Πρώτο κριτήριο μέσα στο γάμο είναι να δείξει ο άλλος ότι σε σέβεται, ότι σε αποδέχεται σαν άνθρωπο. Και κυρίως οι κοπέλες πρέπει να απαιτούν αυτό το πράγμα από τους άντρες. (Περίπου 9.00 λέξεις)
Λεπτομέρειες
Τίτλος: 1092 Ανωτερότητα και σεβασμός μέσα στο γάμο
Σειρά: Ομιλίες Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Λευκωσία)
Ομιλητής: Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
Αρχείο: 1092_ANOTEROTHTA_KAI_SEBASMOS_MESA_STO_GAMO.mp3
Ηχογραφήθηκε: Δευτέρα, 2 Απριλίου 2001
Διάρκεια: 66’10”
Επιλογές λήψης
Απευθείας: Αρχείο
Podcast: iTunes Spotify
Κείμενο
00:00:00
[Προσευχή]
00:00:29
[παύση]
00:01:08
Ευρισκόμαστε στο τέλος των διακονικών… των διακονικών αιτήσεων του γάμου. Είχαμε μιλήσει την προηγούμενη, την προ-προηγούμενη φορά που είχαμε ομιλία εδώ, για την… για το αίτημα να δωριθεί στους νεονύμφους η απόλαυση της ευτεκνίας, να κάνουν καλά παιδιά, και να έχουν ακατάγνωστη διαγωγή, να ‘χουν άμεμπτη διαγωγή, και μετά συνεχίζει ο διάκονος τις συνηθισμένες πλέον αιτήσεις, να τους δοθούν πάντα τα προς σωτηρία αιτήματα, να λυτρωθούν οι άνθρωποι αυτοί, να απαλλαγούν από θλίψη, από θλίψεις, οργή, κίνδυνο και ανάγκη, να τους ελεήσει ο Θεός και να τους διαφυλάξει με τη Θεία Χάρη του, και αφού μνημονεύσει την Υπεραγίαν Θεοτόκον και όλους τους Αγίους, προτρέπει τους πιστούς να αφήσουν τη ζωήν τους εις τον Χριστό, στον οποίο αρμόζει η πάσα δόξα τιμή και προσκύνησις, στον Πατέρα, στον Υιό, και στο Άγιο Πνεύμα.
00:02:14
Και εν συνεχεία προχωρούμε σ’ ένα επόμενο στάδιο του μυστηρίου, στην πρώτην ευχή του γάμου, η οποία είναι η ευλογιά των μελλονύμφων. Και θα δούμε ακριβώς τι λέει αυτή η ευχή.
00:02:31
[απευθύνεται στο κοινό]
00:02:41
Λοιπόν λέει η ευχή αυτή.
«Ὁ Θεὸς ὁ ἄχραντος, καὶ πάσης κτίσεως δημιουργός, ὁ τὴν πλευρὰν τοῦ προπάτορος Ἀδὰμ διὰ τὴν σὴν φιλανθρωπίαν εἰς γυναῖκα μεταμορφώσας, καὶ εὐλογήσας αὐτούς, καὶ εἰπών· “Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε, καὶ κατακυριεύσατε τῆς γῆς”, καὶ ἀμφοτέρους αὐτοὺς ἓν μέλος ἀναδείξας διὰ τῆς συζυγίας».
00:03:10
Που σημαίνει στα Νέα Ελληνικά ότι, ο Θεός, ο άχραντος, ο δημιουργός όλης της κτίσεως, ο οποίος εμεταμόρφωσε την πλευρά του προπάτορα [Αδάμ] από φιλανθρωπία εις γυναίκα, και τους ευλόγησε και είπε, «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε, … » – το ξέρετε αυτό έτσι δεν είναι; Ένα ρητό που το ξέρει όλος ο κόσμος αυτό. «… καὶ κατακυριεύσατε τῆς γῆς». Και τους δυο αυτούς ανέδειξε σε ένα μέλος με τη συζυγία.
00:03:47
Βλέπετε ότι αρχίζει αυτή η ευλογία των ανθρώπων με την επίκληση του Θεού, ο Θεός ο άρχοντος και πάσης κτίσεως δημιουργός. Ονομάζει τον Θεό άχραντο, δηλαδή άσπιλο, ολοκάθαρο, χωρίς ίχνος αμαρτίας ή ακαθαρσίας, για να δείξει ότι ό,τι έκανε ο Θεός είναι άχραντο, και είναι τέλειο και είναι καθαρό από κάθε μώμον και σπίλω, και άρα και ο γάμος και τα έργα του Θεού και όλα αυτά τα οποία δημιούργησε ο Θεός είναι εξίσου καθαρά και τίμια και αγία.
00:04:30
Και αυτός ο Θεός ο οποίος εδημιούργησε όλη την κτίση, όλο τον κόσμο, τα πάντα, τα εδημιούργησε ο Θεός από μόνος του, για την άπυρη αγάπη του προς τον άνθρωπο και τη φιλανθρωπία του.
00:04:44
Αυτός ο Θεός λοιπόν ο όποιος και την πλευρά του προπάτορος Αδάμ… από την πλευρά του προπάτορα Αδάμ έπλασε τη γυναίκα. Ενθυμήστε παιδιά ότι η Γένεσις, το βιβλίο της Γενέσεως, ομιλεί για τη δημιουργία του Αδάμ από το χώμα, και μετά για τη δημιουργία της Εύας από την πλευρά του Αδάμ. Η οποία γίνεται ακριβώς για να έχει τη δυνατότητα ο Αδάμ να κοινωνεί πλέον με έναν άλλον άνθρωπο, να μπορέσει έτσι να γίνει πλήρης ως προς την αγάπη του και προς την ύπαρξη της προσωπικότητάς του, και κάμνει αυτό το πράγμα ο Θεός λόγω της μεγάλης του φιλανθρωπίας διότι είδε ότι δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος επί της γης όπως λέει η Γραφή, και τους ευλόγησε και είπε να αυξάνεσθε και να πληθύνεστε και να κατακυριεύσετε της γης. Να βασιλεύσουν δηλαδή, να βασιλέψει ο άνθρωπος, σε όλη τη γη έχοντας την ευλογία του Θεού, να αυξάνεται και να πληθύνεται.
00:05:57
Εδώ ήθελα να πω παιδιά ότι… αυτή η δημιουργία του ανθρώπου, γίνεται σύμφωνα με τη φιλανθρωπία του Θεού. Και δίνεται εντολή στον άνθρωπο, και δυνατότητα, να αυξάνεται ο άνθρωπος και να πληθύνεται και να κατακυριεύσει της γης ολόκληρης. Αλλά πρέπει να ξέρομε ότι ο τρόπος αναπαραγωγής του ανθρώπου, όπως είναι σήμερα, δεν είναι ο τρόπος αυτός ο οποίος υπήρχε προ της πτώσεως. Αυτό είναι συγκεκριμένη… διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, όλων ανεξαιρέτως.
00:06:42
Αυτό βέβαια δεν υποτιμά τον γάμο. Γιατί πρέπει να ξέρομε ταυτόχρονα ότι μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν σύνοδοι, αποφάσεις ιερών συνόδων, οι οποίες καταδικάζουν αυτόν ο όποιος βδελύττεται τον γάμο, και θεωρεί τον γάμο ότι είναι κάτι το μεμπτό ή το υποδεέστερο ή το βδελυκτό. Δηλαδή θεωρεί η Εκκλησία αιρετικόν και αποκηρύττει και αποκόπτει κάθε άνθρωπο ο οποίος λέει ότι ο γάμος είναι κάτι το βδέλυγμα.
00:07:14
Αλλά ταυτόχρονα η Εκκλησία λέει ότι ο τρόπος με τον οποίον σήμερα ο άνθρωπος αναπαράγεται, με τον τρόπο αυτό δεν είναι ο εξ υπαρχής τρόπος με τον οποίον έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο.
00:07:27
[παύση]
00:07:33
Γι’ αυτό και ο Χριστός όταν έγινε άνθρωπος δεν ήρθε σε αυτόν τον κόσμο με τον τρόπο που συλλαμβανόμαστε εμείς και υπάρχομε εις το… ερχόμεθα εις ύπαρξη έτσι; Έγινε εκ της Θεοτόκου παρθένου και Πνεύματος Αγίου, και γεννήθηκε ο Χριστός και διαφύλαξε τη μητέρα του παρθένο χωρίς όλη αυτή τη διαδικασία των υπολοίπων ανθρώπων και χωρίς να σημαίνει ότι αυτό μείωνε την αληθινή ανθρώπινη φύση του Χριστού.
00:08:08
Η φιληδονία η οποία υπάρχει σήμερα είναι μεταπτωτικό γεγονός. Προ της πτώσεως δεν υπήρχε η φιληδονία κατά αυτόν τον τρόπο μέσα στη φύση του ανθρώπου και δεν εγίνετο η αναπαραγωγή του ανθρώπου με αυτόν τον σημερινό τρόπο. Πλην όμως ο άνθρωπος οπωσδήποτε θα αναπαράγετο, δεν θα έμεναν μόνο δύο άνθρωποι στον παράδεισο. Τώρα το πώς, δεν το γνωρίζομε διότι δεν εσυνέβηκε αυτό προ της πτώσεως. Οπωσδήποτε με ένα τρόπο ας πούμε… όχι εμπαθή και φιλήδονο όπως διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας.
00:08:48
Αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, τους δύο, τον άνδρα και τη γυναίκα, ισότιμους πλέον, το ίδιο ακριβώς, αυτούς τους δύο τους ανέδειξε ο Θεός εν μέλος δια της συζυγίας. Αυτό έχει σημασία. Ότι πλέον, μέσα στη συζυγία, μέσα στο γάμο, δεν έχομε δύο μέλη, δεν έχομε δύο… δύο ανθρώπους ας πούμε, αλλά έχομε εν μέλος, το ανδρόγυνο. Δεν έχομε άνδρα, ούτε γυναίκα, αλλά έχομε αυτό που λέμε εμείς, έτσι το λέει και ο κόσμος μας, όλος ο λαός μας, έχομε το ανδρόγυνο, έχομε ένα μέλος. Αυτοί οι δύο είναι ένας.
