε, προχώρα, να το βοηθήσεις το παιδί. Αλλά αν βλέπεις ότι δεν μπορείς, καλύτερα να μη το αναλαμβάνεις γιατί είναι μία ευθύνη. Είναι μία ευθύνη η οποία τη φέρομε επάνω μας.
00:39:51
Δεν μπορείς να αναδέχεσαι ένα παιδί και μετά να μην ενδιαφέρεσαι για αυτό το παιδί τι γίνεται. Δεν είναι μόνο να του κάμεις ένα δώρο τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα. Εκείνα είναι… εθιμοτυπίες της κοινωνικής ζωής. Είναι η ευθύνη σου που έχεις απέναντι εκείνου του παιδιού και απέναντι στον Θεό προ πάντων.
00:40:10
Άρα αν το δει κανείς έτσι μπορεί μετά να καταλάβει και πώς μπορεί να προχωρήσει.
00:40:17
Και να πούμε και δυο λόγια μήπως τελειώσομε και με τον αρραβώνα.
[ακροατήριο γελά]
00:40:23
Είμαστε στην τελευταία ευχή παιδιά.
Ακροατήριο: [μη ακουστό]
Μ. Αθανάσιος: Ποιος; Είπαμε να σας αρραβωνιάσομε πρώτα.
[ακροατήριο γελά]
00:40:32
Είχαμε μιλήσει την προηγούμενη φορά για τη σημασία και τον συμβολισμό των δαχτυλιδιών έτσι; Τα δαχτυλίδια που φοράνε οι αρραβωνιασμένοι – δε μου λέτε, που τα φορούν; Σε ποιο δάκτυλο, σε ποιο χέρι;
Ακροατήριο: [μη ακουστό]
Μ. Αθανάσιος: Στα δεξιά; Στα αριστερά;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Όταν αρραβωνιάζονται που τα φορούν;
Ακροατήριο: Αριστερά.
Μ. Αθανάσιος: Και στο γάμο στη δεξιά, στα δεξιά; Δεν νομίζω.
[ακροατήριο γελά]
[μουρμουρητό από το ακροατήριο]
Μ. Αθανάσιος: Ο πάτερ λέει είναι ανάλογα με την περιοχή. Δηλαδή αν είσαι ας πούμε…
[ακροατήριο γελά]
αν είσαι Λεμεσιανός…
[ακροατήριο γελά]
θα τα φορέσεις ας πούμε σε άλλο χέρι, αν είσαι Παφίτης σε άλλο…
[ακροατήριο γελά]
και ίσως και από τα φρονήματα.
00:41:38
Κοιτάξετε, νομίζω παιδιά ότι το σωστό είναι, το σωστό… εφόσον ο αρραβώνας ο πραγματικός γίνεται προ του γάμου, άρα στο γάμο δεν φοράμε δαχτυλίδια. Στο γάμο φορούμε στέφανα. Στεφανώνομε, είναι η ακολουθία του στεφανώματος. Στέφανα φορούν στο γάμο, στο μυστήριο. Στους αρραβώνες φορούν τους αρραβώνες. Είναι στο δεξιό χέρι. Γι’ αυτό μιλάει η ευχή εδώ για το δεξί χέρι του Θεού. Αφού λέει ότι, δια δαχτυλιδίου ο Θεός δόξασε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο, εφανερώθη η αλήθεια της Θάμαρ, εδοξάσθη ο Δανιήλ, απήλαυσε την υιοθεσία και πάλι ο άσωτος υιός, και λέει για τη σημασία που έχει το δαχτυλίδι.
00:42:24
Και είπαμε παιδιά ότι αυτό το πράγμα, στην Εκκλησία είναι σημαντικό το ότι, δεν είναι μόνο αυτό που βλέπομε. Δεν είναι έτσι απλώς ένα δαχτυλίδι που φορούμε, αλλά έχει μία σημασία μεγάλη. Δηλαδή αυτό το δαχτυλίδι, πέρα από το ορώμενο είναι και το νοούμενο, είναι αυτό το οποίο είναι μαζί με αυτό το πράμα.
00:42:46
Έχει ένα συμβολισμό που ο συμβολισμός εκείνος δεν είναι τυπικός συμβολισμός, είναι ουσιαστικός συμβολισμός. Είναι ουσία, δεν είναι απλώς σύμβολον, αλλά έχει μίαν ουσία, έχει μίαν ευλογία, είναι ευλογία αυτό το πράγμα. Είναι το ορατό σημείον της ευλογίας του αρραβώνος.
