Να έχομε και μια γενναιότητα, μια αρχοντιά, που να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσομε οτιδήποτε συμβαίνει ακόμα και μέσα στο γάμο μας, χωρίς να πανικοβαλλόμαστε. (Περίπου 6.500 λέξεις)
Λεπτομέρειες
Τίτλος: 1100 Γενναιότητα και αρχοντιά μέσα στο γάμο
Σειρά: Ομιλίες Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Λευκωσία)
Ομιλητής: π. Αθανάσιος (Μητροπολίτης Λεμεσού)
Αρχείο: 1100_GENNAIOTHTA_KAI_ARXONTIA_MESA_STO_GAMO.mp3
Ηχογραφήθηκε: Δευτέρα, 17 Δεκεμβρίου 2001
Διάρκεια: 51’16”
Επιλογές λήψης
Απευθείας: Αρχείο
Podcast: iTunes Spotify
Κείμενο
[Αυτή η ηχογράφηση έχει υποστεί επεξεργασία για να αφαιρεθούν μεγάλες παύσεις]
00:00:00
[Προσευχή]
00:00:29
[παύση]
00:00:31
Να δούμε καμιά από τις απορίες παιδιά πρώτα, να μην τις περιφρονούμε.
00:00:36
[παύση]
00:00:37
Είναι μια ερώτησης… πρακτική, η οποία βέβαια…
[παύση]
00:00:49
Ναι, είναι ανάγκη να την πούμε όμως, για να μη μένετε με αυτή τη… λανθασμένη εντύπωση. Θα σας διαβάσω την ερώτηση όπως είναι γραμμένη.
00:01:00
«Για ποιο λόγο απαγορεύεται στις γυναίκες που είναι αδιάθετες να προσκυνούν τις εικόνες της εκκλησίας; Επειδή είναι λερωμένες σωματικά; Γιατί λοιπόν δεν επιτρέπεται σε αυτούς που είναι λερωμένοι ψυχικά να προσκυνούν; Κάποια γυναίκα όταν νιώθει την ανάγκη να φιλήσει μια εικόνα, έστω και έξω από την εκκλησία, όταν είναι αδιάθετη, γιατί θα πρέπει να τη στερείται αυτό το δικαίωμα από τη θρησκεία; Ευχαριστώ».
00:01:36
Ε… όσο και να φαίνεται απλοϊκή αυτή η ερώτησης, όμως είναι σοβαρή. Δυστυχώς, ε… πολλοί άνθρωποι και πολλές κοπέλες, έχουν αυτό το εύλογο ερώτημα και είναι πολύ σημαντικό ερώτημα, και έχουν παράπονο με την Εκκλησία, μαζί με τα άλλα παράπονα που έχουν, που δεν παν’ στο Άγιον Όρος, που δεν παν’ στο Σταυροβούνι, που δεν γίνονται παπάδες, που δεν…
[ακροατήριο γελά]
που δεν μπαίνουν μέσα στο ιερό βήμα, έχουν και αυτό. Είναι και αυτό μέσα στον κατάλογο των παραπόνων. Ε… και τουλάχιστον αυτό μπορούμε να το απαντήσομε πιο εύκολα.
00:02:19
Κοιτάξτε να δείτε κάτι. Μπορούμε να πούμε ότι… αυτή η… η ενασχόληση με αυτά τα πράγματα, ξέρω ‘γω μια κοπέλα είναι αδιάθετη, μπαίνει στην εκκλησία, προσκυνά, αυτό είναι μια λαϊκή έτσι… αντίληψης του πράγματος, την οποία η Εκκλησία δεν τη νομοθετεί. Δεν υπάρχει δηλαδή κανόνας της Εκκλησίας που λέει ότι, όταν μια κοπέλα είναι αδιάθετη, δεν μπαίνει στην εκκλησία, ή δεν προσκυνά, ή ξέρω εγώ δεν κάνει κάτι το Χριστιανικό. Απλώς λέει ότι κατ’ εκείνες τις ημέρες δεν μεταλαμβάνει των Αγίων Μυστηρίων, και ο λόγος είναι ότι κατ’ εκείνες τις ημέρες υπάρχει αιμορραγία και όταν ο άνθρωπος αιμορραγεί, είτε άνδρας είναι είτε γυναίκα είναι, δεν κοινωνά.
00:03:10
Αυτόν είναι. Όταν κάποιος έχει μια αιμορραγία δεν μετέχει των Θείων Μυστηρίων. Υπάρχει βέβαια μια αντίληψη στην Παλαιά Διαθήκη, διδασκαλία, για τις γυναίκες που όταν είχαν αυτή την αδιαθεσία, ναι δεν έμπαιναν στον ναό, ξέρω ‘γω θεωρούνταν ακάθαρτες, αλλά αυτά όλα, τα κατήργησε το Ευαγγέλιο, δεν τα δέχτηκε μετά το Ευαγγέλιο. Η Εκκλησία δεν τα δέχτηκε αυτά τα πράγματα και μάλιστα ο Μέγας Αθανάσιος γράφει προς μία επιστολή προς τον Αμμούν τον Μονάζοντα, ότι αυτά είναι Ιουδαϊκά έθιμα και παρατηρήσεις Ιουδαϊκές τις οποίες η Εκκλησία δεν εδέχτηκε.
00:03:48
Πλην όμως, επειδή δυστυχώς τις εδέχτηκε το Ισλάμ, ο Μωάμεθ είχε την καλή διάθεση όταν πήρε αρκετά στοιχεία από την Παλαιά Διαθήκη, και από την… το Ευαγγέλιο, πήρε και αυτά της Παλαιάς Διαθήκης, τα έβαλε μέσα στο Κοράνι, οι Μουσουλμάνοι τα τηρούν με μεγάλη σχολαστική ακρίβεια, εμείς για πολλά χρόνια είμασταν αναμεμειγμένοι με τους Μουσουλμάνους, και φαίνεται ότι έχομε αυτή την επίδραση τη λαϊκή λόγω και της… των πολλών αιώνων ας πούμε που συνυπήρχαμε με τους Μουσουλμάνους.
00:04:24
Η Εκκλησία όμως, δεν έχει αυτή τη στάση. Έτσι όταν μια κοπέλα είναι αδιάθετη, ασφαλώς μπορεί να πηγαίνει στην εκκλησία, μπορεί να προσκυνάει τις Άγιες Εικόνες, μπορεί να κάνει όλα τα Χριστιανικά της καθήκοντα, εκτός από τη Θεία Κοινωνία.
00:04:43
Και είναι εύλογο δηλαδή και πολύ δικαιολογημένη ας πούμε να λέει, μα για ποιον λόγο δηλαδή ας πούμε να την… να την πετάσομε έξω από την εκκλησία; Εδώ μέσα στην εκκλησία μπαίνει ο φονιάς, μπαίνει ο ψεύτης, ο κλέφτης, ο φιλάργυρος, ο άδικος, ο παλιάνθρωπος, ό,τι αμαρτία και να κάνεις μπαίνεις μέσα στην εκκλησία.
00:05:02
Μες την εκκλησία δεν μπαίνει ο αιρετικός. Να βγάλομε τις κοπέλες από την εκκλησία επειδή έχουν ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο ο Θεός έδωσε εις τη γυναικεία φύση για να μπορεί να κάνει τα παιδιά ας πούμε, να τεκνοποιεί, και μάλιστα να κάνει και καλά παιδιά υγιή. Από ό,τι λένε ότι αυτό το πράγμα βοηθά στην υγεία των κυοφορούμενων τέκνων.
00:05:25
Τι… τι φταίει ένα φυσικό φαινόμενο τελείως ανένοχον και δεν εξαρτάται καν από τη θέληση του ανθρώπου. Δεν είναι αν θέλεις το έχεις και αν θέλεις δεν το έχεις. Θέλεις δε θέλεις το έχεις. Δεν είναι οπότε θέλει ο άνθρωπος και όποτε δεν θέλει. Αυτό είναι… είναι ένας κύκλος ας πούμε που γίνεται ξέρω ‘γω κάτι μέρες κάτι αυτά… δεν τα κατάλαβα καμιά φορά… Οι κοπέλες τα ξέρουν ας πούμε, τα λογαριάζουν και τα ξέρουν. Κάτι ημέρες μετρούν… Δεν ξέρω πώς τα βρίσκουν ας πούμε αλλά πάντως τα ξέρουν ας πούμε, γίνεται αυτό το πράγμα.