00:09:29
Αυτοί οι δύο λοιπόν είναι ένας, ενωμένοι, ψυχή τε και σώματι, ώστε αυτοί οι δύο συνερχόμενοι να μπορούν να έχουν… να τεκνοποιούν και να φέρουν τα παιδιά τους εις τον κόσμο και να… ενεργοποιήσουν αυτή την ευλογία που τους έδωσε ο Θεός να αυξάνονται και να πληθύνονται. Να γεμίσει ο κόσμος δηλαδή από το ανθρώπινο γένος και να κατακυριεύει της γης, να είναι κύριος ο άνθρωπος εις τη κτίση. Βλέπετε ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο βασιλιά της κτίσεως, δεν τον έπιασε δούλο ή υποχείριο των κτισμάτων, αλλά η κορωνίδα της δημιουργίας, το επιστέγασμα της δημιουργίας ήταν και είναι και πρέπει να είναι ο άνθρωπος.
00:10:18
Για αυτόν τον λόγο λοιπόν αφού τα δύο αυτά μέλη είναι ένας πλέον άνθρωπος, το ανδρόγυνο, προχωρά και λέει η ευχή,
«ἕνεκεν γὰρ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται τῇ ἰδίᾳ γυναικί, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· καί, οὓς ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω».
00:10:43
Βλέπετε πως αρχίζει η ευχή αυτή. Αρχίζει από τον Θεό, τον αιώνιο, τον άχραντο, τον πάσης φύσεως δημιουργό, και κατεβαίνει αμέσως στη δημιουργία του ανθρώπου κατευθείαν. Αρχίζει από τη δημιουργία, ο οποίος Θεός δια την πολλή φιλανθρωπία πλάθει εκ της πλευράς του ανδρός τη γυναίκα, και αναδεικνύει αμφοτέρους αυτούς ένα μέλος, τους δίδει την ευλογία του ο Θεός να αυξάνονται και πληθύνονται, και ένεκεν τούτο ακριβώς, ένεκεν αυτής της ένωσής τους, λαμβάνουν την ευλογία να εγκαταλείψουν – αυτό σημαίνει καταλήψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και τη μητέρα. Να τους εγκαταλείψει, να τους αφήσει. Δεν είναι… δεν μπορεί να τους έχει μαζί του τρόπον τινά, δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Τώρα θα μου πεις, τι γίνεται όταν ας πούμε είμαστε μέσα στο σπίτι της πεθεράς μας;
[ακροατήριο γελά]
00:11:43
Είναι λόγοι… πώς να το πούμε τώρα, λόγοι… ανάγκης. Ως που αντέχετε μένετε.
[ακροατήριο γελά]
Είναι λόγοι ανάγκης. Πάντως… εντάξει, το κατάληψη άνθρωπος τον πατέρα αυτού και τη μητέρα δεν εννοεί μόνον να τους αφήσει, διότι πράγματι πρέπει να φύγει από το περιβάλλον εκείνον και να προσκολληθεί προς τη γυναίκα αυτού.
00:12:10
Και βλέπετε τι γίνεται; Ο άνθρωπος, ο Αδάμ, ξεχωρίζει ο Θεός ένα κομμάτι, και πλάθει τη γυναίκα, και λέει εδώ η λέξη αυτή – τι ωραία λέξη αυτή η Ελληνική λέξη – προσκολληθήσεται. Ξαναγίνεται ένα πράγμα αυτός ο άνθρωπος όπως το έπλασε ο Θεός, προσκολληθήσεται κατά κυριολεξία, και γίνεται πλέον αυτό το ανδρόγυνο το ευλογημένο, προς τη γυναίκα αυτού. «καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν». Και αυτοί οι δύο πλέον δεν θα είναι δύο άνθρωποι αλλά ένας άνθρωπος.
00:12:45
Και όταν λέει εδώ «εἰς σάρκα μίαν» μην πάει το μυαλό σας μόνο στις σαρκικές… σαρκική και σεξουαλική πράξη και ένωση, άλλα εννοεί ολόκληρο τον άνθρωπο, ψυχή τε και σώματι. Διότι αν παιδιά δεν υπάρχει ψυχική ένωσης, η σωματική ένωσης τότε αυτό δεν έχει σημασία εν μεγάλη, και νομίζω καμιά φορά ο δόλος διαφέρει ίσως, ίσως από άλλα πράγματα ας πούμε τέλος πάντων που δεν μπορούμε να τα πούμε.
00:13:12
Ο άνθρωπος ενώνεται μέσα στη συζυγία εξολοκλήρου, με το άλλο πρόσωπο το οποίο είναι ας πούμε ο σύζυγος ή η σύζυγός του. Για αυτόν τον λόγο, και όταν θα πάτε να διαλέξετε το έτερον ήμισυ, όπως λέγεται, δεν πρέπει ούτε το ένα ούτε το άλλο να γίνει. Δηλαδή δεν είμαστε μονοφυσίτες, να πάμε όπως παν μερικοί ξέρω ‘γω, μόνο την ψυχή του άλλου να δούμε. Δεν είμαστε μόνο ψυχές έτσι; Δεν μπορούμε να κάνομε ένα γάμο μόνο με την ψυχή μας ας πούμε. Ε καλά, στραβοί είμαστε; Δεν πρέπει να δούμε και το άλλο πρόσωπο τι γίνεται;
00:13:53
Διότι πρέπει να υπάρχει, πρέπει να υπάρχει, έλξης εις ολόκληρον τον άνθρωπο, ψυχή τε και σώματι. Είναι φυσικό. Εκτός εάν έφτασε κανείς σε τόσα μεγάλα επίπεδα πνευματικότητος που υπερέβη ας πούμε τα αισθητά και φαινόμενα, τον άλλο άνθρωπο. Αλλά πρέπει να υπάρχει ισορροπία, να ‘μαστε ισορροπημένοι άνθρωποι. Θα διαλέξεις το σύντροφο της ζωής σου, σημαίνει θα το δεις εξ ολοκλήρου. Όχι μόνο σαρκικά. Αν τον δεις μόνο σαρκικά, κάποια στιγμή θα καταστρέψεις το γάμο σου. Διότι θα βρεθεί κάποιον άλλο πρόσωπο πιο όμορφο και πιο ωραίο και τα λοιπά, και θα σε ελκύσει το άλλο. Δεν γίνεται ας πούμε, δεν διαλέγεις ένα πρόσωπο μόνο για να έχεις σαρκικές σχέσεις μαζί του.
00:14:42
Ούτε πάλι μόνο ψυχικά, διότι δεν είμαστε μόνο ψυχές, μόνο πνεύματα, και όσο και αν το πάρει κανείς έτσι ιδεαλιστικά, κάποια στιγμή θα λειτουργήσει και το ανθρώπινο, και τότε θα αρχίσουν να αποδοθεί ο ένας τον άλλον και θα δημιουργούνται προβλήματα.
00:14:58
Είναι καλό λοιπόν ο άνθρωπος να έχει αυτήν την ολοκληρωμένη, την ισορροπημένη, την αρμονική ας πούμε σχέση και έλξη με τον άλλον άνθρωπο. Και αυτό βέβαια σημαίνει ότι και μέσα στη συζυγία είναι υποχρεωμένος ο άνθρωπος να διατηρεί αυτήν την έλξη του ενός προς τον άλλον.
00:15:22
Οι Πατέρες της Εκκλησίας παιδιά έχουν… έχουν σοβαρούς λόγους οι οποίοι στηρίζονται πάνω στο λόγο του Αποστόλου Παύλου, που δεν επιτρέπει στους συζύγους να αρνούνται τις μεταξύ τους συζυγικές σχέσεις, παρά μόνον εκ συμφώνου λέει ο Απόστολος Παύλος, με κοινή συμφωνία και με ένα σκοπόν. Δηλαδή θα γίνεται αυτό για να έχουν περισσότερη άνεση και χρόνον να σχολάζουν, να απασχολούνται εις την προσευχή και στη νηστεία. Και πάλι προς καιρό και να συνέρχονται για να μην έχουν πειρασμούς και να δημιουργούν προβλήματα περισσότερα.
00:16:00
Το να αδιαφορεί ο ένας για τον άλλο, και το να αδιαφορεί ας πούμε… το να κρατά τον σύντροφό του σε μια σωστή σχέση μαζί του, αυτό το πράγμα είναι λάθος. Και λέει ο Άγιος Χρυσόστομος, και κακίζει τις γυναίκες ιδίως, διότι οι γυναίκες συνήθως κάνουν αυτά τα πράγματα, ότι εάν οι γυναίκες δεν έχουν σχέσεις με τους συζύγους τους, και οι σύζυγοι καταφεύγουν σε άλλες γυναίκες ή σε άλλα πράγματα, τότε έχουν ευθύνη αυτές οι γυναίκες εάν ο σύζυγος αμαρτάνει ή κάμνει οτιδήποτε. Και είναι σαφέστατος ο λόγος του Αγίου Χρυσοστόμου, που ήταν ασκητής και μοναχός και επίσκοπος, και έχει πάρα πολλούς λόγους και παραπομπές που μιλάει για τα συζυγικά θέματα χωρίς ουδόλως θα αισθάνεται ας πούμε ότι αυτό δεν είναι έργο δικό του διότι του το λέει ο Απόστολος Παύλος αυτά τα πράγματα, τα λέει ξεκάθαρα. Τώρα, εάν υπάρχουν ειδικοί λόγοι τέλος πάντων μες τη συζυγία και έχει διαλυθεί ο γάμος έστω κι αν συγκατοικούν και συνυπάρχουν, τέλος πάντων εκεί είναι… θέλει μια άλλη ας πούμε μελέτη.