00:43:04
Όπως… βλέπετε εμείς είμαστε ιερείς. Όταν πάμε να λειτουργήσομε, φορούμε τα ιερατικά μας άμφια. Χωρίς τα ιερατικά άμφια δεν λειτουργούμε. Διότι τα άμφιά μας είναι το σημείο… το ορατό σημείο ιεροσύνης μας. Και όταν πεθάνομε… όταν θα πεθάνομε, μας θάβουν με τα άμφιά μας, γιατί είναι μαζί μας η ιεροσύνη.
00:43:26
Το ίδιο πράγμα και οι άνθρωποι που παντρεύονται. Όταν θα πεθάνουν παλαιότερα – δεν ξέρω τώρα τι κάμνουν – τους έβαζαν και τα στέφανά τους μαζί τους. Το κάμνουν τώρα;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Το κάμνουν.
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Ε ναι. Αν δεν τα χάσουν ας πούμε ή αν δεν τα πετάξουν, ναι. Διότι ήταν… ήταν κάτι το οποίο είχαν μαζί τους. Το έπαιρναν μαζί τους τα στέφανά τους, και την… και την αρραβώνα τους. Και ακόμα κάτι άλλο. Θυμάστε, δεν ξέρω αν γίνεται τώρα, αλλά θυμάμαι παλαιότερα οι γονείς μας, οι γιαγιάδες μας και τα λοιπά, τα στέφανά τους τα είχαν ας πούμε πάνω από το κρεβάτι τους σ’ ένα τόπο ιερό, ήταν κάτι πολύ ιερό πράγμα. Σήμερα τα έχουν ακόμα τα νέα ζευγάρια ή τα πετάσουν;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Τα έχουν, ίσως τα έχουν. Είναι καλό, είναι… είναι το ορατό σημείο ας πούμε της ευλογίας του Θεού αυτό το πράγμα. Τα φιλάω και είναι κάτι το… το σοβαρό, το ιερό.
00:44:19
Λοιπόν, αφού έδειξε – μιλάει εδώ η ευχή για την αξία αυτού του σημείου, μετά μίλα για κάτι περισσότερο, για τη δεξιάν χείρα του Θεού. Όχι πως ο Θεός έχει χέρια, δεξιά και αριστερά χέρια, δεν έχει ο Θεός χέρια έτσι; Αλλά «δεξιά του Κυρίου», σημαίνει πρώτα από όλα τη δύναμη του Θεού, την ενέργεια του Θεού, τη βοήθεια του Θεού, την παρουσία του Θεού, και ακόμα τον ίδιο τον Χριστό. «῾ἡ δεξιά σου κύριε δεδόξασται ἐν ἰσχύι». Το δεξί χέρι του Θεού δηλαδή τα έκαμε τα πάντα. Ε ποιος είναι αυτός που έκανε τα πάντα; Ο Λόγος, ο Χριστός. Αυτός ήταν το δεξί χέρι του Πατρός. Τέλος πάντων, είναι δογματικά αυτά αλλά θέλω να πω ότι η «δεξιά χείρ του Θεού» είναι ο ίδιος ο Θεός, η ενέργεια του Θεού, η ευλογία του Θεού, η παρουσία του Θεού.
00:45:07
Και επειδή τα δαχτυλίδια αυτά τα φορούν οι άνθρωποι στα δεξιά τους χέρια, τώρα… ναι, σε ποιο δάχτυλο δεν ξέρω, νομίζω το τρίτο; Στο δεύτερο;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Στο προτελευταίο, λοιπόν…
00:45:21
… άρα λέει και τι σημαίνει αυτό το πράγμα, τη δεξιά χείρ του Θεού. Και λέει λοιπόν η ευχή,
«Αὕτη ἡ δεξιά σου, Κύριε, τὸν Μωϋσῆν ἐστρατοπέδευσεν ἐν Ἐρυθρᾷ Θαλάσσῃ»
Βλέπετε, μιλάει η Εκκλησία τώρα και αναφέρεται σε γεγονότα αιώνων ας πούμε. Γιατί; Γιατί μιλάει για τον αιώνιο Θεό ο οποίος είναι παρών μέσα στην ιστορία του ανθρώπου, πριν 10.000 χρόνια, πριν 3.000 χρόνια. Και λέει ότι αυτή η δεξιά σου χείρ Κύριε, αυτό το δεξί σου χέρι, η δύναμή σου, η παρουσία σου, η ευλογία σου, δεν είναι κάτι που είναι τώρα ή κάτι το χθεσινό, είναι αυτή η ίδια η οποία τον Μωυσή πριν τόσες χιλιάδες χρόνια τον εβοήθησε και τον εστρατοπέδευσε και τον εβοήθησε να περάσει την Ερυθρά θάλασσα. Εκείνη τη δύναμη δηλαδή του Θεού η οποία έκοψε τη θάλασσα στη μέση, η δεξιά χείρ του Κυρίου, αυτή η ίδια δύναμης είναι η όποια ευλογεί αυτή τη στιγμή αυτό το δακτυλοθέσιο αυτή την… των αρραβώνα αυτών των δύο ανθρώπων. Για να δείξει ότι είναι σοβαρό, είναι… είναι πολύ σημαντικό γεγονός ο Θεός ο ίδιος να ευλογεί και να παρίσταται σε αυτή την υπόσχεση αυτό των δύο ανθρώπων να προχωρήσουν εις γνωριμία μέχρι να καταντήσουν και να καταλήξουν εις το γάμο.