00:05:58
Ε, είναι κάτι που είναι φυσικό. Δεν είναι κάτι το οποίο είναι εφάμαρτο ή εκτός της εκκλησίας. Γι’ αυτό παιδιά εσείς τουλάχιστον, να μη λαμβάνετε αυτά τα πράγματα υπόψη σας. Θα μπαίνετε στην εκκλησία, θα προσκυνάτε στις εικόνες, θα παίρνεται αντίδωρο από τον ιερέα – αφού η Εκκλησία έχει τα τίμια δώρα ως το Σώμα και το Άμα του Κυρίου. Και για παρηγορία αυτών που δεν μπορούν να λάβουν τα τίμια δώρα, για να πάρουν κι αυτοί κάτι, μια ευλογία, μια παρηγορία, έχει το αντί-δώρο. Το αντίδωρο είναι αντί του δώρου. Το οποίο δίνομε σε αυτούς που δεν μπορούν να κοινωνήσουν. Ε να τους το κόψαμε κι εκείνο; Τι θα τους δίνομε; Νερό; Δεν γίνεται αυτό. Αφού εδόθηκε για αυτό το σκοπό το αντίδωρο. Είναι παρηγορία για τους Χριστιανούς οι οποίοι για τον άλφα ή τον βήτα λόγο δεν μπορούν να κοινωνήσουν.
00:06:53
Ε, ένας λόγος είναι κι αυτός. Και μάλιστα είναι ο πιο αθώος λόγος. Γιατί υπάρχουν άλλοι λόγοι, που είναι επιτίμια από τους πνευματικούς, που ξέρω ‘γω κάποιος έκανε μια αμαρτία, μεγάλη, θανάσιμη, και έχει ένα επιτίμιο για ένα χρόνο, για δύο χρόνια, για δέκα χρόνια ας πούμε, να μην κοινωνήσει.
00:07:10
Και… παρόλο που έχει αυτό το επιτίμιο και παρόλο που είναι εξ αμαρτιών του που δεν κοινωνά, εντούτοις λαμβάνει το αντίδωρο. Ο άλλος που είναι ένα φυσικό φαινόμενο τελείως ανένοχο, τελείως δηλαδή… έξω από την προαίρεσή του, αλλά μέσα στη φύση του, θα έρθομε να του κόψομε και το αντίδωρο; Δεν γίνεται, αυτό είναι λάθος. Λοιπόν, γι’ αυτό να μην το θεωρείτε καθόλου, ούτε θεωρούνται οι κοπέλες αυτές από την Εκκλησία ακάθαρτες ή λερωμένες ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά είναι Μουσουλμανικά και Ιουδαϊκά έθιμα και αντιλήψεις. Μια χαρά είναι, δεν έχει τίποτα.
00:07:48
[παύση]
00:07:55
Εδώ λέει… μια άλλη ερώτησης, «ενώ το μυστήριο της εξομολογήσεως έχει την ίδια διαδικασία σε όποιο πνευματικό και αν απευθυνθούμε, γιατί μερικές φορές παίρνομε διαφορετικές απαντήσεις και εκτιμήσεις για την πνευματική καθοδήγηση; Να πιστεύομε ότι ο έμπειρος πνευματικός είναι και ο πιο σωστός;»
00:08:16
Είναι φυσικό παιδιά ότι ο πνευματικός είναι ένα ζωντανό πρόσωπο, ένας άνθρωπος. Δεν είναι… ξέρω ‘γω ένα μηχάνημα που του υποβάλλεις μια ερώτηση και σου βγάζει την ίδια απάντηση. Δηλαδή η ίδια ερώτηση πάντα έχει την ίδια απάντηση σε όλα τα μηχανήματα. Είναι… είναι άνθρωπος, έχει… τις αντιλήψεις του, τις κρίσεις του, τον φωτισμό του Θεού, την εμπειρία της Χάριτος που έχει ο καθένας αναλόγως, και ασφαλώς αν θα ρωτήσεις έναν πνευματικό θα λάβεις μια απάντηση, αν ρωτήσεις έναν άλλον πιθανόν θα λάβεις κάπως διαφορετική, ιδίως μάλιστα αν είναι θέματα τα οποία δεν είναι μέσα από τη διδασκαλία της Εκκλησίας αλλά είναι θέματα τα οποία είναι σε προσωπικό επίπεδο.
00:09:01
Γι’ αυτό είναι καλό να έχει κανείς ένα πνευματικό, να διαλέξει. Έχετε το δικαίωμα να διαλέξετε τον πνευματικό σας, ε… να δείτε όλους τους πνευματικούς και να διαλέξετε. Δεν σημαίνει ότι… όταν διαλέγω έναν πνευματικό ο άλλος δεν είναι καλός. Όλοι είναι καλοί και άγιοι και ενάρετοι αλλά δεν αναπαυόμαστε εμείς σε όλους.
00:09:23
Απλούστατα, διαλέγει ο καθένας τον πνευματικό του και πορεύεται με αυτόν. Όταν ρωτάει τον πνευματικό κάτι, ρωτάει… αφού προηγουμένως προσευχηθεί, αφού προηγουμένως καλλιεργήσει τον εαυτόν του σωστά, και λαμβάνει την απάντηση και προχωρά. Εάν… πάρει την απάντηση και δεν αναπαύεται, έχει την ελευθερία ο άνθρωπος να μην το τηρήσει. Δεν είσαστε υποχρεωμένοι να κάνετε απόλυτη υπακοή στους πνευματικούς. Θα κάνετε απόλυτη υπακοή στον πνευματικό μόνο σε καθαρός πνευματικά θέματα. Δηλαδή, ο πνευματικός σας είπε ότι, κοιτάξετε, δεν έχετε ευλογία να κοινωνήσετε ή ξέρω ‘γω θα κάνετε αυτό το πνευματικό αγώνισμα, ναι εκεί είμαστε υποχρεωμένοι να κάνομε υπακοή.
00:10:08
Αλλά δεν μπορεί να σου πει ο πνευματικός σου, ξέρεις, δεν έχεις ευλογία να κάνεις μεταπτυχιακό ας πούμε ή δεν έχεις ευλογία να αγοράσεις πράσινο αυτοκίνητο, πρέπει να αγοράσεις μπλε. Αυτά πράγματα δεν γίνονται. Τώρα, αν θέλεις να τον ρωτήσεις, ξέρω ‘γω τι λες ας πούμε πάτερ, να κάνω δοκτοράτο; Σου λέει, κάμε, ας πούμε, ή μην κάμεις. Τι θες το δοκτοράτο; Πήγαινε να… παντρευτείς, να κάμεις παιδιά, να… κάμνεις μια οικογένεια, το δοκτοράτο δεν το χρειάζεσαι. Είναι μια γνώμη. Αν θέλεις την ακούς αν θέλεις δεν την ακούς. Δεν είναι… κάτι που είναι της ιδιότητας του πνευματικού αυτό.
00:10:43
Εξάλλου μέσα στην οικογένεια, ακόμα και μέσα στη… πριν παντρευτεί κανείς, έχει μια υποχρέωση να ακούει τους γονείς του, μέσα στον γάμο θα υποτάσσετε ο ένας στον άλλο, θα κοιτάξει ας πούμε τι λέει η γυναίκα του, τι λέει… ο άντρας της, δεν μπορεί να λέει ο άντρας της γυναίκας, ξέρεις αυτό το σαββατοκύριακο πάμε στις Πλάτρες, και του λέει να πάρω τηλέφωνο τον πνευματικό να πάρω ευλογία άμα με αφήνει να πάω.
[ακροατήριο γελά]
Καταλαβαίνετε το επόμενο βήμα είναι να τη στείλει στον πνευματικόν της. Αιωνίως.
00:11:14
Και δικαίως. Και έχει δυστυχώς, γελάτε παιδιά αλλά έχει δυστυχώς τέτοια φαινόμενα ε… που κινούνται μεταξύ απλοϊκότητος και χαζομάρας. Δηλαδή είναι… πολλές… καλά τι είναι τούτο πράγμα ας πούμε; Σου λέει ο άντρας σου πάμε μια εκδρομή, μια κρουαζιέρα, και εσύ λες να πάρω ευλογία από τον πνευματικό μου ας πούμε; Δηλαδή είναι απάντηση τούτη;
[παύση]
Είναι απάντηση ας πούμε; Και όμως του το λένε. Άντε, φταίνε μετά οι παπάδες, φταίει η Εκκλησία, φωνάζουν και οι άντρες οι καημένοι.