00:17:09
Αλλά πρέπει να ξέρετε παιδιά ότι από τη στιγμή που μπαίνετε μέσα στο γάμο δεν εξουσιάζεται του ίδιου σώματος. Δεν εξουσιάζεις το δικό σου σώμα. Όπως και ο άλλος δεν εξουσιάζει το δικό του σώμα. Ούτε σημαίνει βέβαια ότι κάμνεις τον άλλον ό,τι θέλεις. Αλλά υπάρχει αυτή η ιερότητα των σχέσεων. Η ιερότητα, ο σεβασμός, η πραγματική ένωσης. Όπως εσύ, στον εαυτό σου, δεν είσαι ξέρω ‘γω… δεν πιάνεις ένα μαχαίρι να κόψεις τον εαυτό σου, δεν τον κακοποιείς τον εαυτό σου, αλλά τον περιθάλπεις και τον φροντίζεις, εάν είσαι ισορροπημένος, εκτός και αν είσαι άρρωστος ψυχικά. Αλλά εάν είσαι ισορροπημένος, εντάξει διατηρείς τον εαυτό σου για την ύπαρξή σου. Το ίδιο πράγμα δεν μπορείς να κακοποιείς και να κάμνεις τον άλλον άνθρωπο να υποφέρει, επειδή τρόπον τινά σου ανήκει. Όπως ακούμε κάτι ξέρω ‘γω είσαι δική μου είσαι δικός μου και λες… [ασαφής φράση] δηλαδή ας πούμε ότι… δεν μπορείς να πεις του άλλου ας πούμε ξέρω ‘γω, «είσαι δική μου και δεν θέλω να μιλάς κανενού ας πούμε». Ε καλά ρε παιδί μου εντάξει, τίτλος ιδιοκτησίας θα βγάλομε τώρα ας πούμε, στο κτηματολόγιο θα πάμε να σε γράψομε;
00:18:17
Τούτα πράματα δεν είναι σωστά. Τι σημαίνει ας πούμε; Τούτα πράγματα υπερβαίνονται, αυτά τα πράγματα δεν επιβάλλονται. Αυτά τα πράματα λειτουργούν από μόνα τους, λειτουργούν από μόνα τους. Δίδεις… και εσύ δίδεις τον εαυτό σου στον άλλο. Δεν αρπάζεις τον άλλο να τον κάμεις δικό σου ας πούμε. Εσύ δίδεις τον εαυτό σου όπως ο ίδιος ο Χριστός έδωκε εαυτόν υπέρ του κόσμου ολοκλήρου, και μας άφησε εμάς ελεύθερους. Εάν θέλομε να τον δεχτούμε αν θέλομε να μη τον δεχτούμε. Αυτό είναι η έκφρασης της τελείας αγάπης. Εάν μας ανάγκαζε με το ζόρι και να λέει, ακούστε να δείτε καλά, εγώ εσταυρώθηκα, και αφού εσταυρώθηκα για σας σας θέλω δικούς μου, δεν σας επιτρέπω να… να κάμετε οτιδήποτε άλλο. Τι… ας πούμε τζάμπα ας πούμε εγώ θυσιάστηκα; Αυτό είναι δουλεία. Στο κάτω-κάτω πού πάει η ελευθερία μας; Πού πάει η ελευθερία του προσώπου; Έτσι και μέσα στη συζυγία.
00:19:10
Δεν μπορείς να πεις του άλλου, εγώ σε αγαπώ, και άρα ξέρω ‘γω είσαι δικός μου. Αγαπάς τον άλλο, βέβαια, πρέπει να γίνεται αυτό το πράγμα, αλλά δεν λέγεται αυτή η κουβέντα. Η αγάπη έχει μία λεπτότητα. Η αγάπη «[5] … οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς». Έτσι, «μακροθυμεῖ, χρηστεύεται», η αγάπη ας πούμε έχει μια αρχοντιά, η οποία αγκαλιάζει τον άλλο και τον ελευθερώνει, τον ζωογονεί. Όπως ο ήλιος αγκαλιάζει την κτίση και δεν μας υποδουλώνει, αλλά μας ζωογονεί και μας θερμαίνει και μας φωτίζει και μας δίνει υγεία. Έτσι είναι η αγάπη. Είναι οξυγόνο, δεν είναι διοξείδιο του άνθρακος.
00:19:54
Εάν λοιπόν και μέσα στο γάμο δεν προσέξει ο άνθρωπος να διατηρεί αυτή την αγάπη, σε όλα τα επίπεδα, έτσι παιδιά, σε όλα τα επίπεδα, και στα σαρκικά και στα ψυχικά και στα πνευματικά και παντού, και αδιαφορεί και προκαλεί προβλήματα στο άλλο μέλος της συζυγίας, τότε αυτό σημαίνει παράβασης αυτής της ευλογιάς του Θεού, που λέει ότι θα προσκολληθείς προς τη γυναίκα σου και θα είσαστε ένας άνθρωπος πλέον. Και δεν μπορείς να κάμεις ό,τι θέλεις εσύ. Δεν πρέπει να κάμεις ό,τι θέλεις. Πρέπει να κοιτάξεις ακριβώς τι θέλει ο άλλος, και ο άλλος να κοιτάξει τι θέλει ο άλλος. Ο ένας να αρέσει στον άλλο. Εξοικείας προαιρέσεως.
00:20:39
Ακροατήριο: Σεβασμιότατε υπάρχει η ελεύθερη επιλογή της συζύγου ή του συζύγου, ΄΄η υπάρχει ο προορισμός από το Θεό;
Μ. Αθανάσιος: Όχι παιδί μου, προορισμός από το Θεό ποια γυναίκα να πάρομε;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Ακροατήριο: Αν ήταν έτσι γιε μου, θα ‘χαμε πολλές αγωγές εναντίον του Θεού.
[ακροατήριο γελά]
Τέτοιο λάθος δεν έκαμε ο Θεός, μη φοβάστε.
Ακροατήριο: [ασαφής ερώτηση]
Μ. Αθανάσιος: Ναι, μπορεί να προσεύχεται ο άνθρωπος ασφαλώς, ο Θεός να τον βοηθήσει να κάμνει μια καλή εκλογή, να μην κάνει κακή εκλογή. Αλλά έχομε εμείς την ελευθερία. Να έχομε και εμείς τα μάτια μας ανοιχτά ας πούμε να… έτσι;
Ακροατήριο: [ασαφής φράση]
Μ. Αθανάσιος: Δεν τον άφησε να επιλέξει την Εύα;
Ακροατήριο: [ασαφής φράση]
Μ. Αθανάσιος: Αφού δεν είχε άλλο πρόσωπο, δεν είχε άλλον άνθρωπο, ήταν μόνος του. Ναι, δεν είχε άλλο άνθρωπο.
00:21:50
[παύση]
00:21:55
Και αυτό παιδιά το «καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα», είναι σημαντικό. Να ξέρετε ότι μέσα στο γάμο δεν θα κοιτάξεις ποτέ τι λέει η μάνα σου ή ο πατέρας σου. Είναι φοβερό λάθος. Και ιδίως οι άνδρες, να μην επαινέσετε ποτέ τη μάνα σας. Είναι βόμβα. Εάν ας πούμε…
[ακροατήριο γελά]
η οποία αν δεν εκραγεί εκείνη την ώρα θα εκραγεί ας πούμε σε 20 χρόνια. Δεν έχει σχέση, πάντως κάποια ώρα θα εκραγεί.
00:22:25
Μην επαινέσετε ποτέ τη μάνα σας ή την αδερφή σας. Καμιά φορά, ποτέ. Είναι… δεν ξέρω αν υπάρχουν τέτοιες τέλειες γυναίκες, νομίζω δεν… τέλειες υπάρχουν αλλά… δεν μπορεί, δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Είναι… είναι τραγικό λάθος, να επαινέσει ο άντρας τη μάνα του. Να πάει σπίτι και να θυμηθεί ξέρω ‘γω το φαΐ της μάνας του.
[ακροατήριο γελά]
Το πολύ-πολύ να του φορέσει την κατσαρόλα και να τον στείλει στη μάνα του.
00:22:59
Και όταν συμβαίνει οτιδήποτε, όταν συμβαίνει οτιδήποτε μέσα στο γάμο, τότε θα αποφασίσετε εσείς οι δύο. Βεβαίως θα λαμβάνεται υπόψη τις συμβουλές των γονιών σας. Διότι είναι μεγάλοι άνθρωποι, σας αγαπούν, έχουν ευθύνη, είναι ωριμότητα, έχουν σύνεση, έχουν πείρα της ζωής, αλλά η απόφασης θα είναι δική σας. Επ’ ουδενί λόγω θα πεις ότι έτσι μου είπε η μάμα μου, ή έτσι θέλει η μάνα μου. Αυτό το πράγμα είναι ένα από τα πιο διαλυτικά στοιχεία του γάμου, ιδίως σήμερα.
00:23:36
Και ο Θεός βλέπετε από την πρώτη στιγμή που δημιούργησε τους ανθρώπους – που δεν είχαν μάνα. Είχε μάνα ο Αδάμ και η Εύα; Δεν είχαν. Τους το είπε, να καταλείψετε τη μάνα σας και τον πατέρα σας, για να το ακούσομε εμείς οι υπόλοιποι. Δεν είχε πεθερά ο Αδάμ, ούτε η Εύα. Δεν είχανε. Αλλά ο Θεός το είπε διότι πραγματικά σημαίνει καταλείψεις τον πατέρα σου και τη μάνα σου και θα κοιτάξεις τη γυναίκα σου. Βέβαια, να μη μας πιάνει και το άλλο άκρον, εκείνες οι αρρώστιες που κάμνομε ότι, ε είπε μια κουβέντα ας πούμε η πεθερά σου. «Ου επεμβαίνει και επεμβαίνει και όλη μέρα…» Καλά ρε παιδί μου, είπε μια κουβέντα, δεν σημαίνει ότι επενέβηκε. Ντε και καλά επενέβηκε δηλαδή επειδή είπε τη γνώμη της; Και επεμβαίνει η μάνα σου, και να της πεις της μάνα σου να μην ξανάρθει γιατί επεμβαίνει, διότι μπήκε σπίτι και είπε ανοίξει το παράθυρο, έκαμνε ζέστη. Και γιατί να πει άνοιξε το παράθυρο κάνει ζέστη, επεμβαίνει μες στο σπίτι μας. Η ερώτησε ας πούμε, πού επήγατε χτες ας πούμε, έτσι πού πήγατε χτες; Γιατί ρωτά, και γιατί επεμβαίνει, γιατί λέει τη γνώμη της; Αυτά είναι κόμπλεξ. Είναι αρρωστημένα πράματα.
00:24:38
Να έχομε την αρχοντιά να καταλάβομε ότι, είναι… πώς να πούμε, εντάξει, λέει εδώ πέρα να καταλείψεις τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, αλλά δεν είπε στους γονείς να καταλείψετε τα παιδιά σας. Διότι αυτό δεν γίνεται. Οι γονείς πάντα έχουν την έννοια ας πούμε, έχουν την έννοια των παιδιών τους. Και είναι φυσικό, και είναι ευλογία, είναι μεγάλη ευλογία, να διατηρείτε σωστές και καλές σχέσεις μέσα στο γάμο.
00:25:04
Παλαιότερα εδώ στην Κύπρο, οι άνθρωποι τέλος πάντων έστω και τυπικά έλεγαν στα πεθερικά τους, πατέρα και μητέρα. Τώρα το κατήργησαν και λένε ο κύριος τάδε και η κυρία τάδε ας πούμε – ήμουν σ’ ένα σπίτι – και λέει τον πεθερό του, ο κύριος Κώστας, και η κυρία Μαργαρίτα ας πούμε. Δεν είναι ωραίο. Τι κύριος και κυρία ας πούμε. Δεν μπορείς να την πεις μητέρα; Αφού είναι μητέρα της γυναικάς σου. Είσαστε ένας άνθρωπος πλέον, είναι μητέρα σου. Σου έδωσε το παιδί της στο κάτω-κάτω. Εμεγάλωσε εκείνο το παιδί, το ανέθρεψε, έδωσε το αίμα του για εκείνο το παιδί. Δεν μπορείς να… να κόψεις τη μάνα από το παιδί της.