00:46:43
Διότι λέει,
«διὰ γὰρ τοῦ λόγου σου τοῦ ἀληθινοῦ οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν καὶ ἡ γῆ ἐθεµελιώθη»
Βλέπετε; Ακόμα πιο πέρα, στην ιστορία όχι απλώς του ανθρώπου, αλλά του κόσμου ολόκληρου. Διότι λέει με τον λόγο σου τον αληθινό, με τη δύναμη του λόγου σου, ο οποίος λόγος είπαμε πολλές φορές δεν είναι ένας λόγος όπως ο δικός μας, που είναι λόγια του αέρα. Λέμε και ξελέμε και λέμε και αν γίνουν έγιναν έτσι; Λέμε, ζήσε χίλια χρόνια. Να ζήσεις χίλια χρόνια; Το πολύ-πολύ να ζήσεις εκατό ας πούμε. Λέμε μια ευχή, μπορεί να πιάσει μπορεί να μην πιάσει. Για τον Θεό όμως παιδιά, δεν υπάρχουν ευχές που δεν πιάνουν. Όταν ο Θεός λέει κάτι, αυτό γίνεται αμέσως. Δεν υπάρχει περίπτωση ο Θεός να πει κάτι και να μη γίνει, και να πει ο Θεός ξέρεις, μακάρι γιε μου να πάτε καλά ας πούμε.
[ακροατήριο γελά]
Και μπορεί να πας και μπορεί να μην πάεις. Ή να πει ο Θεός, ξέρεις, μακάρι να ζήσεις 100 χρόνια και μπορεί να ζήσεις και μπορεί να μη ζήσεις. Όχι. Ο λόγος του Θεού είναι παντοδύναμος, είναι ενεργής, είναι… είναι ουσιαστικός ο λόγος του Θεού. Και ακριβώς δίνει εδώ τη σημασία ότι αφού ο λόγος του Θεού αυτήν τη στιγμή, δια της Εκκλησίας, δια του μυστηρίου, ευλογεί αυτούς τους ανθρώπους, άρα έχομε παρόν αυτή τη δύναμη του Θεού, τον λόγο τον αληθινόν ο οποίος εστερέωσε τον ουρανό και εθεμελίωσε την γη.
00:48:09
Βλέπετε, τον λόγο «[6] … τοῦ Κυρίου οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν». Με τον λόγο του Θεού έγινε το σύμπαν. Ο Θεός είπε, γενηθήτω φως, γενηθήτω ήλιος, γενηθήτω το στερέωμα, γενηθήτω η γη, γενηθήτω οι ιχθύες, όλα, τα πάντα με τον λόγο του Θεού έγιναν, και έγιναν. Μόλις ο Θεός είπε να γίνει αυτό, αμέσως εγίνετο. Άρα όταν ο Θεός λέει να ευλογήσει τον αρραβώνα αυτόν, άρα ο αρραβώνας αυτός είναι ευλογημένος. Δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωσης, επ’ ουδενί λόγω, ούτε ένα στο ένα εκατομμυριοστό να μην είναι ευλογημένος αυτός ο αρραβώνας. Είναι δεδομένο το μυστήριο. Είναι 100% δεδομένο. Και ότι λέει μέσα η ευχή του γάμου, δίνεται εις τον άνθρωπον, εις το ζευγάρι αυτό, στους νεονύμφους, ως μία δυνατότητα δεδομένη απολύτως σ’ αυτούς.
00:49:02
Δηλαδή, παίρνουν μέσα στην ύπαρξή τους οι άνθρωποι αυτοί μία δυνατότητα την οποία βέβαια θα ενεργοποιήσουν ήδη εάν συμπράξουν με την ελευθερία τους.