[παύση]
00:11:46
Έχουν δίκιο.
[παύση]
00:11:51
Οπόταν να ρωτούμε το πνευματικό μας, να παίρνομε μια απάντηση, να διαλέγομε το πνευματικό που αναπαυόμαστε, και δεν σημαίνει ότι… μπορείς για το ίδιο θέμα, ο πνευματικός ο ίδιος να πει διαφορετικά τελείως πράγματα. Γιατί; Διότι είναι άλλος ο άνθρωπος που ρωτά, οπότε παίζει ρόλο πολύ ο επικοινωνιακός παράγοντας, αλλά και ο χρόνος που ρωτά κάποιος.
00:12:18
Σήμερα μια απάντηση είναι δεδομένη σύμφωνα με τα στοιχεία που έχομε σήμερα, και αύριο μπορεί να είναι τελείως διαφορετικά στοιχεία και να είναι τελείως διαφορετική απάντηση, έστω και αν το ερώτημα είναι το ίδιο. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να συγκρίνομε, «Α, τι λέει ο ένας και τι λέει ο άλλος». Βρέστε που αναπαύεστε ο καθένας, με μια απλότητα, με μια ελευθερία – μες την Εκκλησία έχομε την ελευθερία του Άγιου Πνεύματος – και να προχωρούμε ταπεινά και όμορφα, να αγωνιζόμαστε σύμφωνα με αυτά τα οποία μας λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο.
[παύση]
00:12:51
[παύση]
00:12:53
Και ακόμα μια ε…
[παύση]
00:13:02
Είναι μια απορία που έχουν… και εγώ μια απορία.
[ακροατήριο γελά]
Πώς… πώς θα την απαντήσω αφού… αφού λέει, προσέχετε την απάντησή σας.
[ακροατήριο γελά]
[παύση]
00:13:23
Είναι για ένα πρόβλημα… δηλαδή όταν κάποιος άνθρωπος δεν έχει ας πούμε… ας το πούμε έτσι, δεν έχει… μια σχέση εξωσυζυγική, απλώς ε… μιλά ας πούμε με κάποιον άλλο άνθρωπο μέσου τηλεφώνου.
[παύση]
Τι γίνεται;
[παύση]
00:13:50
Καταρχάς παιδιά να σας πω κάτι. Μέσα στον γάμο, δεν πρέπει να αισθάνεστε ανασφάλεια. Δηλαδή – και ποτέ καχυποψία. Καλά, εντάξει, είδες τον σύζυγό σου και μιλά στο τηλέφωνο, δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά ότι μιλά ας πούμε με κάποια γυναίκα στο τηλέφωνο. Ή κτύπησε το τηλέφωνο και κάποιος είπε, συγγνώμη ας πούμε αλλά έκαμα λάθος, και είναι γυναικεία φωνή, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει ολόκληρη σκηνή στο σπίτι μέχρι να ομολογήσει αν αυτή η φωνή ήταν… τον ήθελε εκείνον και μόλις άκουσε εμένα έκλεισε το τηλέφωνο. Τέτοιες καχυποψίες δεν χρειάζονται. Είναι… είναι έδαφος κακό.
00:14:28
Δεν είναι καλό πράγμα. Διότι και να μην έχει κακό στο νου του ο άλλος, σαν να του το καλλιεργούμε εμείς μετά. Μετά να έχομε και μια γενναιότητα, και μια έτσι… πώς να πούμε, μια αρχοντιά, που να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσομε οτιδήποτε συμβαίνει ακόμα και μέσα στο γάμο μας, χωρίς να πανικοβαλλόμαστε, και χωρίς να… δηλαδή δεν χάθηκε ο κόσμος ας πούμε.
00:14:54
Γιατί; Διότι δεν στέκομαι πάνω σε έναν άνθρωπο μόνο. Αυτή όλη η… αυτός όλος ο πανικός, συμβαίνει γιατί νομίζομε ότι η ευτυχία μας και ότι η ζωή μας και το είναι μας, κρέμεται πάνω στον άντρα μας ή πάνω στη γυναίκα μας, και αν… ουαί και αλλοίμονο δηλαδή αν τολμήσει ή διανοηθεί ότι η γυναίκα μας θα μας απατήσει, τότε χάθηκε όλος ο κόσμος. Βέβαια, δεν εννοώ ότι… α τα παίρνομε έτσι ας πούμε… άντε δεν πειράζει και ξέρω ‘γω δεν χάθηκε ο κόσμος. Όχι, είναι σοβαρό, είναι τραύμα, είναι… είναι αμαρτία, είναι πράγμα το οποίο δεν είναι καλό, είναι προδοσία του άλλου.
00:15:40
Αλλά όμως, να έχομε μια γενναιότητα, μια ψυχραιμία, σε οτιδήποτε. Ακόμα και αύριο με τα παιδιά σας, που εντάξει, μπορεί μεταξύ σας να μην έχετε πρόβλημα με τη σύζυγό σας, αύριο το παιδί σας το ίδιο, μπορεί να έχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Μπορεί να έχει ένα πρόβλημα ψυχικό, ένα πρόβλημα σωματικό, ένα πρόβλημα σεξουαλικό, ένα πρόβλημα οτιδήποτε. Πώς θα ‘ρθει να σου το πει εσένα όταν σε βλέπει ότι και μόνο που που… που ακούεις καμιά φορά τέτοιο πανικοβάλλεσαι ας πούμε. Δεν θα σου πει ποτέ το πρόβλημα του. Γιατί; Διότι θα… θα φοβάται ότι εάν σου πει κάτι εσύ θα βάλεις τα κλάματα, θα πας να αυτοκτονήσεις, δεν θα μπορέσεις να το βαστάξεις, δεν θα μπορέσεις να το σηκώσεις, να σε πιάνει απόγνωση, απογοήτευση…
00:16:28
Όπως εκείνα τα μωρά τα καημένα, που ζουν με το άγχος του του… του διαγωνίσματος. Έχει κάτι μαμάδες ας πούμε, που ο νους τους είναι πάνω στο διαγώνισμα του μωρού τους. Ου έγραψε 18 και έπρεπε να γράψει 20! Και καρτερούν το μωρό στο σπίτι με το διαγώνισμα. Μα… μα είναι πράματα τούτα ας πούμε; Δηλαδή το διαγώνισμα είναι που… που παίζει ρόλο; Ας μην είναι, ευλογημένο. Εντάξει, δεν γράψαμε, να γράφουν όλοι 20;
[παύση]
Πώς θα γίνει; Να είμαστε όλοι δηλαδή σαν τον Αϊνστάιν ας πούμε;
[ακροατήριο γελά]
Χρειάζονται και μερικά τούβλα σαν και μας.
[ακροατήριο γελά]
00:17:04
Έτσι. Εγώ αισθανόμουν πάρα πολύ ωραία. Στη σχολείο μου ποτέ μου δεν… δεν ήμουν άριστος μαθητής. Ούτε μου άρεσαν εκείνα… και που πάω κάποια φορά στα σχολεία – είχαμε εκεί στη Λεμεσό ένα σύστημα ξέρω ‘γω, δίναν η Μητρόπολης κάτι βραβεία, χρυσούς σταυρούς, στον καλύτερο μαθητή, στον καλύτερο στο ήθος. Εγώ λέω θα δώσω βραβεία στους χειρότερους μαθητές. Ποιος είναι ο χειρότερος μαθητής, να του δώσω ένα βραβείο. Και ποιος είναι το πιο μεγάλο παλιόπαιδο του σχολείου να του δώσω και εκείνου ένα βραβείο. Διότι, είχε κάτι ατσίδες, τους έβλεπες εκεί ξέρω ‘γω… βραβείο μαθηματικό, ο τάδε. Άντε, δώσ’ του, πάει, πιάνει το. Βραβείο ξέρω ‘γω γαλλικό, πάει πιάνει το, βραβείο της Μητρόπολης πιάνει το. Τα μαζεύει όλα ένας.