00:25:42
Δηλαδή δεν μπορείς να πετάς αυτό το πράγμα, αλλά τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι, εντάξει οι γονείς είναι γονείς, θα ενδιαφερθούν, θα συμπεριφερθούν σαν γονείς, αλλά και εσύ που είσαι σύζυγος θα συμπεριφερθείς σαν σύζυγος, και δεν θα πας σπίτι σου και λόγω της ας πούμε ειλικρινείας που πρέπει να έχετε μεταξύ σας, θα πάεις να πεις στη γυναίκα σου, ξέρεις τώρα που ήμουν στη μάνα μου είπε μου για σένα ότι είσαι αχαΐρευτη. Δεν… δεν μπορείς να πεις τούτο πράμα ας πούμε. Καλά, μπορεί να σου πει η μάνα σου μια κουβέντα, είναι ανάγκη να πας να της το πεις της γυναίκας σου εσύ; Εσύ είσαι παιδί της, την άκουσες, αν της είπες σε καμιά κουβέντα, θα τα βρείτε. Αλλά τραυματίζεις αυτή τη σχέση. Δεν πρέπει να λέεις, να μη μεταφέρεις, δεν είναι ειλικρίνειες αυτά τα πράγματα. Αυτά τα πράγματα είναι ας πούμε διαλυτικά, είναι βόμβες, δεν μπορείς να ρίχνεις βόμβες μέσα σ’ αυτή τη σχέση σου.
00:26:35
Εντάξει, οι γονείς σαν μεγαλύτεροι μπορεί να εξέφρασαν μια δυσφορία, μια δυσαρέσκεια, μια κακή κρίση, για τον σύζυγό σου, για τη σύζυγος. Εσύ θάψε το μέχρι εκεί. Να γίνει τοίχος εσύ το οποίο να κρύβει την αδυναμία των γονιών σου ώστε να μην εξανίσταται το άλλο μέρος που δεν είναι οι γονιοί του. Και να υπάρχει μια ισορροπία, μια αρμονία. Διότι μέσα σε ένα γάμο είναι απαραίτητη και η παρουσία των παππούδων και των γιαγιάδων, έτσι για τα παιδιά, και για μας όλους, για την οικογένεια. Διότι θα ‘ρθει ώρα που θα τους χρειαστείς. Θα χρειαστείς τους γονείς σου, θα χρειαστείς ας πούμε αυτούς τους ανθρώπους. Και την ευχή τους, και την ευλογία τους, και την πείρα τους, και τη βοήθεια τους [ασαφής].
00:27:23
Είναι… πώς να πούμε, είναι πολύ άσχημο πράγμα. Α! Επήγα τώρα ας πούμε, έπιασα την κόρη από το σπίτι, δεν σου επιτρέπω να ξανακοιτάξεις τη μάνα σου, να μην της ξαναμιλήσεις. Γιατί σε πήρε τηλέφωνο; Ε καλά τούτα πράγματα τα άρρωστα τώρα είναι πράγματα να γίνονται; Είναι λόγος να λέγεται; Καλά τι θα σου κάμει, θα σου φάει τη γυναίκα σου; Αφού είναι παιδί της, είναι κόρη της. Είναι φυσικό να έχει μια σχέση.
00:27:48
Και η γυναίκα πάλι. Επήρε τώρα η πεθερά σου τηλέφωνο. Θα σου πει, πού είναι ο γιος μου; Ε «ο γιος σου» ας πούμε βέβαια, εμάς δεν μας [ασαφής] ας πούμε.
[ακροατήριο γελά]
Ε να πει ο γιος της, εντάξει, ας την να πει έτσι λίγο γεμάτο στόμα να… γεμίσει το στόμα της ας πούμε από τη λέξη αυτή και… εύηχος λέξη ας πούμε.
00:28:06
Τούτα τα πράγματα νομίζω ότι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να έχουν μια αρχοντιά, μια ανωτερότητα, να καταλαβαίνουν τους γονείς. Και να καταλαβαίνουν ότι αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να τους δίνει κανείς διάσταση και υπόσταση και να τα μεγαλώνει, αλλά να τα αφήνει να λειτουργούν όμορφα, χρειάζονται.
00:28:28
«καί, οὓς ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω». Τι σημαίνει;
Ακροατήριο: [ασαφής]
Μ. Αθανάσιος: Αυτούς τους οποίους ο Θεός εσυνένωσε, κανένας άνθρωπος να μην τους χωρίσει. Άμα χωρίσου μόνοι τους;
00:28:47
Γιατί να μη χωρίζει άνθρωπος; Βλέπετε παιδιά, διότι δεν γίνεται, είναι δύσκολο πράγμα. Είναι σαν να πιάνεις τον εαυτό σου και τον κόβεις στα δύο. Και δεν κόβεις τον εαυτό σου, κόβεις πολλά άλλα πρόσωπα πίσω από σένα. Είναι τραγικό, είναι δύσκολο, έχει πολλές πολλές συνέπειες. Βέβαια, καμιά φορά δυστυχώς είναι αναπόφευκτο. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
00:29:18
Σας είπα και άλλη φορά ότι στην πόλη μας, το ένα τρίτο των γάμων διαλύεται. Βγάζομε ξέρω ‘γω… 900ες άδειες γάμου και 300 διαζύγια το χρόνο. Και είναι μία ας πούμε κατάστασης η οποία δυστυχώς αυξάνει και αυξάνει, τους καρπούς βέβαια όλων αυτών των πραγμάτων τους γευόμαστε όλοι μας και είναι πικροί.
00:29:45
Και διερωτάται κανείς, για ποιο λόγο γίνεται αυτά τα πράγματα; Και ο λόγος βέβαια δεν είναι διότι οι άνθρωποι δεν είχαν προγαμιαίες σχέσεις ή δεν εγνωρίστηκαν προηγουμένως σε όλα τα επίπεδα της ζωής ας πούμε. Και όλα τα επίπεδα τα είχαν, και όλα τα επίπεδα τα απόλαυσαν, και στο τέλος ο γάμος εναυάγησε. Γιατί φαίνεται ότι αυτή η νοοτροπία τελικά οδηγεί στην καταστροφή του γάμου και όχι στη διάσωση του γάμου.
00:30:12
Διότι κάπου ξέρετε… και ο γάμος παιδιά είναι σαν ένα λουλούδι, σαν ένα δέντρο. Χρειάζεται το κατάλληλο έδαφος, χρειάζεται να το ποτίζεις, να το βάζεις λίπασμα, να το κλαδεύεις, να το περιποιείσαι. Ένα λουλούδι άμα δεν το περιποιηθείς, στην αρχή μπορεί να ‘ναι ωραίο και να μυρίζει, μετά θα μαραθεί, μετά θα ξεραθεί, μετά θα βρωμίσει. Και ο γάμος θέλει μια συνεχή ανανέωση, είναι τέχνη ο γάμος. Να ανανεώνεις αυτή την αγάπη. Να ανακαινιείς αυτή την αγάπη αφού προηγουμένως τη στηρίξεις πάνω σε σοβαρά θεμέλια, για να μπορέσει να σταθεί. Διότι κάποια στιγμή, είναι φυσικό, θα υπερβείς τα σαρκικά. Πόσο καιρό θα πάνε αυτά τα πράγματα; Θα υπερβείς την ομορφιά την εξωτερική, θα υπερβείς τα πάντα, και θα μείνει ας πούμε αυτή η ουσιώδης σχέση σου με τον άλλον άνθρωπο. Πλέον αυτή δεν θα είναι η γυναίκα σου, θα ‘ναι η σύζυγός σου. Θα είναι ο άνθρωπος το οποίον εσύ πορεύεσαι μαζί του το δρόμο της ζωής σου για να πορευθείς και αιώνια το δρόμο της Βασιλείας του Θεού.
00:31:17
Άρα αυτό το πράμα είναι πολύ σοβαρό και δεν χτίζεται ούτε πάνω σε ανοησίες, ούτε πάνω σε αρραβώνες 4-5 χρόνων ώσπου να αγοράσουν αυτοκίνητο και να ξέρω ‘γω να κάνουν χίλια πράγματα. Ε, φανταστείτε ένας τέτοιος γάμος μετά από τέσσερα χρόνια αρραβώνα, αφού κοιμούνται μαζί και μένουν και μαζί, τι γάμος είναι. Τι είναι δηλαδή; Και τι νόημα έχει και πού μπορεί να σταθεί και τι καρπούς κανείς να περιμένει όταν ήδη πλέον εκουράστηκαν αυτοί οι άνθρωποι. Είναι πλέον ήδη ας πούμε κουρασμένοι μέσα σε αυτή τη σχέση.
00:31:56
Και… άρα να μη χωρίσει ο άνθρωπος και κανένας άνθρωπος να μη χωρίζει άλλο.
00:32:03
Θυμάστε οι παλιοί άνθρωποι εθεωρούσαν… εθεωρούσαν φοβερή αμαρτία να χωρίσεις ανδρόγυνο. Έτσι έλεγαν οι γιαγιάδες, θυμάστε; Το να χωρίσεις ένα ανδρόγυνο λέει ας πούμε είναι σαν να χαλάς μια εκκλησία. Φοβερό πράμα ας πούμε. Μην μπεις μες τη μέση του ανδρογύνου.
00:32:20
Αυτό νομίζω μιλάει και μόνο του, δεν χρειάζεται σχόλια. Σήμερα δυστυχώς χαμός γίνεται. Γιατί λέει, αφού δεν περνά καλά, ευκαιρία να περάσει λίγο καλύτερα. Βέβαια, τέλος πάντων, αποσιωπητικά.