00:49:16
Μπορεί να μην την ενεργοποιήσουν, μπορεί να την αδρανοποιήσουν, μπορεί να την αχρηστέψουν, αλλά όμως είναι δεδομένη σε αυτούς από την ώρα που παίρνουν την ευλογία του μυστηρίου. Γι’ αυτό είναι σημαντικό το μυστήριο. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι, καλά αφού συμφωνήσαμε, είναι ανάγκη να πάμε να κάνομε το γάμο μας στην Εκκλησία; Αφού αγαπά ο ένας τον άλλο είπαμε να μείνομε μαζί, δώσαμε λόγο, βάλαμέ τους στην εφημερίδα ξέρω ‘γω κάναμε όλα τα δεδομένα, τι χρειάζεται το μυστήριο; Δεν γίνεται παιδιά. Χωρίς το μυστήριο δεν είναι δυνατόν να δοθεί η ευλογία αυτή η οποία είναι ευλογία οντολογική, δυναμική, ουσιαστική, απαραίτητη, να προχωρήσει αυτός άνθρωπος. Να προχωρήσετε εις σ’ αυτή τη σχέση. Εκτός και αν αυτή η σχέση εξελιχθεί ας πούμε έξω από τα όρια της Εκκλησίας οπότε εκεί πλέον δεν έχω… είναι εκτός Εκκλησίας τα πράγματα.
00:50:08
Αφού λοιπόν με τον ίδιο λόγο σου λέει τον αληθινό, που «οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν καὶ ἡ γῆ ἐθεµελιώθη· καὶ ἡ δεξιὰ τῶν δούλων σου εὐλογηθήσεται», να ευλογηθεί και η δεξιά του δούλο σου – άρα στα δεξιά σας χέρια να βάλετε τις αρραβώνες σας, από όπου και αν κατάγεστε, και από όποια φρονήματα και να έχετε. Λοιπόν, στα δεξιά χέρια θα βάλετε τις αρραβώνες διότι εδώ μιλά ξεκάθαρα για τη δεξιά αυτών των ανθρώπων.
00:50:36
«εὐλογηθήσεται τῷ λόγῳ σου τῷ κραταιῷ καὶ τῷ βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ»
Με το κραταιό σου λόγο, τον δυνατό σου λόγο, και με το υψηλό βραχίονα. Βραχίονα, η δύναμης του Θεού. Είναι παρομοιώσεις παιδιά ανθρωπομορφικές έτσι; Παρουσιάζει το Θεό με δυνατό χέρι, με υψηλό βραχίονα για να δείξει τη δύναμη και την παρουσία του Θεού.
00:50:58
«Αὐτὸς οὖν καὶ νῦν, ∆έσποτα», αυτός λοιπόν και εσύ Δέσποτα, «εὐλόγησον τὸ δακτυλοθέσιον τοῦτο εὐλογίαν οὐράνιον». Εσύ λέει Δέσποτα Κύριε, να ευλογήσεις αυτό το δακτυλοθέσιο, την τοποθέτηση των δαχτυλιδίων, με ουράνια ευλογία. Και αυτό που λέει δίνεται. Δηλαδή λέγοντας αυτά τα πράγματα παιδιά, αυτά πλέον δίνονται ως δώρα, ως ενέχυρα, εις τα χέρια και στην ύπαρξη των ανθρώπων αυτών επί σε αυτούς γίνεται το μυστήριο.
00:51:31
Είναι δεδομένα πλέον. Άρα δίνετε σε αυτούς ευλογία ουράνιος. Ευλογία η οποία είναι ευλογία από τον Θεόν, που δεν συγκρίνεται με τίποτα το επίγειο, για αυτό δεν είναι επίγειος ευλογία, αλλά είναι ουράνιος ευλογία, δεν μπορεί να συγκριθεί, δεν υπάρχει κάτι όμοιο, ούτε υπάρχει κάτι που είναι ισάξιο, ούτε κάτι που είναι ισοδύναμο. Είναι ουράνια ευλογία γιατί είναι από τον Ουράνιο Θεό.
00:51:56
«καὶ Ἄγγελος Κυρίου προπορευέσθω ἔµπροσθεν αὐτῶν πάσας τὰς ἡµέρας τῆς ζωῆς αὐτῶν».
Βλέπετε τι ωραίο πράγμα; Δηλαδή τι ωραίο πράμα είναι να αρραβωνιάζεσαι σωστά. Πολύ ωραίο πράγμα. Αφού κάποιος μου είπε ότι τώρα που διαβάζομε το μυστήριο του γάμου λέει θέλομε να παντρευτούμε και εμείς γλήγορα. Λέω, μακάρι.