00:17:45
Οι άλλοι οι καημένοι έχουν δίκιο μετά να… να γίνουν αναρχικοί ας πούμε διότι σου λέει καλά τι γίνεται εδώ. Δηλαδή επειδή εσύ ας πούμε είσαι έτσι… Αισθάνεται και ο άλλος… σου λέει, άντε καημένε παράτα μας ας πούμε τώρα. Δεν τον χωνεύει ύστερα.
00:18:00
Αυτά τα βραβεία του καλύτερου και του άριστου στο ήθος και αυτά, δεν είναι πράγματα… Ο Θεός… ο Χριστός ευτυχώς παραμέρισε αυτούς όλους, και είπε εγώ δεν ήρθα για τους καλούς. «[17] … οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν». Οπότε τους έδωσε μια κλωτσιά όλους, τους πέταξε έξω, τους δικαίους, και είπε οι δίκαιοι δεν έχουν ανάγκη, θα κοιτάξομε τους αμαρτωλούς. Και προτίμησε να αφήσει τα 99 πρόβατα τα καλά και να πάει πάνω στα βουνά να ψάξει εκείνο το ένα, το χαμένο, που έφυγε και πήγε πάνω στα βουνά μόνο του.
[παύση]
00:18:35
Δηλαδή είναι τρόπος που αντιμετωπίζομε τα πράγματα. Τώρα για να επανέλθομε εδώ σε αυτή την περίπτωση.
[παύση]
00:18:44
«Πώς μπορώ να ξεπεράσω το μίσος μου εναντίον αυτού του προσώπου;». Μα γιατί να έχεις μίσος; Εντάξει, έχει ένα πρόβλημα ο σύζυγός σου, δες το με μια κατανόηση, με μια αγάπη, με μια ας πούμε… ψυχραιμία, να τον βοηθήσεις να… να πιστέψει ότι… ό,τι και να σου πει δε θα γίνεις έξω φρενών, και δε θα πάθεις υστερίες και να πέφτεις χαμένα… να σε βρουν με τα οινοπνεύματα να σε συνεφέρουν. Εντάξει, κάτσε εκεί, αντιμετώπισε το πρόβλημά σου, όμορφα, ειρηνικά, ήσυχα, και δες τι θα κάμεις ας πούμε. Έτσι λύνονται τα προβλήματα.
00:19:23
Αν είναι για να… φύρνεσαι και αυτό… Θυμάμαι μια φορά η γερόντισσα η Χαριθέα, του Αγίου Ηρακλειδίου, η οποία ήταν εξαιρετικός άνθρωπος, και ήταν από τις παλιές γυναίκες – δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα τέτοιες στην Κύπρο, μπορεί να υπάρχουν μερικές – λοιπόν, η οποία ήταν πολύ ανδρεία, ανδρεία γυναίκα. Επήγε μια φορά στο μοναστήρι μία… κυρία η οποία τέλος πάντων έπαιζε λίγο θέατρο, και… επήγε να πείσει τη γερόντισσα ας πούμε για ένα θέμα εκεί που είχε ένα πρόβλημα με την κόρη της ας πούμε και τα λοιπά, και έκαμε πως λιποθύμησε. Λέει, να φυρτώ να φυρτώ να φυρτώ! Λέει της η γερόντισσα, αποφύρτου και εγώ εμπιστεύκοσαι.
[ακροατήριο γελά]
Αποφύρτου κόρη μου εσύ και εμπιστεύκοσου. Οπότε δυο λεπτά συνήρθε ας πούμε διότι… δεν περνούσαν τούτα πράγματα ας πούμε, διότι ήταν [ασαφής] με μια ψυχραιμία ας πούμε, σου λέει, κάτσε να μιλήσομε σοβαρά και τώρα να φυρτείς και να ξεφυρτείς δεν χρειάζονται τούτες οι διαδικασίες όλες.
[παύση]
00:20:35
Οπόταν παιδιά έτσι να κάνομε. Δηλαδή να είσαστε έτοιμες στον γάμο σας να ακούσετε οτιδήποτε. Με ειρήνη, με ψυχραιμία. Με ειρήνη και ψυχραιμία. Και αύριο από τα παιδιά σας, αυτό είναι σοβαρότερο. Με τον σύζυγό σας τέλος πάντως άντε το πολύ πολύ ας πούμε να… αλλά με τα παιδιά, αυτό είναι το φοβερότερο. Διότι… το ζούμε εμείς στις εξομολογήσεις που βλέπομε παιδιά ας πούμε εφήβους που βλέπομε παιδιά ας πούμε εφήβους και πρέπει να το μιλήσει, πρέπει να το πει το πρόβλημα του. Και του λες, πες το στη μάνα σου, πες το στον πατέρα σου, έχεις τούτο πρόβλημα. Που να τολμήσω πάτερ να πω. Να με φάει ζωντανό, θα πεθάνει αυτή.
00:21:12
Ή… υποψιάζεται η μάνα ας πούμε και λέει, μήπως ο γιος μου ας πούμε κάμει τούτο πράγμα; Και τη βλέπεις μόνο με την υποψία, πανικοβάλλεται. Λες καλά ρε παιδί μου, εντάξει, ησύχαζε. Καλά δεν το κάμνει, αλλά και αν το έκαμνε δηλαδή…; Αν το έκαμνε; Θα να τον κάνω έτσι, θα τον κάνω θα τον φτιάξω αλλιώς… Τι να της πεις τώρα; Κάμνε το; Εντάξει, λες [ασαφής φράση] δεν το κάμνει.
[ακροατήριο γελά]
Δε το κάμνει. Πήγαινε έσωσε το και… μείνε με τα μυαλά που έχεις, ότι ο γιος σου είναι αυτή η εικόνα που έχεις εσύ. Κάτσε να δεις το παιδί σου. Κάθησαι να μιλήσεις με το παιδί σου με μια ψυχραιμία.
00:21:54
Και μου κάνει πολύ εντύπωση που… και χαίρομαι πραγματικά, μερικούς γονείς οι οποίοι έχουν… έχουν το θάρρος και μιλούν με τα παιδιά τους και το παιδί λέει ας πούμε τα προβλήματά του. Θυμάμαι μια φορά, ήρθε ένα παιδί ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος. Αισθανόταν αυτό το πράγμα και το μίλησε με τους γονείς του. Και ήρθαν οι γονείς του και κουβεντιάσαμε και χάρηκα αυτούς τους ανθρώπους όχι ότι – δεν είχαν αποδεχθεί αυτό το πράγμα, αλλά με πολύ ας πούμε σύνεση, με πολύ ψυχραιμία χωρίς να πληγώσουν το παιδί τους, εστάθηκαν δίπλα του, και τον εστήριξαν, μπορούσε να τους πει ακριβώς το παιδί τι συνέβαινε, τι πειρασμούς είχε, τι πολέμους είχε, και τον εστήριζαν. Και έβλεπες η μητέρα ιδιαίτερα ας πούμε, μία εξαιρετική μητέρα ας πούμε με πόση… έτσι… αρχοντιά στεκόταν δίπλα από το παιδί της και ουδέποτε τον στραπατσάρισε ας πούμε. Και τον βοήθησε έτσι.
00:22:51
Εάν δεν το έκαμνε αυτό το πράμα και κρυβότανε, δεν θα έκαμνε χίλια δυο άλλα χειρότερα; Δεν ήταν καλύτερο το ότι ας πούμε είχε το θάρρος να πει στους γονείς του το πρόβλημά του, αλλά και οι γονείς είχαν… είχαν το σθένος εκείνο να ακούσουν, να ακούσουν από το… από το… το παιδί τους το πρόβλημά του.
00:23:12
Και ήταν και τα δυο καλύτερα. Και βλέπεις πράγματι αυτό σημαίνει γονιός. Εκεί θέλω τον γονιό, όταν έχω ένα πρόβλημα να πάω να του το πω. Άμα είναι να του πω και να φυρτεί από την άλλη μπάντα και να… να τρέχω να τον… να τον συνεφέρω, εκεί που έχω ένα πρόβλημα να έχω δυο; Καλύτερα ας έχω ένα και ας μείνουν οι… γονείς με τα… μυαλά τα δικά τους.