[ακροατήριο γελά]
00:32:40
[διακοπή ηχογράφησης]
00:32:49
«ὁ τὸν θεράποντά σου Ἀβραὰμ εὐλογήσας, καὶ διανοίξας τὴν μήτραν Σάῤῥας, καὶ πατέρα πλήθους ἐθνῶν ποιήσας». Βλέπετε αρχίζει αυτή η ευχή και μιλά στον Θεό. Εσύ του λέει, ο όποιος ευλόγησες τον δούλον σου, τον υπηρέτη σου τον Αβραάμ, και ενώ η Σάρρα ήταν στείρα, «διανοίξας τὴν μήτραν Σάῤῥας» και έκαμες τον Αβραάμ πατέρα πλήθους εθνών ανθρώπων, «ὁ τὸν Ἰσαὰκ τῇ Ῥεβέκκᾳ χαρισάμενος, καὶ τὸν τόκον αὐτῆς εὐλογήσας», εσύ ο οποίος εχάρισες στον Ισαάκ τη Ρεβέκκα, μετά από τόσα χρόνια εκείνη η ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης, και ευλόγησες στο παιδί της, εσύ ο όποιος συνήψες τον Ιακώβ με τη Ραχήλ και από αυτών ανέδειξες τους 12 πατριάρχας – τους 12 φυλών του Ισραήλ – ο οποίος εσύζευξες τον Ιωσήφ και την Ασινέθ και εγέννησαν καρπόν παιδοποιίας τον Εφραίμ και τον Μανασσή. Είναι διάφορες προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης οι οποίοι ήταν προπάτορες του Χριστού.
00:34:01
«ὁ τὸν Ζαχαρίαν καὶ τὴν Ἐλισάβετ προσδεξάμενος, καὶ Πρόδρομον τὸν τόκον αὐτῶν ἀναδείξας». Εσύ ο οποίος εδέχθηκες τον Ζαχαρία και την Ελισάβετ, και ανέδειξες το παιδίν τους, τον τόκον τους, το γέννημά τους, ως Πρόδρομό σου.
00:34:16
«ὁ ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαὶ τὸ κατὰ σάρκα βλαστήσας τὴν ἀειπάρθενον …». Εσύ ο οποίος από τη ρίζα του Ιεσσαί, από το γενεαλογικό δέντρο του Ιεσσαί, του προφήτη Ιεσσαί, εβλάστησες την Παναγία Παρθένον, εγεννήθηκε από τη ρίζα του Ιεσσαί, «… καὶ ἐξ αὐτῆς σαρκωθεὶς καὶ τεχθεὶς εἰς σωτηρίαν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων». Και απ’ αυτή την Παναγία Παρθένον, έγινες άνθρωπος, και εγεννήθηκες για τη σωτηρία του γένους των ανθρώπων. Βλέπετε παιδιά πώς… πώς μιλάει η Εκκλησία; Δεν βλέπει τον γάμον ως έναν εφήμερον παροδικό γεγονός της ώρας εκείνης. Δεν βλέπει αυτή την ιστορία των ανθρώπων ότι ξέρω ‘γω ευτυχώς που βρήκε ο ένας τον άλλο και τι ωραία που παίρνουν και ξέρω ‘γω τι όμορφη που ‘ναι η νύφη και τι καλός είναι ο γαμπρός και να πάν’ να ζήσουν καλά. Αλλά αρχίζει και ομιλεί από τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, και μες την ιστορία όλου του ανθρώπινου γένους. Και δείχνει την επέμβαση του Θεού, δείχνει την ιστορία του Θεού ο οποίος… επάντρευε και εσύζευε τους ανθρώπους μεταξύ τους με σκοπό μέχρι να φτάσει την ώρα εκείνη που θα γινόταν η Παναγία και εξ αυτής θα γινόταν ο ίδιος ο Χριστός.
00:35:33
Και προχωρεί, «ὁ διὰ τὴν ἄφραστόν σου δωρεὰν καὶ πολλὴν ἀγαθότητα παραγενόμενος ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ τὸν ἐκεῖσε γάμον εὐλογήσας …». Ο οποίος για την ανέκφραστή σου δωρεάν και την πολύ σου αγαθότητα επήγες εις την Κανά της Γαλιλαίας, και ευλόγησες εκεί τον γάμο, «… ἵνα φανερώσῃς …», για να φανερώσεις, ότι είναι δικό σου θέλημα η «… ἔννομος συζυγία καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς παιδοποιΐα». Για να φανερώσεις ότι είναι δικό σου θέλημα και δική σου ευλογία η έννομος συζυγία. Αυτή η συζυγία η οποία είναι έννομος, είναι μέσα στο νόμο του Θεού, μες την ευλογία του Θεού, μέσα στις σωστές προϋποθέσεις. Και από τη συζυγία αυτή να προέλθει και η παιδοποιία, και τα τέκνα. Και… είναι θέλημα του Θεού αυτή η συζυγία, η έννομος συζυγία και η παιδοποιία.
00:36:32
Βλέπετε παιδιά ότι ο γάμος έχει σαν αποτέλεσμα την παιδοποιία όπως είπαμε όμως κι άλλες φορές χωρίς να σημαίνει ότι ο σκοπός του γάμου είναι η παιδοποιία, με το να γεννήσεις παιδιά δηλαδή. Δεν είναι ο σκοπός του γάμου αυτός. Είναι ένας από τους σκοπούς, δευτερεύον. Ο πρώτος σκοπός είναι οι άνθρωποι αυτοί μέσα στο γάμο, δια του γάμου, να τελειωθούν, θα γίνουν τέλειοι και να συνάψουν τον μέγα γάμο με τον Δεσπότη Χριστό. Να συναφθούν αιωνίως μέσα στην αγαπητική σχέση με τον Θεό, υπερβαίνοντας τα παρόντα, αλλά μέσα στο γάμο.
00:37:13
Και… να σας πω… παλαιότερα, όταν άκουγα και ‘γω ας πούμε ότι έλεγαν μα… διαβάζαμε και ακούγαμε μέσα στα βιβλία της Εκκλησίας και του θεολόγου μας, ότι ο γάμος έχει σκοπό την υπέρβαση του ανθρώπου και την ένωσή του με τον Θεό, δεν μπορούσα να το καταλάβω τούτο πράγμα, δεν… διότι δεν είχα παντρευτεί καμιά φορά και διότι δεν είχα και παντρεμένους μπροστά μου. Η ζωή μου στο Άγιον Όρος πολλά χρόνια, και μετά στην Κύπρο στο μοναστήρι, στο μοναχισμό, δεν είχαμε αυτήν την… ξέρω ‘γω οικειότητα ας πούμε.
00:37:48
Τώρα… τώρα, πλέον, νομίζω ότι μερικά πράγματα τα κατάλαβα βλέποντάς τα. Και πώς δηλαδή; Όταν βλέπεις μες τη συζυγία – γιατί τελειώνεται ο άνθρωπος μες τη συζυγία; Γιατί γίνεται τέλειος; Διότι υπερβαίνει τον εαυτό του. Πού; Στη σύζυγό του και στο παιδί του. Όταν θυσιάζεται αυτός. Τι σημαίνει; Δουλεύει όλη μέρα, δουλεύει όλη μέρα, κοπιάζει, βγάζει ας πούμε τα χρήματα του με τόσο κόπο, και τόση δυσκολία, για να τα δώσει στα παιδιά του. Αυτό το πράγμα είναι κένωσης του εαυτού του. Δεν τα βγάζει για τον εαυτόν του – έχει και τέτοιους γονείς ας πούμε. [ασαφής φράση]
[ακροατήριο γελά]
Ε αυτοί είναι άρρωστοι.
00:38:32
Αλλά μιλούμε για αυτόν ο οποίος δίδει τα πάντα στο παιδί του ας πούμε. Καταλάβετε; Και αυτό που το… ξέρετε, το είδα μια φορά… τότε το συνειδητοποίησα. [Το είδα] πολλές φορές αλλά μια φορά όταν ήμουν στην κατασκήνωση της Μητρόπολης, ήρθε ένας πατέρας εκεί ο οποίος ήτανε σιδεράς. Καταμαυρισμένος έτσι ξέρετε αυτοί οι καημένοι μες του ήλιους το καλοκαίρι εκεί, πιάνουν και τα σίδερα που καίνε ας πούμε. Αφού πήγε να μου κάνει χειραψία και… κόντεψε να παραλύσει το χέρι μου ας πούμε. Ένα χέρι σαν τανάλια. Πάει να σου το σφίξει έτσι και είναι σαν το γυαλόχαρτο από μέσα, είναι τόσο σκληρό. Δηλαδή να πάει να χαϊδέψει την κόρη του ας πούμε μετά πρέπει να πάει στο…
[ακροατήριο γελά]
αισθητικό να την ξαναπασαλείψει.
[ακροατήριο γελά]
Ήταν σαν το γυαλόχαρτο πράγματι το χέρι του.
00:39:23
Λοιπόν, και βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο, και του λέει, μπαμπά θέλω ας πούμε 30 λίρες για… και τις βγάζει ας πούμε και τις δίνει. Και για εκείνον τον άνθρωπο 30 λίρες μπορεί να σημαίνει μια μέρα δουλειά, μες τον ήλιο. Και βλέπεις αυτή την υπέρβαση, και τον βλέπεις τον πατέρα και εχαίρετο ας πούμε. Πάρε ας πούμε. Μετά χαράς. Δίδει τον κόπο του, δίδει τον εαυτό του. Υπερβαίνει το είναι του ας πούμε δίνοντας αυτό το οποίο εκείνος κερδίζει με χίλιους κόπους. Και το κάμνει χαίροντας. Και βρίσκει ευρίσκει εις το δόσιμο αυτό την πληρότητα της ύπαρξής του. Ή βλέπει ας πούμε… βλέπει το παιδί του, το οποίο δεν είναι απλώς ένα μικρό παιδάκι, όπως βλέπομε εμείς ένα μωρό και είναι ένα ωραίο μωράκι και το χαιρόμαστε, αλλά είναι το παιδί του, είναι αυτό το οποίο βγήκε από τον ίδιο, και πλέον υπάρχει βλέποντας το παιδί του. Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό το πράγμα.
00:40:18
Και το βλέπει κανείς ας πούμε και στους πνευματικούς ανθρώπους, περισσότερο το βλέπει ακόμα και στους σαρκικούς γονείς, ότι όταν πράγματι υπερβούν τον εαυτόν τους και θυσιάζονται για τα παιδιά τους, ή θυσιάζονται για τον… για τον σύντροφόν τους, που είναι πλέον ο εαυτός τους, αυτό το πράγμα είναι το σημείο της κενώσεως του ανθρώπου μέσα στο γάμο.
00:40:45
Όπως μέσα στο μοναχισμό ο άνθρωπος αρνείται ακόμα και τη φύση του την ίδια, και υποτάσσει τον εαυτόν του εξ ολοκλήρου για την αγάπη του Θεού κατ’ ευθεία, και αρνείται ακόμα και τους γονείς του και τον εαυτόν του και τα πάντα, και έχει αυτή την κένωση του εαυτού του για να συναντήσει τον Θεό, αυτό γίνεται μέσα στο γάμο μέσα από αυτόν τον τρόπο και βαστάζοντας τον άλλον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο πράγμα να ζεις με έναν άλλον άνθρωπο. Είναι μεγάλη τέχνη, είναι μεγάλη υπόθεση να ζεις 50 χρόνια με έναν άλλον άνθρωπο. Διότι όσο καλός και να είναι, όσο καλός και να ‘ναι, είναι άλλος άνθρωπος. Έχει τις ιδιαιτερότητές του, έχει τα προβλήματά του, έχει τις ιδιοτροπίες του, έχει ξέρω ‘γω τις αρρώστιες του, την ηλικία του. Δεν είναι εύκολο πράγμα να το βαστάζεις, τόσα χρόνια ολόκληρα.