00:52:16
Διότι καταλαβαίνει κανείς ότι πόσο σπουδαίο πράγμα είναι να ξεκινάς τη ζωή σου, και… ξέρετε παιδιά, όσοι από σας περάσετε αυτό το στάδιο ότι, ξεκινάει κανείς τη ζωή του, και έχει ωραία σχέδια μέσα. Έτσι είναι η νεανική ηλικία. Είναι ωραίο πράγμα. Λες να ξεκινήσω τη ζωή μου ρε παιδί μου ας πούμε και σκέφτεσαι ένα ωραίο σπίτι, μια καλή σύζυγο, καλά παιδάκια, μια καλή δουλειά, να ‘ναι όλα όμορφα και καλά. Και λες, κοίταξε να κάνομε το σπίτι μας, να είμαστε μακριά από τους γονείς μας να μη μας επηρεάζουν, να κάνομε τόσα μωρά, να κάνομε τούτες τις δουλειές… Δηλαδή μέσα στη φαντασία του ανθρώπου υπάρχει και μια ωραία… πώς να πούμε, προδιάθεσης, να ‘ναι όλα τόσο ωραία.
00:52:57
Πόσο μάλλον παιδιά αν καταλάβουν ότι αυτά θα είναι ασυγκρίτως ωραία εάν αυτά στηριχτούν σωστά. Και πάρομε σαν ενέχυρο την ευλογία του Θεού. Ότι θα έχομε ευλογία ουράνια σε αυτή τη σχέση μας. Και ότι μας δίνεται από το μυστήριον, από τον αρραβώνα, άγγελος Κυρίου λέει να προπορεύεται ενώπιον αυτών. Δηλαδή, όπου να πάεις, όπου είναι να πάτε, μαζί με τον σύντροφό σας, θα είναι ένας άγγελος Θεού ο οποίος θα σας ανοίγει το δρόμο, θα σας προσέχει, θα σας σκεπάζει, θα σας οδηγεί. Θα είναι ο δρόμος, όχι ανθόσπαρτος, αλλά δρόμος ο οποίος άγγελος Θεού θα τον ανοίγει για να σας οδηγεί εκεί. Αισθάνεται άνθρωπος μια ασφάλεια πλέον, ότι προχωρώ σ’ αυτή τη σχέση μου ασφαλισμένα. Είναι… περιχαρακωμένα παντού ας πούμε αυτά τα οποία εγώ ζητώ μέσα στη σχέση με αυτό τον άνθρωπο, μ’ αυτό το πρόσωπο. Είναι μεγάλη υπόθεση, μεγάλη σημασία. Νομίζω είναι η πιο σπουδαία προϋπόθεσης εις τη σχέση αυτών την ανθρώπων να μπει σωστά και όμορφα η ευλογία του Θεού εν επί γνώση.
00:54:05
Γι’ αυτό τον λόγο – και τελειώνει εδώ η ακολουθία του γάμου, του αρραβώνος – πρέπει να μάθομε παιδιά κάθε πράγμα στη ζωή μας να το χαιρόμαστε στην ώρα τώρα. Ότι τώρα είναι ο αρραβώνας, δεν είναι ο γάμος, είναι ο αρραβώνας. Θα χαρούμε την περίοδο του αρραβώνος, θα αγωνιστούμε στην περίοδο του αρραβώνος, της γνωριμίας, που θα μάθεις μες τον αρραβώνα έστω και αν αγαπάς τον άλλο πρόσωπο, έστω και αν το ποθείς, έστω και αν το επιθυμείς, έστω και αν όλα εκείνα τα χίλια τα δεδομένα, οφείλεις να σέβεσαι αυτό το πρόσωπο και να ξέρεις ακόμα δεν ήρθε η ώρα του γάμου. Πρέπει να μάθεις να το σέβεσαι. Γιατί αν δεν το μάθεις μες τον αρραβώνα δεν θα το μάθεις και μες στο γάμο. Και η καταστροφή του γάμου, ξεκινά από τη στιγμή που τα δύο πρόσωπα αυτά δεν έμαθαν να σέβονται ο ένας τον άλλον σε όλες τις φάσεις της συζυγικής τους ζωής.
00:55:02
Δεν θα πω περισσότερα παιδιά. Ήρθε η ώρα εδώ και από την άλλη φορά αν θέλει ο Θεός και ζούμε, θα πούμε και περί του γάμου.
[ανακοινώσεις, προσευχή και απόλυση]
Sofia Orthi 