00:23:34
Πόσα παιδιά έχει τα οποία πηγαίνουν στο εξωτερικό να σπουδάσουν, και δεν έρχονται πίσω, και προφασίζονται ότι κάνουν μάστερ, κάνουν δοκτοράτα, βρήκαν καλή δουλειά, βρήκαν αυτό, διότι στον τόπο τους δεν μπορούν να πουν το πρόβλημα στους γονείς τους. Δεν τόλμα να πεις στους γονείς του, ξέρεις έχω αυτό το πρόβλημα και θέλω να μείνω μακριά γιατί δεν θέλω να είμαι κοντά σας και να σας δημιουργήσω ξέρω ‘γω ας πούμε οποιοδήποτε σχόλιο.
00:23:59
Ε… δεν είναι ωραία πράγματα αυτά. Αυτές όλες οι ανασφάλειες και οι καχυποψίες δεν είναι καλές. Από τη στιγμή που μπαίνομε μέσα στο γάμο πρέπει να είμαστε άνθρωποι σταθεροί, ολοκληρωμένοι, ψύχραιμοι, έτοιμοι να αντιμετωπίσομε οτιδήποτε συμβεί. Είτε αυτό είναι μέσα στη σχέση μας με το άλλο πρόσωπο που είμαστε στο γάμο, είτε αύριο με τα παιδιά μας, με μια ειρήνη και με μια ελπίδα στο Θεό, να τα αντιμετωπίσομε όμορφα.
00:24:31
Εδώ βλέπετε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο εξομολογητάριο, λέει στις συμβουλές εκεί προς το πνευματικό, του λέει πρόσεχε πολύ καλά πνευματικέ, πάρα πολύ καλά, όταν θα εξομολογείς, και έρχεται ο άλλος απέναντί σου, πρόσεξε μην τολμήσεις ποτέ να δείξεις την παραμικρή δυσφορία για οτιδήποτε ακούσεις. Φαντάσου τώρα αυτός να σου πει, ξέρεις πάτερ μου, ας πούμε εγώ έκανα αυτό… Παναγία μου! Έκανες τούτο πράγμα; Παναγία μου ας πούμε, ζαλίστηκα, δεν μπορώ δεν μπορώ! Έχασα το στομάχι μου ας πούμε.
[παύση]
00:25:07
Ε… να σου πει παρακάτω; Αποκλείεται.
[παύση]
Πρέπει να μάθεις να τα ακούεις όλα απαθώς, όλα, τα πάντα. Φόνους, ε… οτιδήποτε, βέβαια και φόνους. Λίγοι φόνοι που γίνεται γύρω μας; Νομίζετε ότι… νομίζεται ότι οι φονιάδες δεν εξομολογούνται; Αυτοί εξομολογούνται πρώτοι, διότι έχουν τύψεις.
00:25:32
Έρχεται σου λέει… έπιασα μια την έκανα κομμάτια, κιμά, και έσυρά τη μες το λάκκο. Ίνα που να πεις εσύ; Παναγία μου νερό;
[ακροατήριο γελά]
Ε θα… θα το ακούσεις βέβαια, εντάξει, θα οδηγήσεις τον άνθρωπο ας πούμε με έναν τρόπο σωστό στη μετάνοια ας πούμε, να καταλάβει το λάθος του, την αμαρτία του, να δεις τι μπορεί να κάμεις. Αν δείξεις οποιοδήποτε μορφασμό, οποιαδήποτε κίνηση, τότε έχασες το παιχνίδι. Ο άλλος άνθρωπος θα κλείσει.
00:26:06
Είδα ανθρώπους που… πήγαιναν να εξομολογηθούν και ο πνευματικός έκανε το λάθος και κοίταζε το ρολόι του. Από συνήθεια ας πούμε έκανε έτσι το ρολόι του. Τέλειωσε, αυτό ήταν. Μια κοπέλα πήγε, λέει δεν μπορώ ας πούμε, μόλις πάω κοίταζε το ρολόι του.
00:26:24
Ε… και εγώ ας πούμε… το έπαθα μια φορά διότι χαμογελούσα… Είχα την κακή συνήθεια να χαμογελώ. Και νόμιζε ο άλλος άνθρωπος ότι τον ειρωνευόμουνα ας πούμε ότι χαμογελούσα και μου λέει, κοίταξε, τελευταία φορά αρχίσατε να χαμογελάτε που σας λέω…
[ακροατήριο γελά]
Οπότε ξεροκατάπια και δεν ξαναχαμογέλασα.
[ακροατήριο γελά]
[παύση]
00:26:51
Είναι πολύ… είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα. Δηλαδή, γενικά, γενικά όταν στέκεσαι απέναντι στον άλλον άνθρωπο παιδιά, και πρέπει να ακούσεις τον άλλον άνθρωπο, είτε λέγεται σύζυγός σου, είτε λέγεται παιδί σου, είτε λέγεται άνθρωπος που να εξομολογηθεί κοντά σου, ή άνθρωπος ο οποίος θα σου πει κάτι, πρέπει να στέκεσαι με πολύ πολύ σοβαρότητα. Και, όσο μπορείς απαθώς, για να μπορέσει να σε εκμυστηρευτεί ο άλλος, το πρόβλημά του. Να μην… να μην ας πούμε… πει, τώρα Παναγία πώς θα τα ακούσει αυτό το πράγμα;
00:27:26
Αυτό ξέρετε, ενθυμούμαι που… εκεί σ’ ένα μοναστήρι, εκεί ας πούμε ένα μοναστήρι ο γέροντας, ήταν πολύ ευαίσθητος και ήταν και έτσι… δεν είχε προηγουμένως… δεν ήταν υποτακτικός προηγουμένως, οπόταν δεν είχε και πολύ πείρα, όταν πήγαιναν οι πατέρες και του έλεγαν κάτι, στενοχωρούνταν πάρα πολύ, και μετά αρρωστούσε το στομάχι του, του παίρναν ξέρω ‘γω φιδέ, του παίρναν ρύζι, του παίρναν πράγματα… Πήγαιναν οι πατέρες, έλεγαν τους άλλους, μα κοίταξε, τι να πάμε να του πούμε ας πούμε; Αφού αν πάω να του πω τίποτε, να αρρωστήσει όλη τη νύχτα να μην κοιμάται, να κάμνει εμετούς, να του βρούμε να του βάλομε σούπες ας πούμε να… θέλει ξέρω ‘γω… δεν κοιμάται το βράδυ, δεν μπορούμε να του εξομολογηθούμε.
00:28:11
Οπότε επενέβηκε ένας μεγάλος γέροντας του Αγίου Όρους, του λέει, κοίταξε ας πούμε, τι ‘ναι τούτα χάλια με εσένα ας πούμε; Έτσι να σε βρούμε με τις σούπες; Λοιπόν,
[ακροατήριο γελά]
στάθου στο ύψος σου, να είσαι έτοιμος να ακούσεις και μη λες, με στενοχώρησες. Τι σημαίνει στενοχώρησες; Άνθρωπος είναι, αγωνίζεται να έχει και πειρασμούς, να έχει και πτώσεις, να είσαι έτοιμος να ακούσεις τα πάντα. Διαφορετικά, αν δεν μπορείς, παραιτήσου να έρθει άλλος. Δεν μπορεί να… να σε φοβάται ο άλλος να έρχεται να εξομολογηθεί και να λέει, Παναγία μου, να τ’ ακούσει και αν αρρωστήσει πάλι; Ή αν εξημερωθεί ως αύριο είναι από το κρίμα του;
[ακροατήριο γελά]
Δεν γίνεται τούτο πράγμα, δεν γίνεται.