00:41:34
Που σημαίνει ότι είναι υπέρβασης του εαυτού σου. Αυτό είναι θυσία του γάμου. Για αυτό η Εκκλησία ας πούμε δεν θέλει να χωρίζουν οι άνθρωποι. Για αυτό επιμένει ότι πρέπει να μένουν οι άνθρωποι εκεί. Γιατί; Διότι εκεί ακριβώς είναι το γεγονός της θυσίας σου.
00:41:51
Λέμε καμιά φορά ότι, η επιτυχία του γάμου είναι να βρεις μια καλή κοπέλα. Εντάξει, να βρείτε μια καλή κοπέλα ας πούμε, ο Θεός να σας βοηθήσει, αλλά,
[ακροατήριο γελά]
εγώ νομίζω ότι άμα βρείτε και καμία κακή κοπέλα μπορεί να ‘ναι πιο καλά για σας.
00:42:09
Λέει… κάπου λέει στο Γεροντικό, πήγαν σε έναν μεγάλο αββά, και του είπαν, πάτερ, πες μου έναν τόπο να πάω να πάω να σωθώ. Και του λέει ο αββάς, όπου εστίν ατιμία και θλίψης, εκεί να πάεις και θα σωθείς. Όπου του λέει έχει ατιμία, δυσκολία, ξέρω ‘γω… φασαρία και αδικία και θλίψεις πολλές εκεί να πάεις να γίνεις μοναχός και θα σωθείς εκεί. Και ένας αββάς λέει επήγε σε ένα μοναστήρι και ήταν όλοι άγιοι και λέει, τι να κάμω εγώ εδώ πέρα με τους αγίους; Αυτοί δεν με βοηθούν εμένα, αυτοί είναι άγιοι. Αυτοί είναι άνθρωποι… του Θεού, είναι καλοί, μπορεί να περνάω καλά αλλά δεν με βοηθούν να σωθώ, δεν τελειούμαι με αυτόν τον τρόπο. Πού είναι η κένωσης και η θυσία; Θα πάω εκεί που δεν είναι άγιοι, εκεί που είναι αμαρτωλοί, που ‘ναι τραχύς άνθρωποι. Και πήγε εκεί όπου έστιν θλίψης και ατιμία.
00:42:59
Οπότε αν θες να σωθείς μες το γάμο, τότε δεν ξέρω αν πρέπει να πάρεις μια καλή γυναίκα. Ίσως… ίσως σου ταιριάζει κάτι άλλο. Να πάρεις ένα στραβόξυλο να σε κάμει να μην ξέρεις που σου… πόθε…
[ακροατήριο γελά]
πότε σου κατέβηκε.
00:43:21
Αυτό που έλεγε και ο γερο Παΐσιος ρε παιδιά. Που πήγαιναν στο γέροντα και του ‘λεγαν, γέροντα κάνε προσευχή να πάρομε καμιά καλή κοπέλα. Και έλεγε, καλά ρε παιδιά, οι κακές τι θα γίνουν οι κακές κοπέλες; Να τις κάνομε σαρδέλες παστές να τις βάλομε μες τον τενεκέ; Τις κακές κοπέλες ποιος θα τις πάρει;
00:43:36
Ένας καλός… έλεγε ο γέροντας, ένας καλός να πάρει μια κακή να έχει ισορροπία. Άμα ένας κακός πάρει μια κακή γίνεται διπλότερο το κακό, χειρότερο. Ενώ άμα ένας καλός πάρει μια κακή ή μια κακή πάρει έναν καλό, τέλος πάντων… υπάρχει κάτι, εξουδετερώνει τον ένα το άλλο και υπάρχει μια αρμονία, μια ισορροπία.
00:43:56
Ακροατήριο: [ασαφής] μπορώ να κάνω μια ερώτηση;
Μ. Αθανάσιος: Ευχαρίστως.
Ακροατήριο: Σχετικά με αυτό που [ασαφής] είπατε ότι όποιους ένωσε ο Θεός άνθρωπος… κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να χωρίζει, αν τύχει… φυσικά κάποιος για να χωρίσει… για να θέλει να χωρίσει σημαίνει ότι δεν παίρνει την πίστη του τόσο σοβαρά διότι αν την έπαιρνε σοβαρά δεν θα… δεν θα έκαμε…
Μ. Αθανάσιος: Κοίταξε, μπορεί να υπάρχουν λόγοι τέλος πάντων που υπερβαίνουν τη δύναμή του. Εντάξει εκεί μπορεί να πει ταπεινά όπως λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο, εάν υπάρχει ας πούμε μοιχεία, ξέρω ‘γω οτιδήποτε, εντάξει εκεί λέει μπορεί να χωρίσουν. Δηλαδή κάμει μια συγκατάβαση ο Θεός.
00:44:35
Ακροατήριο: Εγώ εννοώ κάποιος χωρίς σοβαρό λόγο ίσως λόγω επέμβασης των γονέων… που δεν ήταν τόσο δυνατός ώστε να… αυτό που λέει, να αφήσει τους γονείς του. Το άλλο όταν το άλλο άτομο θέλει να πάρει την πίστη – παίρνει πίστη σοβαρά, πια θα πρέπει να είναι η στάση του; Δηλαδή σ’ αυτή την κατάσταση…
Μ. Αθανάσιος: Δηλαδή ο ένας θέλει να χωρίσει και ο άλλος δεν θέλει;
Ακροατήριο: Πια πρέπει να είναι η στάση ενός Χριστιανού;
Μ. Αθανάσιος: Ε κοιτάξτε, εάν κάποιος θέλει να χωρίσει, και το άλλο πρόσωπο δεν θέλει, για τον άλφα ή το βήτα λόγο, έχει δικαίωμα να αρνηθεί να συγκατατεθεί στο χωρισμό. Αλλά δυστυχώς σήμερα, η πολιτεία χωρίζει τους ανθρώπους πάρα πολύ εύκολα, και θέλει δεν θέλει θα χωρίσει. Από τι στιγμή που θέλει ο ένας, θα τον πάει στο πολιτικό δικαστήριο και… σε πόσους μήνες; Σε 6 μήνες θα τον χωρίσουν. Το πολύ-πολύ η Εκκλησία να μην του δώσει εύκολα διαζύγιο. Αλλά την Εκκλησία δεν τη λογαριάζει πλέον, διότι άμα χωρίσουν πολιτικά… δεν έχει και πολύ όρεξη να πάει να κάμει Εκκλησιαστικό γάμο ξένα. Συνήθως… κάνουν…
Ακροατήριο: Η στάσης αυτού του Χριστιανού πια πρέπει να είναι πλέον γιατί…
Μ. Αθανάσιος: Έχει το δικαίωμα να αρνηθεί το διαζύγιο. Να πει ότι εγώ δεν… εγώ δεν θέλω να χωρίσω. Εάν θέλει να χωρίσεις εσύ μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη του χωρισμού πάνω σου. Πήγαινε κάμε τις διαδικασίες που θέλεις. Εγώ δεν σε χωρίζω, ούτε θέλω αυτό το πράγμα, ούτε το αποδέχομαι. Αλλά δεν μπορείς να τον κρατήσει με ζόρι, έτσι δεν είναι; Τι θα κάμεις; Είναι να φύγει από το σπίτι. Τι θα γίνει ας πούμε;
00:46:08
Ακροατήριο: Δηλαδή πολλές φορές λέμε γιατί ο Θεός να επιτρέπει αυτά; Φυσικά…
Μ. Αθανάσιος: Μα ο Θεός που το επιτρέπει παιδί μου; Είναι το μυαλό μας, είναι οι άνθρωποι, η ανθρώπινη ελευθερία. Δεν τον χωρίζει ο Θεός. Δεν μας… Ε;
Ακροατήριο: [μη ακουστό]
Μ. Αθανάσιος: Ναι υπάρχουν και άλλοι λόγοι. Καμιά φορά που η παραμονή των ανθρώπων αυτών δημιουργεί χειρότερα προβλήματα. Κοιτάξτε, συνήθως αυτά τα πράγματα πρέπει να προλαμβάνονται, μετά είναι δύσκολο.
00:46:36
Ε για αυτό πρέπει να χτίζεται ο γάμος σε σωστές βάσεις, και η περίοδος του αρραβώνος να είναι πραγματικά περίοδος δοκιμασίας, όχι περίοδος απολαύσεων. Διότι θα δοκιμάσεις τον άλλον άνθρωπο, ναι, την περίοδο του αρραβώνος, όταν θα του πεις, κοίταξε οφείλεις κύριε να με σεβαστείς, και σου ζητώ ας πούμε έξι μήνες, ένα χρόνο, να κάμεις μια εγκράτεια απέναντί μου. Εάν εσύ δεν το κάμεις τούτο πράγμα, ένα χρόνο δεν μπορείς να περιμένεις, πώς θα με περιμένεις αύριο που θα είμαι έγκυος; Πώς θα με περιμένεις αύριο που να πάω καμιά εγχείρηση. Πώς θα με περιμένεις αύριο που εγώ δεν θα μπορώ να κάμω αυτά που θέλεις εσύ; Δηλαδή ίντα που θα κάμεις; Θα πάεις με τις γειτόνισσες;
[ακροατήριο γελά]
Ε λοιπόν; Οπόταν να τον δοκιμάσει κανείς τον σύζυγό του, τον σύντροφό του, την περίοδο του αρραβώνος, εκεί είναι δοκιμασία. Και ο άλλος τη γυναίκα του ας πούμε. Να τη δοκιμάσει την περίοδο του αρραβώνος. Πού ήταν ο νους σου τότε – λέω [ασαφής φράση] έτσι γενικά – την περίοδο του αρραβώνος. Είδες ας πούμε ότι αυτό το πρόσωπο είναι ελλειψή προσωπικότητα ξέρω ‘γω και άγεται και φέρεται από τη μάνα του; Ή… μουρμουράει ξέρω ‘γω… έχει ιδιοτροπίες, είναι ακατάλληλο… τότε, τότε να το δεις.