00:28:47
Δεν γίνεται. Αυτό είναι παντού παιδιά. Και μέσα στον γάμο έτσι να είσαστε. Να ξέρει το παιδί σας ότι, ό,τι και να σας πει, θα παραμείνετε το ίδιο. Δίπλα του, θα τον αγαπάτε, να τον στηρίζετε, δεν θα [ασαφής] στους ψυχιάτρους, και ότι ας πούμε… δεν θα το απορρίψετε εκείνο το παιδί, δεν θα πάθετε τίποτε. Τότε, πράγματι, θα έρθει να σας μιλήσει. Θα έρθει να σας πει κάτι. Και τότε και η συζυγία θα πάει καλά γιατί θα έχει το θάρρος να… να πει ας πούμε ο ένας στον άλλο… ε φυσικό, ζουν… εργάζονται ένας στην ανατολή ο άλλος στη δύση. Ε φυσικό, εντάξει, έχει έναν πειρασμό. Έπεσε σε έναν πειρασμό, ξέρω ‘γω μίλησε ο άλλος στο τηλέφωνο, ή κάτι είπε του άλλου, ή έστω έπεσε ακόμα και σε μια αμαρτία. Ε τι θες… είναι καλύτερο ας πούμε να κρύβεται, να… ορκίζεται, να κάνει χίλια πράγματα ότι δεν έγινε, ή να σου πει επακριβώς, κοίταξε, έχω τούτο το πρόβλημα. Ξέρω ‘γω αισθάνομαι ας πούμε για κάποιον άλλο άνθρωπο κάποια συναισθήματα. Και να σταθείς και εσύ εκεί να κοιτάξεις πώς θα βοηθήσεις εκείνον τον άνθρωπο.
00:29:55
Λοιπόν, να πάμε τώρα στα υπόλοιπα.
[παύση]
00:30:04
Είχαμε τελειώσει τις ευχές, τις πρώτες ευχές του γάμου, και προχωρούμε σε ένα άλλο μέρος του μυστηρίου, που λέγεται… η «άρμοσης των χειρών». Πώς λένε στα χωριά μας; Αρμα… Αρμαστούν, να αρμαστούν. Αρμάζω; Όχι αρμαζω. Αρμάζομαι σημαίνει παντρεύομαι. Ναι. Λοιπόν, αρμάστηκε; Αρμάστηκε. Ε… όσοι κάνετε χτίστες, θα ξέρετε ότι… αρμός έτσι; Τους αρμούς που βάζομε στις πέτρες, και η άρμοσις ακριβώς και το άρμοσον που λέει η ευχή αυτή, μια πολύ ωραία λέξης, βλέπεις, πιάνει δύο πέτρες, δύο ανθρώπους, και τους αρμόζει ο Θεός, τους βάζει ίσια ίσια ας πούμε εκεί, ξέρω ‘γω βάζει και πηλό και τους τακτοποιεί εκεί και γίνονται όμορφοι ας πούμε. Γίνονται ωραίοι.
00:31:04
Και αυτό είναι… αυτή η ευλογία, που… υποτίθεται, ότι οι άνθρωποι αυτοί πλέον έχουν την ευλογία να κρατάει ένας τον άλλο από το χέρι του. Ακούγεται για αστείο τούτο το σημείο. Δηλαδή δίνει… πηγαίνει ο ιερέας, όπως θα θυμάστε, νομίζω γίνεται ακόμα, και παίρνει τα δύο χέρια, τα δεξιά, τις δύο δεξιές χείρες, και τις δίνει στον άλλο και τους ευλογεί. Και λέει αυτή την ευχή την οποία θα διαβάσομε εδώ.
[παύση]
00:31:38
Λέει λοιπόν η ευχή.
«Ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος, ὁ πλάσας ἐκ χοὸς τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἐκ τῆς πλευρᾶς αὐτοῦ ἀνοικοδομήσας γυναῖκα, καὶ συζεύξας αὐτῷ βοηθὸν κατ’ αὐτόν, διὰ τὸ οὕτως ἀρέσαι τῇ σῇ μεγαλειότητι, μὴ μόνον εἶναι τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς· αὐτὸς καὶ νῦν, ∆έσποτα, ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου, καὶ ἅρμοσον τὸν δοῦλόν σου (τάδε) καὶ τὴν δούλην σου (τάδε), ὅτι παρὰ σοῦ ἁρμόζεται ἀνδρὶ γυνή. Σύζευξον αὐτοὺς ἐν ὁμοφροσύνῃ· στεφάνωσον αὐτοὺς εἰς σάρκα μίαν· χάρισαι αὐτοῖς καρπὸν κοιλίας, εὐτεκνίας ἀπόλαυσιν».
00:32:20
Είναι τόσο τόσο ωραία αυτή η ευχή. Λοιπόν, βλέπετε γίνεται αυτή η άρμοσης των χειρών, δίνει ο ένας το χέρι στον άλλο, και λέει την ευχή αυτή ο ιερέας. Ότι ο Θεός, εσύ Θεέ μου, ο Άγιος ο οποίος έπλασες από το χώμα τον άνθρωπο, και από την πλευράν αυτού ανοικοδόμησες γυναίκα. Βλέπετε, γιατί ο Θεός έκαμε τη γυναίκα από την πλευράν του Αδάμ; Γιατί δεν έπιασε κι άλλο χώμα να την κάμει και εκείνη από το χώμα;
00:32:52
Γιατί; Ακριβώς για να είναι… για να είναι ένα πράγμα, να αισθάνεται η… η γυναίκα ότι είναι ένα πράγμα μαζί με τον άντρα της. Ότι δεν είναι ξένο σώμα, ούτε παιδί του άντρα της, αλλά ούτε και ξένο σώμα.
00:33:11
Εκ της πλευράς αυτού ανοικοδομήσας γυναίκα. Και… μάλιστα έχει μια ωραία έτσι… συμβολική παρομοίωση, πώς από την πλευρά του Χριστού οικοδομήθηκε η Εκκλησία. Η οποία βλέπετε όταν ο Χριστός εσταυρώθηκε, πήγε ο στρατιώτης και άνοιξε την πλευράν Αυτού λέει και εξήρθε αίμα και ύδωρ. Πέρασε με τη λόγχη την πλευρά του Χριστού, και βγήκε νερό και αίμα, είναι τα δύο μυστήρια, το βάπτισμα και η Ευχαριστία, από τα οποία οικοδομήθηκε η Εκκλησία. Και συμβολίζει αυτή την πλάση του νέου κόσμου, της νέας γυναικός, της Εκκλησίας, αλλά και θεραπεύει ταυτόχρονα και το τραύμα αυτό το οποίο έγινε τότε στον κήπο της Εδέμ, στον Παράδεισο, όπου η πλευρά τρόπο τινά… επρόδωσε ας πούμε το σχέδιο του Θεού. Και με αυτόν τον τρόπο θεραπεύει το τραύμα ο Χριστός.
00:34:10
Οικοδόμησε εκ της πλευράς αυτού γυναίκα, και συζεύξας αυτώ βοηθό. Και την εσύζευξε. Βλέπετε, σύζευξης είναι όταν μπαίνει κανείς κάτω από τον ίδιο ζυγό. Πήρε τον άντρα, πήρε τη γυναίκα, και τους έβαλε κάτω από τον ίδιο ζυγό, το ζυγό του γάμου, το ζυγό των γονιών, το ζυγό ας πούμε αυτοί οι άνθρωποι μαζί να σηκώσουν ένα σταυρό, ένα φορτίο. Το φορτίο του γάμου τους. Το οποίο βέβαια δεν είναι φορτίο ξέρω ‘γω ας πούμε… κάτι κακό ας πούμε, αλλά είναι το στάδιο μέσα στο οποίο θα παλέψουν αυτοί οι άνθρωποι, θα αγωνιστούν, στο στάδιο αυτό προκειμένου να… να οδηγηθούν εις τη σχέση τους με τον Θεό. Ο γάμος είναι ένα μέσο, είναι το μέσο για να φτάσει κανείς τον Θεό. Δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας ο γάμος, είναι ένα μέσο. Όπως και ο μοναχισμός, δεν είναι σκοπός της ζωής μας. Είναι ένα μέσο για να φτάσομε προς τον Θεό. Και ο γάμος δεν είναι σκοπός, είναι μέσον. Και η τεκνογονία δεν είναι σκοπός, είναι μέσον.
[παύση]
00:35:17
Και εσύζευξε λοιπόν τη γυναίκα για να είναι βοηθός του – είπαμε και τα άλλη φορά, βοηθός όχι για να του πλένει τα πιάτα του, αλλά για να τον βοηθά εις τη σωτηρία του, να τον βοηθά προκειμένου να οδηγηθεί ο άνθρωπος, ο ένας άνθρωπος δια του άλλου ανθρώπου, προς τον Θεό, και… γιατί έτσι λέει άρεσε σε σένα, να μην είναι μόνος ο άνθρωπος επί της γης. Για να μην είναι μόνος του ο άνθρωπος. Γιατί να μην είναι μόνος του; Διότι κανένας δεν είναι μόνος του. Μόνο ο σατανάς είναι μόνος του. Ο διάβολος είναι μόνος του. Οι υπόλοιποι, οι άνθρωποι του Θεού δεν είναι μόνοι, έστω και αν είναι μοναχοί ή ερημίτες. Δεν είναι ποτέ μόνοι γιατί είναι μαζί με τον Θεό. Ο Θεός δεν είναι μόνος. Δεν είναι μια μονάδα, είναι τριάδα ο Θεός. Ούτε δυάδα, αλλά τριάδα.