00:47:52
Γι’ αυτό η Εκκλησία θέτει τον αρραβώνα. Αλλά από τη στιγμή που τον αρραβώνα τον κάμεις γάμο, διότι δεν μπορείς να περιμένεις, και που πριν αρραβωνιαστείς ακόμα κοιμάσαι μαζί του, ήδη συνήψες τον γάμο σου – διότι αυτός είναι ο γάμος. Ήδη συνήψες τον γάμο σου, μεταξύ σου και του άλλου προσώπου, και άρα πλέον πού μπορεί να σταθεί πλέον η δοκιμασία τη στιγμή που ήδη εμέθυσες εσύ μέσα στη σαρκική ηδονή. Πια κριτήρια; Τι, πώς θα δοκιμάσεις τον άλλον άνθρωπο; Βάσει ποιων κριτηρίων;
00:48:26
Και το πρώτο κριτήριο ακριβώς μέσα στο γάμο είναι να δείξει ο άλλος ότι σε σέβεται. Δηλαδή ότι σε αποδέχεται σαν άνθρωπο. Και κυρίως οι κοπέλες πρέπει να απαιτούν αυτό το πράγμα από τους άντρες. Οι κοπέλες πρέπει να απαιτούν από τον άνδρα να τη σέβεται. Και αν ο άνδρας δεν τη σέβεται, και δεν θέλει να κάμει υπομονή, σημαίνει ούτε θα σε σεβαστεί μετά.
00:48:50
Ε βέβαια και οι άντρες απαιτούν αλλά πράγματα από τις γυναίκες τους. Αλλά το να έχομε αυτή την ελευθερία ας πούμε, το να κάνομε τον αρραβώνα γάμο, νομίζω ότι μια αιτία των φοβερών δεινών του γάμου είναι αυτό, εχάθηκε η δοκιμαστική περίοδος. Και η δοκιμαστική περίοδος έγινε πλέον να συναντηθούμε στο καφέ και να πούμε ξέρω ‘γω ίντα που να πούμε και να γυρίζομε μες τα αυτοκίνητα. Αυτά τα πράγματα δεν είναι ας πούμε… δεν είναι αρραβώνας.
00:49:18
Εάν ακολουθούσαμε αυτή τη σοφή… σοφή παράδοση των προγόνων μας, των Πατέρων της Εκκλησίας, θα εχτίζαμε σωστούς γάμου. Είναι αποδεδειγμένο.
00:49:31
Και αν… και αν αγαπάς – γιατί λέει εδώ – ξέρετε ότι εδώ περίμενε 14 χρόνια να πάρει τη γυναίκα του ας πούμε ο [᾿Ιακώβ], στην Παλαιά Διαθήκη, 14 χρόνια. Να του τη δώσει ο πατέρας της. Και να του πεις, τι σημαίνει κύριε ας πούμε; Με αγαπάς πραγματικά και με θέλεις; Και δεν μπορείς να περιμένεις ένα χρόνο; Δηλαδή πρέπει από την πρώτη μέρα να κάνομε αυτά τα οποία θέλεις εσύ; Δεν μπορεί να περιμένεις ένα χρόνο; Τόση είναι η αγάπη δηλαδή απέναντι μου; Που σου ζητώ ένα χατίρι, μία χάρη. Σε παρακαλώ ότι δεν θέλω να έχω σχέση μαζί σου πριν το γάμο μου. Σου ζητώ αυτή τη χάρη. Εάν δεν μου την κάνεις τώρα που με λατρεύεις, πώς θα μου κάνεις αύριο τη χάρη που θα με βαρεθείς; Άρα λοιπόν άντε τώρα πήγαινε σπίτι σου να ησυχάσομε, να μην έχομε ύστερα προβλήματα.
00:50:20
Μ. Αθανάσιος: Κάτι εδώ.
Ακροατήριο: Θα ήθελα να θίξω ένα θέμα το οποίο πιστεύω απασχολεί πολλές οικογένειες, και ιδιαίτερα εμάς τις γυναίκες. Σχετικά με τις αλλοδαπές οι οποίες έχουν έρθει εδώ στην Κύπρο, και είναι αποδεδειγμένο ότι από τον καιρό που έχουν έρθει εδώ, βλέπομε και περισσότερα… όλο και περισσότερα μία ζήλια.
Μ. Αθανάσιος: Δεν φταίνε παιδί μου οι αλλοδαπές, θα ‘βρισκαν Κυπραίες μετά. Λοιπόν, δεν φταίνε κόρη μου οι αλλοδαπές οι κακομοίρες, τι φταίνε αυτές; Είναι ταλαίπωρες, θύματα. Αυτοκτονούν από τα μπαλκόνια, πετάσονται κάτω οι καημένες από τα μπαλκόνια να σωθούν.
Ακροατήριο: Το γεγονός όμως ότι έχουν λιγοστέψει οι γάμοι, δηλαδή… εσείς που είσαστε μέσα την Εκκλησία πρέπει να το βλέπεται. Δηλαδή δεν υπάρχει εκείνο το ενδιαφέρον το μεγάλο που υπήρχε πιο παλιά από τους άνδρες να δεσμευτούν. Δεν προβληματίζει την Εκκλησία;
00:51:20
Μ. Αθανάσιος: Νομίζω την Εκκλησία την προβληματίζει, είναι άλλους που την προβληματίζει. Διότι είναι η μόνη που προβληματίζετε, μιλά η Εκκλησία και βγήκε προβληματική στο τέλος.
[ακροατήριο γελά]
Ακροατήριο: Τι γίνεται ας πούμε;
Μ. Αθανάσιος: Ακριβώς αυτό που λέμε τώρα. Πιάσε μια κορούδα ας πούμε σήμερα έτσι, και πες της, [ασαφής φράση] της κοπέλας, κοίταξε παιδί μου να πεις του συζύγου σου να σε σεβαστεί. Ου! Το χειρότερο ποιον είναι; Εάν γελαστεί ο σύζυγος να πει ξέρεις ας πούμε… να πεις της κοπέλας ότι ξέρεις εγώ δεν θέλω να έχω μαζί σου σχέσεις πάρα μόνο όταν παντρευτούμε. Εγώ σας λέω την ίδια μέρα θα τον πετάξει με τις κλωτσιές έξω η μάνα της, η κυρία μαμά, αυτή που είναι το μεγαλύτερο κακό του γάμου.
00:52:04
[μουρμουρητό και γέλια από το κοινό]
00:52:14
Εβαφτίσαμε εμείς έναν μάρτυρα του Ιεχωβά, έναν Χιλιαστή, ένα χρυσό παιδί. Ήταν Χιλιαστής, γεννημένος Χιλιαστής, Ιεχωβάς με τα όλα του έτσι; Είκοσι χρόνων, 22 χρονών. Ήρθε στο μοναστήρι, τέλος πάντων σιγά-σιγά το παιδί αποδέχτηκε την Εκκλησία, ζούσε… εχαιρόταν τη ζωή της Εκκλησίας. Εγελάστηκε να πάει να χαρτωθεί [αρραβωνιαστεί]. Είπε του πεθερού του, ξέρεις εγώ, επειδή διαβάζω την Αγία Γραφή – ενόμιζε το παιδί ότι μοιάζομε και λίγο και εμείς με τους Χιλιαστές. Θέλω να έχω ας πούμε… δεν θέλω να κοιμούμαι στο σπίτι σου. Θα έρχομαι ξέρω ‘γω αλλά θα πάω ας πούμε… όταν θα παντρευτούμε. Του είπε την ίδια νύχτα, η μάνα και ο πατέρας, εάν δεν κοιμηθείς με την κόρη μας, να φύγεις να πάεις σπίτι σου. Και πόσο χρονών είναι η κόρη τους; Δεκαέξι.
00:53:08
Μετά μου λες για γάμο; Αυτό το πράμα είναι… βόμβα νετρονίου παιδί μου. Ναι, διότι είναι η νοοτροπία μας τέτοια, το ξερό μας το κεφάλι. Το ξερό μας το κεφάλι είναι το οποίον καταστρέφομε τον γάμο δυστυχώς. Έχουν καταστρέψει τον γάμο συθέμελα με αυτή όλη τη νοοτροπία που υπάρχει. Τι να κάνει η Εκκλησία; Είναι το μόνο που ίσως δεν φταίμε εμείς. Φταίμε σε χίλια άλλα, αλλά εδώ δεν φταίμε.
00:53:32
Όταν οι ίδιοι οι γονείς, η ίδια η μάνα ας πούμε, αναγκάζει και ρωτά την κόρη της τι έκαμε τη νύχτα με τον… με τον άντρα της, ξέρω ‘γω με το παιδί της. Η ίδια μάνα δεν ντρέπεται να πάει να ρωτήσει τούτα πράγματα; Δεν ντρέπεται η μάνα, να πάει να ρωτήσει τούτα πράγματα. Τι περιμένεις μετά;
00:53:51
Ακροατήριο: Ναι αλλά και αυτοί όλοι οι πειρασμοί που υπάρχουν ας πούμε γύρω τους επηρεάζουν… [ασαφής φράση]
Μ. Αθανάσιος: Εντάξει, φταίνε και οι πειρασμοί παιδί μου αλλά ίντα που να κάνομε; Δεν θα εξαφανίσομε τις γυναίκες από γύρω μας έτσι δεν είναι; Αν δεν είναι οι Ρουμάνες θα ‘ναι οι Κυπραίες. Ίντα που να τις κάνομε;
00:54:09
Δεν λέω ότι… ναι υπάρχουν σήμερα, πάντα υπήρχαν τούτα πράματα όμως. Πάντα υπήρχαν. Δηλαδή επειδή ήρθαν 100 Ρουμάνες…
Ακροατήριο: Πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν.
Μ. Αθανάσιος: Δεν υπήρχαν Ρουμάνες, είχαμε άλλες φυλής.
Ακροατήριο: [ασαφής φράση] Μιλούμε πριν… 6-7 χρόνια δεν υπήρχε αυτό…
00:54:30
Μ. Αθανάσιος: Κοίταξε. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν συμπτώματα τέτοια, αλλά εκείνο που θέλω εγώ να πω είναι ότι, εκείνο που θέλω να πω εγώ είναι ότι πρέπει τα παιδιά – όχι πλέον οι γονείς, έχω απελπιστεί από τους γονείς, είναι φρίκη. Λοιπόν, τα παιδιά τα ίδια να αναλάβουν την ευθύνη πάνω πάνω τους, και να απαιτήσει αυτό το πράγμα. Είναι μορφωμένοι άνθρωποι πλέον, καλλιεργημένοι άνθρωποι, δεν μπορεί να του πει κανένας τούτη την κουβέντα ας πούμε; Δεν μπορεί να ζητήσει κάτι; Να τη σεβαστεί ως άνθρωπο. Ή δεν μπορεί η κοπέλα να σεβαστεί μια επιθυμία του ανθρώπου που την αγαπά;
00:55:12
Είναι τραγικόν ύστερα ας πούμε. Δηλαδή είναι πραγματικά καταστροφή του γάμου εκ προοιμίων. Έτσι νομίζω, τώρα δεν ξέρω, ψέματα αλήθεια που σας λέω… ο Θεός και η ψυχή μας.
00:55:25
Ακροατήριο: [ασαφής ερώτηση]
Μ. Αθανάσιος: Εξέλιπεν η σωστή κρίσης διότι όταν μπει πλέον ο άνθρωπος και τα νέα παιδιά μες τη διαδικασία της σεξουαλικότητος, δεν μπορεί να κρίνει πλέον. Διότι είναι δεσμευμένος εκεί, εκόλλησε εκεί πια. Είναι μεθυσμένος, δεν μπορεί να κρίνει. Δεν έχει ελευθερία κρίσεως. Διότι μπήκε μες τη διαδικασία του πάθους. Για αυτό υπάρχει ο αρραβώνας, αυτός είναι ο σκοπός του αρραβώνος. Να γνωρίσεις τον άλλον, να τον δοκιμάσεις τον άλλο.
00:55:58
Έτσι και στο μοναστήρι. Όταν πάμε στο μοναστήρι λέει, θα είσαι δόκιμος. Και λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, να δοκιμάσεις λέει και να πειράζεις τον Γέροντα σου να δεις είναι πνευματικός άνθρωπος; Είναι πράγματι αυτός που τον οποίον εσύ περιμένεις; Μήπως λέει αντί σε κυβερνήτη πέσεις σε ναύτη στο τέλος και πας και πνιγείς και εσύ.
00:56:16
Έτσι, δοκίμασε και εσύ τον άλλον άνθρωπο. Δες τον, σε ανέχεται; Σε αποδέχεται; Σε αγαπά; Σε υπομένει; Είναι έτοιμος να θυσιαστεί για σένα; Πότε θα τα δεις αυτά τα πράγματα; Ναι στον αρραβώνα, δοκίμασε τον, να δούμε τι πράμα είναι αυτός ο άνθρωπος, σφίξε τον. Εκεί πες του, κοίταξε ας πούμε, εδώ έχει όρια, απαιτώ να με σεβαστείς, είμαι άνθρωπος, δεν είμαι ένα κομμάτι κρέας, δεν είμαι μια γυναίκα, έχω προσωπικότητα, πως το λένε.
00:56:45
Τι σημαίνει; Οφείλεις να με αποδεχτείς. Οφείλεις εάν με αγαπάς να θυσιάζεις κύριε μάλιστα και τις ορέξεις σου. Τι σημαίνει δηλαδή, θα ‘μαι ένα σκεύος ηδονής σε σένα όποτε θέλεις εσύ δηλαδή; Τι είναι τούτο πράμα;
00:57:02
Μ. Αθανάσιος: Ναι Παναγιώτη ε… Κυπριανέ.
Ακροατήριο: Σε περίπτωση που κάποιος έχει αυτή την ενότητα, την ψυχοσωματική ενότητα και ολοκλήρωση, την αισθάνομαι χωρίς να είμαι μέσα στο γάμο.
Μ. Αθανάσιος: Σωματική ενότητα πως θα την αισθανθεί χωρίς να ‘ναι στο γάμο;
Ακροατήριο: Μπορεί να ‘χει τις συζυγικές του σχέσεις, να ζει κανονικά σαν ανδρόγυνο που… μου έτυχε τέτοια περίπτωση…
Μ. Αθανάσιος: Ναι, αλλά να μην είναι παντρεμένοι.
Ακροατήριο: Να μην είναι παντρεμένοι. Τι είναι αυτό που… που κάνει το γάμο να διαφέρει από το [ασαφής φράση]
Μ. Αθανάσιος: Διότι ο μεν ένας γάμος έχει σκοπόν την υπέρβαση του γάμου και τον αιώνιο γάμο με τον νυμφίο Χριστό, κι άλλος γάμος έχει σκοπό επίγειο, είναι πεπερασμένος ο σκοπός του.
Ακροατήριο: Μήπως δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα;
Μ. Αθανάσιος: Όχι γιατί να…
Ακροατήριο: [ασαφής φράση] δηλαδή εάν κάποιος έχει πολλές σχέσεις με κοπέλες ή η κοπέλα με άντρες, μήπως αυτό τον κάνει όταν παντρευτεί ας πούμε να έχει [ασαφής] να συγκρίνει ξέρω ‘γω…
Μ. Αθανάσιος: Ε! Τέλος πάντων.
[ακροατήριο γελά]
Τι να σας πω ρε παιδιά. Από τον καιρό που έγινα πνευματικός έχω μάθει όλα… τα πάντα! Τα πάντα. Και έχω ακούσει τόσα πράγματα που πλέον δεν πιστεύω και ‘γω στα αυτιά μου ας πούμε κατάλαβες; Τι να πει κανείς παιδί μου. Όταν πλέον… όταν… όταν… τέλος πάντων, άσε τα καλύτερα.
00:58:43
Δεν μπορεί, δεν μπορεί να σταθεί ο γάμος όταν η βάσης του γάμου είναι η σεξουαλική πράξης, δεν μπορεί να σταθεί αυτό το πράγμα. Αυτό το πράμα θα καταπέσει σαν χάρτινος πύργος. Ή θα καταπέσει ή θα γίνει μαρτύριο. Μαρτύριο, διότι – να σας πω γιατί θα ‘ναι μαρτύριο. Διότι κάποια στιγμή το άλλο πρόσωπο, και κατά κανόνα συμβαίνει αυτό στις κοπέλες, θα αισθάνεται πλέον ότι βιάζεται από το σύζυγό της, θα αισθανθείτε ότι εξευτελίζεται. Διότι είναι μητέρα ας πούμε, είναι μητέρα. Άλλη η βιοψυχολογία της γυναικός και αυτή του ανδρός. Και δεν μπορεί ας πούμε να εξευτελίζεται με αυτόν τον τρόπο από τον άντρας της. Δεν είναι… και αυτά τα πράγματα έχουν ας πούμε μία συνέχεια. Δεν μπορείς να έχει μια σεξουαλική σχέση με το άλλο πρόσωπο γιατί τώρα θυμήθηκες. Αυτά τα πράγματα έχουν μια συνέχεια στοργής, αγάπης, τρυφερότητος, οικειότητος, σεβασμού, συζυγίας. Δεν μπορείς ας πούμε… είναι η μητέρα, έχει ένα σκοπό, μια αποστολή, μιαν ιερότητα.
00:59:46
Όχι να καταντά να μη σέβεται καν την έγκυο σύζυγό του ας πούμε. Να κυοφορεί μέσα της το παιδί του και να γίνονται ας πούμε πράματα… μέχρι που να διαβάζουν ξέρω ‘γω… τέλος πάντων. Να αντιγράφουν ταινίες και να διαβάζουν στις εγκυκλοπαίδειες ας πούμε. Χρειάζονται τούτα πράματα; Δεν ομιλεί η φύση από μόνη της; Δηλαδή επινοήσεις ας πούμε θα κάνομε τώρα;
01:00:12
Μέχρι που φτάνει κανείς σ’ αυτό το σημείο το εξωφρενικό, δηλαδή ακούει κανείς κάτι πράγματα που δεν ξέρω αν συμβαίνουν ή αν μου τα λένε εμένα απλώς έτσι. Να ακούεις ας πούμε να διηγούνται, γυναίκες ας πούμε, γυναίκες να πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά τους και να διηγούνται τις συζυγικές σχέσεις τους με τον άντρα τους. Μα λέγονται αυτά τα πράγματα; Αυτά τα πράγματα καλύπτονται κάτω από μία ας πούμε σιγή ιερότητος. Είναι ιεροί χώροι αυτά τα πράγματα, δεν είναι δημόσιο θέαμα.
01:00:44
Και να βλέπεις μωρά να μιλούν τούτα πράγματα και να αντιγράφουν και να βλέπουν αυτά τα πράγματα. Καταλαβαίνεις δηλαδή ότι όλα αυτά… δηλαδή έχει χαθεί το αισθητήριο της λεπτότητος από τον άνθρωπο. Γι’ αυτό μετά δεν τον ενδιαφέρει αν θα πάει και με άλλες αν θα κάμουν τίποτε άλλο. Γιατί; Γιατί να τον ενδιαφέρει; Βάσει ποιου κριτηρίου ας πούμε θα σταθεί;
01:01:08
Κάποιος ήθελε να πει κάτι; Εδώ προηγουμένως; Ναι Αλέξανδρε.
Ακροατήριο: Γέροντα, [ασαφής φράση] στο γάμο θυσιάζεται ο ένας για τον άλλο, η θυσία [ασαφής φράση]
Μ. Αθανάσιος: Ε τώρα… εάν του πεις, κοίταξε, σου ωφελεί ας πούμε να σου δώσω ένα χαστούκι, δεν νομίζω να ‘ναι θυσία σου για το άλλο ας πούμε. Διότι μπορεί να σου περάσει ιδέα ότι αυτό τον ωφελεί. Εάν μουρμουρά και δεν σταματά ας πούμε, και λες σταμάτα και δεν σταματά, θα πεις ξέρεις σε ωφελεί ένα χαστούκι και εγώ θα θυσιαστώ που… δεν θα ‘θελα να σου το δώσω αλλά… με… με αναγκάζει ας πούμε… Δεν γίνεται.
01:01:56
Η θυσία μέσα στο γάμο είναι η αγάπη παιδιά, η αγάπη, η οποία καλύπτει τον άλλο άνθρωπο. Η αγάπη αυτή έχει μία… η αγάπη είναι ένα πράγμα που δεν έχει καλούπια η αγάπη, δεν μπαίνει μέσα σε καλούπια η αγάπη. Η αγάπη είναι σαν τον ήλιο, που καλύπτει τα πάντα ας πούμε. Δεν είναι μόνο μια ακτίνα. Όταν αγαπάς τον άλλον άνθρωπο ξέρεις πως συμπεριφέρεσαι κάθε φορά. Δεν θέλεις να σου κάνουν 10 κανόνες αγάπης ας πούμε.
01:02:29
Λοιπόν, από αγάπη πρέπει να σας αφήσω να πάτε σπίτι σας…
[ακροατήριο γελά]
[ανακοινώσεις, προσευχή και απόλυση]
Sofia Orthi 