00:36:08
Κι ο άνθρωπος που παντρεύεται, δεν παντρεύεται για να είναι δυάδα, αλλά να γίνει τριάδα, να γίνει… να παράξει καρπόν, να μην είναι μόνοι τους. Γι’ αυτό και η αποφυγή της τεκνογονίας θεωρείται εγωισμός. Δεν μπορείς να είσαι εσύ μαζί με τον άλλο μόνο και να μη θέλεις να κάμεις παιδιά. Αυτό είναι αμαρτία, είναι εγωισμός, είναι… είναι ένας εγκλεισμός μες στην ατομικότητά σου. Αλλά το να επέρθει ο καρπός αυτών των δύο ανθρώπων αμέσως σε βγάζει από εκείνη τη σχέση που λένε οι ψυχολόγοι, τη σχέση του εγώ εσύ ξέρω ‘γω και [ασαφής] το εμείς έτσι; Δηλαδή φεύγεις από το εγώ σου, πας στον γάμο, δίνεσαι στο εσύ τον άλλου ανθρώπου, και μετά αυτοί οι δύο κάνουν το τρίτο πρόσωπο το οποίο πλέον γίνεται εμείς. Γίνεται η κοινωνία αυτών των προσώπων η οποία είναι κατά τον τύπο της Αγίας Τριάδος.
[παύση]
00:37:01
Αυτός λοιπόν και τώρα Δέσποτα, να εξαποστείλεις, να εξαποστείλεις τη χείρα σου εξ αγίου κατοικητηρίου σου. Να στείλεις το άγιο σου χέρι – ο Θεός δεν έχει ένα χέρι που στέλνει ας πούμε και πάει, αλλά ο ίδιος είναι παρόν. Και αυτό το «ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου» , σημαίνει την ευλογία, το δεξί χέρι του Θεού, όπως το λέμε – δεν έχει ο Θεός χέρια, δεξιά και αριστερά, δεν έχει χέρια ο Θεός, ο Θεός είναι πνεύμα – αλλά είναι μια… πως να πούμε, μια έκφρασης ανθρωποπαθής, που τη δίνομε στον Θεό προκειμένου να εκφράσομε εμείς αυτό που θέλομε. Δηλαδή να δώσει ο Θεός την ευλογία του, να ευλογήσει ο Θεός αυτή την… τη σχέση, αυτούς τους δύο ανθρώπους, και να έρθει ο ίδιος παρόν και με την ευλογία του να αρμόσει, να αρμόσει, να… να ενώσει αυτούς τους δύο ανθρώπους, τον δούλος του τάδε και τη δούλη του τάδε, διότι «παρὰ σοῦ ἁρμόζεται ἀνδρὶ γυνή». Διότι λέει από σένα αρμόζεται η γυναίκα με τον άνδρα.
[παύση]
00:38:13
Βλέπετε τι σοβαρό πράγμα είναι; Δεν είναι του πεζοδρομίου τούτες οι δουλειές. Ούτε του Ίντερνετ, ούτε ξέρω ‘γω του Χρυσής Αγγελίας. Πώς λέγεται εκείνη η εφημερίδα; Χρυσές Αγγελίες λέγεται;
Ακροατήριο: [μη ακουστό]
Μ. Αθανάσιος: Που παν και βρίσκουν εκεί μέσα τώρα. Ε;
Ακροατήριο: [μη ακουστό]
Μ. Αθανάσιος: Γνωριμίες. Είμαι ξέρω ‘γω ένα… μια 45χρονη κακομοίρα γυναίκα και μόνη μου και ψάχνω έναν αυτό, 50 χρονών, ε… του κατηχητικού ξέρω ‘γω του…
[ακροατήριο γελά]
[παύση]
Τα διαβάσεις, από τη μια γελάς από την άλλη κλαίεις ας πούμε. Από τη μια γελάς λες… Κύριε ελέησον ας πούμε, που καταντήσαμε. Από την άλλη κλαίεις λέει, φτάσαν οι άνθρωποι εκεί; Να βάλει αγγελίες πλέον να λέει ξέρεις ας πούμε, θέλω έναν άνθρωπο κοντό, παχύ, φαλακρό,
[ακροατήριο γελά]
ό,τι να ‘ναι προκειμένου να έρθει να κάνει παρέα ας πούμε; Και είμαι… νέα ευκατάστατη, καλή ξέρω ‘γω, ξέρω… ξένες γλώσσες μιλώ, γράφω ποιήματα τι λέει…
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Τι έχει;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Καλά τα γραφεία συνοικεσιών υπάρχουν και γραφεία κηδειών δεν είναι…
[ακροατήριο γελά]
Πολλά γραφεία υπάρχουν σήμερα.
00:39:28
Που εκαταντήσαμε ας πούμε. Δηλαδή… βλέπετε… θα πει κανείς, καλά, να βοηθήσει κάποιος, θέλεις να βοηθήσεις κάποιο πρόσωπο να… να παντρευτεί, να νυμφευτεί ας πούμε, καλό έργο είναι. Καλό έργο είναι διότι μπορεί να μην έχει το θάρρος κάποια κοπέλα να πάει να πει κάτι ας πούμε σε έναν αγόρι ή κάποιον αγόρι να μην μπορεί… εντάξει, πες μια καλή κουβέντα, χωρίς να πιέσει να μη βρεις τον μπελά σου αργότερα εάν τυχόν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ε… καλό είναι να βοηθούμε ας πούμε, εντάξει να βοηθούμε να γίνεται κάτι, για έναν έργο καλό.
00:40:05
Αλλά να έχομε και υπόψη μας ότι αυτά τα πράγματα είναι και του Θεού δουλειές. «Παρὰ σοῦ ἁρμόζεται ἀνδρὶ γυνή». Ξέρει ο Θεός πιο πολλά από εμάς. Εντάξει, εμείς κάναμε μια προσπάθεια, δεν έγινε, δεν έγινε. Σταματούμε μέχρι εκεί. Διότι ο Θεός ο οποίος έχει την πρόνοιά του για εμάς, είναι δυνατόν σ’ αυτό το μεγάλο έργο του γάμου, που έγκειται η σωτηρία μας, έγκειται η πορεία μας και σε αυτήν τη ζωή και στην άλλη πιθανόν, τα παιδιά μας ολόκληρα, να μην είναι ας πούμε μέσα στο έργο του Θεού;
00:40:39
Είναι δυνατόν τούτο πράγμα; Γι’ αυτό να… να προσέχομε παιδιά. Ξέρετε, να μην… να μην προχωρούμε πιο πολύ από το Θεό. Ή μια πόρτα, όπως σας είπα και άλλες φορές, μια πόρτα που είναι κλειστή, τη χτυπάς μια, δύο, τρεις, δεν ανοίγει, μην τη σπάζεις. Αν πάρεις μια φόρα και της δόκεις μια και πάει κάτω, εντάξει μπορεί να μπεις μέσα αλλά δεν ξέρω πως θα βγεις από μέσα ας πούμε. Μπορεί να σε τυλίξει η αστυνομία, μπορεί να τις φας, να τις… Εδοκίμασες, είπες τι θα πεις, έκαμες τι έκαμες, φτάνει. Εκείνα όλα τα… τα ατελείωτα δεν χρειάζονται. Δεν χρειάζονται, να είμαστε έτοιμοι να μάθομε εντάξει και την απόρριψη ακόμα εντάξει κάποιος μας είπε ότι ξέρεις εγώ δεν σε θέλω ας πούμε, γιατί ίντα που έχω και με θέλεις; Ξέρω ‘γω… μεγάλα τα αυτιά σου ας πούμε, εντάξει.
[ακροατήριο γελά]
Τι θα κάνομε… δεν υπάρχουν να πάω να τα… βάλομε στο αυτό να τα πλανάρομε; [ασαφής φράση]. Καλά ρε παιδί μου, πήγαινε βρες έναν με πιο μικρά αυτιά ας πούμε, εύρε πιο… πιο διαφορετικό.
[παύση]
00:41:47
Να έχομε και μια αρχοντιά σε τούτα πράγματα ας πούμε. Μα η φάτσα μας ας πούμε έτσι είναι. Να τους αρέσκομε έτσι όπως είμαστε ας πούμε. Να μην πάμε να… ξέρω ‘γω…
[παύση]
τι να σας πω και ‘γω. Πήγα κι εγώ μια φορά να κάμω μια φορά ένα συνοικέσιο,
[ακροατήριο γελά]
να σας πω τι έπαθα. Είπα σε κάποιο παιδί, ένα παιδί τέλος πάντων ήθελε να παντρευτεί να παντρευτεί να παντρευτεί, επέλανέ με, καλά του λέω ρε, ήξερε και μια κοπέλα μου είχε και αυτή ας πούμε έτσι λίγο πόθο να παντρευτεί, λέω, κοίταξε, να έρθεις – ήμουν στο Μαχαιρά τότε – να ‘ρθεις, και… – δεν ξέρω, η γιορτή μου ήταν, δεν θυμάμαι, Χριστούγεννα, Πάσχα, δεν θυμάμαι τι ήταν, και έρχονταν άνθρωποι και με χαιρετούσαν εκεί – με αυτή την κοπέλα που θα πιάσω κουβέντα και θα της μιλώ, εσύ να είσαι δίπλα μου. Αυτή θα είναι. Εντάξει; Εντάξει.
[ακροατήριο γελά]
Εγώ ξέχασα, εντωμεταξύ…
[ακροατήριο γελά]
μπήκε μια κοπέλα μέσα, και άρχισε να μου μιλά. Εγώ ξεχάστηκα, ξέρεις μιλώ και κάμποσο ξέρω ‘γω, μιλούσα κάνα δεκάλεπτο, πέρασε η άλλη ας πούμε, δεν της έδωσα σημασία εγώ αφηρημένος, πώς σου φάνηκε τώρα; Ω μου λέει, τούτη είναι ψηλή ας πούμε δυο μέτρα. Βρε πως είναι ψηλή, αφού αυτή χαμηλή.
[ακροατήριο γελά]
Είσαι με τα καλά σου; Μα… δεν είναι… στα μέτρα σου γιε μου ας πούμε, νομίζω είσαστε ίσα-ίσα. Όχι είναι ψηλή, είναι μεγάλη, ξέρω ‘γω τα μαλλιά της έτσι… Δεν μπορούσα να καταλάβω ίντα που έγινε. Τελικά θυμήθηκα ότι… έγινε λάθος ας πούμε…
[ακροατήριο γελά]
και όταν κάνομε μια… μια τέτοια υπόθεση, τότε να φτάνομε μέχρι εκεί παιδιά.
00:43:34
Κοιτάξετε, υπάρχει μια κοπέλα ας πούμε αυτή, υπάρχει ένα αγόρι αυτό, έχει ας πούμε ξέρω ‘γω ένα ενδιαφέρον για σένα, να μην πανικοβαλλόμαστε. Ω… τρομάζει. Δεν θα σε φάει παιδί μου. Εντάξει, να σου μιλήσει. Να σε φάει να σε ρουφήξει; Εντάξει, πήγαινε μιλά του ας πούμε, σοβαρά και όμορφα. Πήγαινε μίλησε του, ή αν δεις ότι υπάρχει ένα ενδεχόμενο ξέρω ‘γω να προχωρήσετε μια σοβαρή σχέση μεταξύ σας, είσαστε μεγάλοι άνθρωποι, μπορείτε να προχωρήσετε σοβαρά. Εάν βλέπεις ότι δεν υπάρχει, εντάξει δεν υπάρχει. Όμορφα και άνετα. Δεν χρειάζεται ας πούμε ούτε να ταλαιπωρούμαστε ούτε να… Μέχρι εδώ μπορεί κανείς να το κάμει, και δεν είναι κακό. Ιδίως σήμερα που… υπάρχει μια δυσκολία ας την πούμε, όσο και αν νομίζομε ότι είμαστε τόσο ελεύθεροι, εν τούτοις όπου υπάρχει μια σοβαρότητα και υπάρχουν παιδιά που ‘ναι σοβαρά και κάπως ντροπαλά ας πούμε, ντρέπεται σου λέει, τι να πάω να πω ας πούμε. Δεν πάει μόνος να πει, ή δεν πάει η κοπέλα μόνη της.
[παύση]
00:44:35
Το να βοηθά κανείς δεν είναι κακό αλλά, να έχομε πάντοτε υπόψη μας ότι αυτά τα πράγματα τα αφήνομε και στο Θεό. Θα κάνομε εμείς το μικρό ανθρώπινο, μέχρι εκεί που είναι το πρέπο, και τα υπόλοιπα στην ελευθερία του ανθρώπου και στην πρόνοια του Θεού. Πάντοτε ο Θεός… να δίνομε στο Θεό το προβάδισμα.
00:44:54
Και να προσευχόμαστε στο Θεό να μας βοηθήσει και να μας φυλάξει να μην κάνομε λάθος. Διότι ένα λάθος μπορεί να είναι τραγικό για τη ζωή μας ολόκληρη. Και μετά βέβαια, μέσα στον γάμο να θυμόμαστε πάντοτε ότι ο γάμος μας δεν έγινε χωρίς Θεό. Και αν υπάρξει μια δυσκολία, ένα πρόβλημα, και οτιδήποτε, να είμαστε έτοιμοι να το δεχθούμε με καρτερία. Εντάξει, αυτός ο άνθρωπος ήταν στη ζωή μου, είναι ο άντρας μου, είναι η γυναίκα μου, έπαθε κάτι, δεν υπάρχει, υπάρχει ξέρω ‘γω με τον τρόμο που υπάρχει, ας σταθούμε να το δούμε με μια καρτερία ας πούμε και μια… μεγαλοψυχία αυτό πράγμα. Έτσι, για μας αυτό ήταν.
[παύση]
00:45:38
Ποιος ξέρει τι κρύβεται πίσω από το… από το κάθε γεγονός.
00:45:44
«Σύζευξον αὐτοὺς ἐν ὁμοφροσύνῃ». Να τους συζεύξει ο Θεός, να τους ενώσει, με ομοφροσύνη, να τους στεφανώσει, «στεφάνωσον αὐτοὺς εἰς σάρκα μίαν». Βλέπετε, ακόμα και για τη σαρκική ένωση των ανθρώπων η Εκκλησία εύχεται. Δεν έχει ταμπού και έτσι ξέρω ‘γω, «Παναγία μου! Κουβέντες είναι τούτες ας πούμε;» Βλέπετε το λέει τόσο όμορφα και τόσο ωραία. Όπως το αισθάνεται και όπως είναι ας πούμε. Η σχέση των δύο ανθρώπων αυτών δεν είναι βδέλυγμα, δεν είναι σχέσης… μιαρή σχέσης, αλλά ιερή σχέσης, και τη στεφανώνει ο Θεός αυτή τη σχέση, στεφανώνει αυτούς τους ανθρώπους εις σάρκα μία, να γίνουν ένας άνθρωπος, ένας άνθρωπος εξ ολοκλήρου, ψυχή τε και σώματι, και ψυχικά και σωματικά.
00:46:33
Και ως αποτέλεσμα να χαρίσει σε αυτούς καρπών κοιλίας. Να δώσει σ’ αυτούς παιδιά, να αισθανθούν αυτή τη συνέχεια της υπάρξεώς τους με την παρουσία των παιδιών τους, και να απολαύσουν και καλά παιδιά, «εὐτεκνίας ἀπόλαυσιν», να δουν τα παιδιά τους και να χαρούν. Να τα χαρούν να τα απολαύσουν, ότι έκαμαν όχι απλώς παιδιά, αλλά καλά παιδιά, τα οποία βέβαια θα είναι χαρά για τους γονείς.
00:47:04
Και εδώ σταματούμε παιδιά για να πούμε και κάμποσες ανακοινώσεις που έχομε εδώ.
[ανακοινώσεις, προσευχή και απόλυση]
Sofia Orthi 